Συναντηθήκαμε Τρίτη αργά το απόγευμα στο γραφείο της, στο εκλογικό επιτελείο του Νικόλα Παπαδόπουλου. Επέλεξε η συνέντευξη να ξεκινήσει εκεί. Για να το παίξει επαγγελματίας, όπως μού ‘πε γελώντας. Συνεχίσαμε στο μπαράκι δίπλα, το Silver Star, εκεί όπου τελειώνει συνήθως η μέρα της. Ένας χώρος απλός και φιλικός, χωρίς απαιτήσεις, μου εξηγεί. Ένας τόπος που τη χαλαρώνει, την κάνει να νιώθει ότι δεν έχει καμία απολύτως απαίτηση να είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από η Αναστασία Παπαδοπούλου.
Χαλαρή και φιλική. Άφησε email, μηνύματα, συνεργάτες, για να χαθούμε σε διαλόγους και κουβέντες. Το μαγνητόφωνο σταμάτησε μετά από τρεις τόσες ώρες, με την τελευταία γουλιά από κρασί.
-Γιατί σήμερα να κάνουμε τη συνέντευξη;
-Διότι βόλευε η μέρα.
-Μια μέρα όμως συμβολική.
-Ναι, είναι η επέτειος του θανάτου του πατέρα μου, αλλά έχω ξεπεράσει τον συμβολισμό αυτό. Για μένα πλέον σημασία έχει τι κάνω όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου για να τιμήσω τη μνήμη και παρακαταθήκη του.
-Οι φωτογραφίες του όμως σας ακολουθούν και στο γραφείο.
– Είναι η οικογένειά μου, ο πατέρας, η μητέρα, τ ’αδέρφια μου, τα βαφτιστικά μου. Είναι η στιγμιαία μου ανάπαυλα να γυρίζω και να βλέπω τις φωτογραφίες των αγαπημένων μου προσώπων δίπλα μου.
-Και το μαυρόασπρο poster της Margaret Mead;
-Ναι, τα λόγια της είναι έμπνευση: «Να μην αμφιβάλλεις ότι μια μικρή ομάδα σκεπτόμενων αφοσιωμένων πολιτών μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Κατ’ ακρίβεια είναι το μόνο πράγμα που έχει ποτέ αλλάξει τον κόσμο». Από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα που κρατώ μέσα μου και ακολουθώ.
-Σας επηρέασε;
-Πιστεύω στη δύναμη μιας ομάδας με τις ίδιες αρχές, πιστεύω και στο πάθος. Το έζησα πρώτα με την ομάδα για την εκστρατεία «1 στα 5» ενάντια στην σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Όλοι αυτοί οι εμπνευσμένοι και αφοσιωμένοι πολίτες ήταν οι καλύτεροί μου δάσκαλοι. Πόσα πράγματα μπορούν να αλλάξουν αν δεχτείς ότι μπορείς να μάθεις από τους άλλους. Πόσα πράγματα μπορούν να αλλάξουν αν εμπιστευτείς άλλους γύρω σου, αν μαθαίνεις να εισπράττεις και να εκφράζεις τη δύναμη και τη γνώση τόσων άλλων. Το ίδιο ισχύει και τώρα στις προεδρικές εκλογές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η Αναστασία Παπαδοπούλου απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ
-«Επιλέγουμε να πάμε στο φεγγάρι όχι επειδή είναι εύκολο αλλά επειδή είναι το δύσκολο», λέει ο Τζον Κένεντι στην αφίσα στο γραφείο δίπλα, μήπως ζηλέψατε από τον Χρύση Παντελίδη;
-Μόνο τα κολάν του Χρύση ζηλεύω!! Όχι, απλά είναι συμπλήρωμα η μια της άλλης και ήθελα να υπάρχει και μια γυναικεία φωνή στα αποφθέγματα που εμπνέουν!
-Η συγγραφέας Margaret Mead ήταν ακτιβίστρια, ο Τζον Κένεντι Πρόεδρος των ΗΠΑ.
