Όποια εγκυκλοπαίδεια κι αν ανοίξεις, όποιο ιστορικό βιβλίο, θα βρεις με μεγάλη ευκολία ότι η μεγάλη πυρκαγιά της Σμύρνης του 1922 ξεκίνησε μια βδομάδα μετά την αποχώρηση και του τελευταίου Έλληνα στρατιώτη από τη Μικρά Ασία. Και ξεκίνησε από την αρμενική εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που την ανατίναξε το ασκέρι του Μουσταφά Κεμάλ, όταν την πολιορκούσε επί μέρες διότι εκεί κατέφυγαν πολλά γυναικόπαιδα για να γλυτώσουν από τη σφαγή.
Από εκεί επεκτάθηκε και μέσα σε τέσσερις πέντε – μέρες, έκαψε όλη την πόλη, εκτός από τη μουσουλμανική και την εβραϊκή συνοικία, διότι οι Τούρκοι ράντιζαν με βενζίνη τα σπίτια και τα καταστήματα των Ελλήνων και των Αρμενίων.
Μετά από τους ασυνείδητους Έλληνες παραχαράκτες της Ιστορίας, που μας έλεγαν ότι οι σκοτωμένοι Έλληνες της Σμύρνης δεν εσφάγησαν από τους Τούρκους αλλά έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν, επειδή υπήρξε συνωστισμός στον προκυμαία στην προσπάθειά τους να φύγουν, ιδού που ο Ταγίπ Ερντογάν αναδεικνύει μια άλλη συνωμοσία της Ιστορίας. «Το κάψιμο της Σμύρνης», λέει, έγινε «από τους Έλληνες στρατιώτες την ώρα που έφευγαν».
Και το κερασάκι στην ιστορία αλά τούρκα: «Μην κοιτάτε που βγήκε το όνομα των Τούρκων. Το πιο μεγάλο χτύπημα το έκαναν αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους πολιτισμένο σε αυτή την περιοχή». Τι άλλο θα ακούσουμε!
Αρ. Μιχ.
