Η στρατιωτική κατοχή του βορείου τμήματος τής Κύπρου, συνεχίζεται επί μισό αιώνα από την Τουρκία, τής οποίας στρατηγικός στόχος είναι ο έλεγχος ΟΛΗΣ τής νήσου (Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου 1957), τον οποίο προωθεί σταδιακά, αδίστακτα και μεθοδικά. Η τουρκική επεκτατική στρατηγική είναι η μέγιστη απειλή κατά τής ύπαρξης τού Ελληνισμού τής Κύπρου.
H στρατηγική τής Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) στο κυπριακό παρουσιάζει εγγενείς αδυναμίες, που την καθιστούν ανεφάρμοστη και εξαιρετικά επικίνδυνη. Συγκεκριμένα ο στόχος τής στρατηγικής, που διακηρύσσεται ότι έχουμε, δεν υποστηρίζεται από τον τρόπο και τα μέσα που έχουν υιοθετηθεί για την επίτευξη του. Το κυπριακό πρόβλημα είναι το διεθνές έγκλημα, που διέπραξε η Τουρκία σε βάρος τής ΚΔ με την εισβολή, κατοχή, εποικισμό, εθνοκάθαρση και η υιοθέτηση διακοινοτικών συνομιλιών (ΔΣ) για λύση ΔΔΟ, δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Οι ούτω καλούμενες ΔΣ πραγματοποιούνται, υπό την απειλή των τουρκικών δυνάμεων κατοχής, με την υποτελή διοίκηση που εγκατέστησε παράνομα η Τουρκία στη Κύπρο και η λύση ΔΔΟ προωθήθηκε από την Τουρκία και Βρετανία προς εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Να νομιμοποιηθούν με την ψήφο τού λαού τα τετελεσμένα τής Τουρκικής εισβολής/κατοχής και το αποικιοκρατικό κατάλοιπο των Βρετανικών βάσεων. Ο Ελληνισμός τής Κύπρου, με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν το 2004, απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία την ΔΔΟ, αλλά οι κυβερνήσεις μας και οι ηγεσίες των περισσότερων πολιτικών κομμάτων, εμμένουν στη λύση αυτή, προφανώς λόγω έλλειψης διεκδικητικής πολιτικής και αυταπάτης ότι η ΔΔΟ είναι μία συμβιβαστική δημοκρατική λύση. Κυβέρνηση και πολιτικές ηγεσίες για να έχουν την στήριξη τού λαού στη ΔΔΟ, ακολουθούν την τακτική να τονίζουν ότι επιδιώκεται λύση που προσφέρει μεγάλο εθνικό όφελος, αλλά τηρείται σιωπή για το περιεχόμενο της, το οποίο συμφωνήθηκε σε μεγάλο βαθμό με τίς συγκλίσεις των διακοινοτικών συνομιλιών (κεκτημένο των συνομιλιών).
Προβολή τού εθνικού οφέλους τής λύσης: Προβάλλεται στο λαό, ότι επιδιώκεται λύση η οποία «απελευθερώνει και επανενώνει την Κύπρο». Κατά την παρέλαση τής 1 Οκτωβρίου 2025 ο πρόεδρος τής ΚΔ δήλωσε «…την επίτευξη τού υπ’ αριθμόν ένα στόχου, την απελευθέρωση και επανένωση…». Ο στόχος τής απελευθέρωσης τής Κύπρου είναι εθνικός στόχος που προσφέρει το μέγιστο εθνικό όφελος, αλλά αυτός δεν επιτυγχάνεται με την ΔΔΟ, η οποία όχι μόνο δεν απελευθερώνει την Κύπρο, αλλά καταλύει την ΚΔ, νομιμοποιεί την διχοτόμηση και επεκτείνει τον έλεγχο τής Τουρκίας σε όλη την Κύπρο. Η στρατηγική μας στο Κυπριακό πάσχει σοβαρά, αφού ο εθνικός στόχος τής απελευθέρωσης, που δηλώνεται από την ηγεσία μας ότι επιδιώκεται, δεν υποστηρίζεται από τόν τρόπο και τα μέσα που έχουν υιοθετηθεί (ΔΣ ,ΔΔΟ) και δεν μπορεί να επιτευχθεί. Ο εθνικός στόχος έχει καταλήξει να είναι ένα εύηχο σύνθημα, που εξυπηρετεί την εξασφάλιση τής στήριξης τού λαού στη ΔΔΟ και την άνοδο στην εξουσία των υποστηρικτών της.
Τήρηση σιωπής για τίς συγκλίσεις: Η κυβέρνηση μας, όπως έπρατταν και οι προηγούμενες, αρνείται αδικαιολόγητα να κοινοποιήσει επίσημα τις συγκλίσεις των συνομιλιών στον λαό, που θα υποστεί τις συνέπειες τής λύσης. Οι συγκλίσεις συνιστούν ουσιαστικά τις υποχωρήσεις μας προς τις τουρκικές απαιτήσεις. Ακολουθείται η τακτική τής σιωπής γιατί προφανώς η κοινοποίηση των συγκλίσεων, θα διαλύσει τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούνται στον λαό ότι η ΔΔΟ είναι λειτουργική και βιώσιμη λύση. Ελπίζουμε ότι ο λαός, όταν συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο από την εφαρμογή τής ΔΔΟ, να επιβάλει στην ηγεσία μας την απόρριψη της. Η ίδια τακτική τής τήρησης σιωπής, ακολουθείται και στις περιπτώσεις που ασκείται κριτική κατά τής ΔΔΟ από αρθρογράφους, συγγραφείς, σωματεία, κινήματα, κόμματα κ.α., που υποστηρίζουν ότι αυτή η λύση δεν συγκροτεί ένα κανονικό δημοκρατικό κράτος.