-Ναι, για μένα πολιτική και ακτιβισμός είναι το ίδιο πράγμα. Η πολιτική δεν είναι μόνο η εκλογή σε αξιώματα, αλλά το να έχεις μια ατζέντα και να κάνεις ό,τι μπορείς για να την προωθήσεις. Αυτό είναι η ουσία. Αυτά που πετύχαμε για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών αποδεικνύουν ότι αν έχεις αφοσίωση, καλή ομάδα, καλό σκοπό μπορείς να επηρεάσεις την πολιτική του κράτους. Και ναι βλέπω κάθε μέρα τα αποφθέγματα από τους δυο αυτούς ανθρώπους για να θυμάμαι ότι κάποιοι κάποτε έδωσαν τη ζωή τους παλεύοντας για αυτά που πίστευαν. Άρα κανένας μας δεν έχει δικαιολογία σήμερα να μένει αμέτοχος. Αυτό με οδήγησε να εμπλακώ στα κοινά έστω και αργοπορημένα. Αυτό με καθοδηγεί και σήμερα σε αυτή την προσπάθεια για την εκλογή του Νικόλα.
-Πρέπει να έχεις δυνατή φωνή.
-Ή να ενώσεις τη φωνή σου με πολλούς άλλους. Ναι, εγώ είχα ευκαιρίες που πολύ λίγοι έχουν στη ζωή τους. Το ότι είχα βήμα λόγω ονόματος ήθελα να τα χρησιμοποιήσω θετικά. Αλλά δεν αρκεί να έχεις φωνή. Πρέπει να θέλεις να πεις και κάτι. Πιστεύω ότι αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες για το μέλλον μας και είναι μια ευκαιρία για άτομα όπως εμένα να έχουν πραγματική φωνή.
-Είστε επιτελάρχης;
-Όχι, κάνω τον συντονισμό του κυβερνητικού προγράμματος, διότι έχει μεγάλη σημασία για εμάς το τι θα κάνει ο υποψήφιος μας αφότου εκλεγεί. Επέλεξα αυτό το ρόλο και ευτυχώς με αποδέχτηκαν και με στηρίζουν οι συνεργάτες μας από όλα τα κόμματα.
-Ποιο ρόλο θα έχετε αν εκλεγεί ο Νικόλας Παπαδόπουλος;
-Δεν συζητούμε τέτοια θέματα και καθόλου δεν με απασχολεί. Για μένα προέχει ο καθορισμός και το στίγμα του κυβερνητικού προγράμματος.
-Πολλές φορές οι προεκλογικές εξαγγελίες μένουν στα χαρτιά.
-Με τον Νικόλα δεν θα μείνουν στα χαρτιά. Δεν είναι κατά τύχη που βγήκαν προτάσεις για την ίδρυση Ταμείου Κοινωνικής Δράσης, για δημιουργία Κέντρων εξυπηρέτησης για την Υγεία των Πολιτών, για την προστασία των παιδιών, για την ισότητα των φύλων, για τη συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής. Ο Νικόλας πιστεύει ότι είναι υποχρέωση μας να έχουμε αυτά τα θέματα ως προτεραιότητα. Γι’ αυτό είμαι αφοσιωμένη σε αυτή την προσπάθεια. Είναι η ευκαιρία να βάλουμε κάποιες άλλες προτεραιότητες που δεν έγιναν ποτέ.
-Ούτε επί διακυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου;
-Κοινωνικά μέτρα έλαβαν όλες οι κυβερνήσεις, αλλά πάντοτε σταματούσαν στα οικονομικά του κράτους ή σε επιδοματική πολιτική. Η καταπολέμηση παρωχημένων νοοτροπιών και της αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία και οι πολίτες λόγω αυτών, όπως της βίας κατά γυναικών, παιδιών, ευάλωτων ομάδων δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα. Όπως και για δεκαετίες το Κράτος έχει επαναπαυτεί στη συμβολή των φιλανθρωπικών οργανώσεων για να καλύψει τα κενά του, χωρίς ποτέ όμως να βάλει τη συνεργασία με αυτές σε άλλη βάση, διαφάνειας και ουσιαστικής στήριξης. Ίσως χρειάζεται ένα άτομο της γενιάς μας για να αντιληφθεί και να προτάξει αυτές τις προτεραιότητες.