Με βάση τις συγκλίσεις των συνομιλιών, όσες τουλάχιστον γνωρίζουμε από διαρροές στα ΜΜΕ, η ΔΔΟ παραβιάζει κατάφορα την ενότητα του κράτους και τα ανθρώπινα δικαιώματα (με την επιβολή εδαφικών ζωνών με εγγυημένες πλειοψηφίες κατοίκων και περιουσιών), την βασική δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων (βέτο μειοψηφίας, παράλυση κράτους), καθώς και τις αρχές της ασφάλειας (αφοπλισμός κράτους) και τής λειτουργικής και οικονομικής βιωσιμότητας (υπερβολικά μεγάλο κράτος, πολύπλοκες διαδικασίες, δυαρχία αξιωματούχων κ.α.). Oι συγκλίσεις που συμφωνήθηκαν, περιλαμβανομένης τής πολιτικής ισότητας, αφορούν βασικά την διακυβέρνηση τού κράτους και εξυπηρετούν τούς Τούρκους. Στα μείζονα θέματα τής απομάκρυνσης των κατοχικών στρατευμάτων/εποίκων και κατάργησης των εγγυήσεων και των παράνομων διμερών συμφωνιών εξάρτησης τού ψευδοκράτους από την Τουρκία, πού συνιστούν την ουσία τού κυπριακού προβλήματος και ταλανίζουν τούς Έλληνες, δεν υπήρξε καμιά σύγκλιση.
Ανάγκη για νέα στρατηγική έναντι των τουρκικών επιδιώξεων
Σήμερα η ΚΔ επιδιώκει επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών για λύση ΔΔΟ και μάς διακατέχει μεγάλη ανησυχία, αφού οι δύο λύσεις που υπάρχουν στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων, είναι τουρκικών όρων. Η υποστηριζόμενη από την ΚΔ λύση ΔΔΟ (συγκαλυμμένη μορφή συνομοσπονδίας δύο κρατών) και η υποστηριζόμενη από την Τουρκία λύση δύο κρατών (συνομοσπονδία δύο κρατών). Να τονισθεί, ότι η Τουρκία δεν εννοεί δύο ανεξάρτητα κράτη, αλλά συνομοσπονδία δυο κρατιδίων εκ των οποίων το τουρκοκυπριακό να είναι οιονεί επαρχία της (πλειοψηφία Τούρκων εποίκων, διμερείς συμφωνίες εξάρτησης) και το ελληνοκυπριακό να είναι αφοπλισμένο και να τελεί υπό την ομηρία τής Τουρκίας, η οποία εμμένει στη διατήρηση στρατευμάτων και εγγυητικών/επεμβατικών δικαιωμάτων σε όλη την Κύπρο. Μέσω των Τουρκοκυπρίων και των διατάξεων στο επίπεδο τής συνομοσπονδιακής ομπρέλας, η Τουρκία θα επιβάλλει τίς αποφάσεις στο κυπριακό κράτος και θα εκβιάζει και τις αποφάσεις τής ΕΕ. Αμετακίνητος στόχος τής Τουρκίας, σε οποιαδήποτε μορφή λύσης, είναι η κατάργηση τού κράτους τής ΚΔ και ο στρατηγικός έλεγχος ΟΛΗΣ τής Κύπρου.
Η επικινδυνότητα τής Τουρκικής απειλής και η διαπίστωση ότι η στρατηγική μας στο κυπριακό είναι λανθασμένη, επιβάλλουν την δραστική ενίσχυση τής στρατιωτικής ισχύος τής ΚΔ, την αναβίωση τού ΔΕΑΧ Ελλάδας -Κύπρου, την συνέχιση των επιτυχημένων στρατηγικών συνεργασιών τής ΚΔ με τις γειτονικές χώρες και κράτη μέλη τού ΣΑ/ΟΗΕ και την ριζική αναθεώρηση τής στρατηγικής τής ΚΔ στο Κυπριακό. Να εγκαταλειφθεί η λύση ΔΔΟ, να επανατοποθετηθεί το Κυπριακό στην ορθή βάση του ως θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης και να υιοθετηθεί νέα αποτελεσματική στρατηγική με την ουσιαστική στήριξη τής Ελλάδας, η οποία πρέπει να επανεκτιμήσει και αυτή τη θέση της στο Κυπριακό. Τα εθνικά συμφέροντα τής Ελλάδας στην Αν. Μεσόγειο, θα υποστούν σοβαρό πλήγμα, αν εφαρμοσθεί η ΔΔΟ, που θέτει:(1) Όλη την Κύπρο υπό τον στρατηγικό έλεγχο τής Τουρκίας, (2) σε θανάσιμο κίνδυνο την επιβίωση τού κυπριακού Ελληνισμού και (3)σε αχρηστία τον στρατηγικό άξονα 3+1 (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, ΗΠΑ), που θα αποτελέσει τμήμα τού οικονομικού άξονα IMEC (Ινδία-Μ. Ανατολή-Ευρώπη).
*Αντιστράτηγος ε.α.
