Η σύναψη πολιτικής συμφωνίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την οποιαδήποτε συνεργασία των Οικολόγων ενόψει προεδρικών εκλογών, υπογραμμίζει ο Γιώργος Περδίκης. Τονίζει για ακόμα μια φορά ότι κακώς δόθηκε η εντύπωση ότι το Κίνημα Οικολόγων είναι δεδομένο υπέρ της στήριξης της υποψηφιότητας Νικόλα Παπαδόπουλου και ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει χωρίς να υπάρξει συμφωνία πρώτα σε ένα κείμενο πολιτικής, στο οποίο να περιλαμβάνονται και οι προτάσεις των Οικολόγων.
Δηλώνει επίσης ότι όντως έγιναν πολλά τους προηγούμενους μήνες μεταξύ των κομμάτων του ενδιάμεσου, με αποτέλεσμα όταν τελικά έγινε κατορθωτή η συνάντηση των πέντε, να ήταν ήδη καταδικασμένη, αφού δεν είχε γίνει καμία προετοιμασία. «Αντί να στηριχθούν οι αποφάσεις σε προγραμματικές συγκλίσεις, βασίστηκαν σε δημοσκοπήσεις και στα «θέλω» ή «δεν θέλω» των ηγετών», δηλώνει ο πρόεδρος των Οικολόγων.
Το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ και η Αλληλεγγύη κλείδωσαν ως υποψήφιο τον Νικόλα Παπαδόπουλο για τις προεδρικές εκλογές και θεωρούν δεδομένο ότι οι Οικολόγοι θα κλείσουν το καρέ της συνεργασίας. Είστε τελικά δεδομένοι για τις προεδρικές εκλογές;
Προφανώς και το Κίνημα Οικολόγων–Συνεργασία Πολιτών δεν είναι δεδομένο για τις προεδρικές εκλογές για κανέναν υποψήφιο και για κανένα κόμμα. Ακολουθούμε τις καταστατικές διαδικασίες και αυτές τις οποίες ακολουθήσαμε και σε όλες τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Πολιτική Επιτροπή του Κινήματος Οικολόγων–Συνεργασία Πολιτών αποφάσισε αυτές τις ημέρες να συντάξει ένα κείμενο πολιτικής με συγκεκριμένες προτάσεις και εισηγήσεις για το Κυπριακό, την οικονομία την κοινωνία, τη χρηστή διοίκηση και το περιβάλλον, ώστε να αποσταλεί στον υποψήφιο πρόεδρο κ. Νικόλα Παπαδόπουλο, για να ξεκινήσει η συζήτηση όλων αυτών των πολιτικών ζητημάτων με στόχο την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας. Θυμίζω ότι εμείς πάντα προτάσσουμε την πολιτική συμφωνία ως ικανή και αναγκαία προϋπόθεση για την οποιαδήποτε εκλογική συνεργασία.
Θα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι αυτό το κείμενο πολιτικής, το οποίο συντάσσουμε, δεν είναι μία πρόφαση. Είναι ένα πολύ σημαντικό κείμενο πολιτικής που δεν θα έχει να κάνει μόνο με το Κυπριακό, αλλά με όλους τους τομείς που φορούν τον Κύπριο πολίτη, όπως την οικονομία, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ανεργία, την απόδοση δικαιοσύνης σε όλα τα θύματα της οικονομικής κρίσης, το περιβάλλον, την υγεία, την παιδεία και την ποιότητα ζωής κ.ο.κ. Όλα αυτά που πονούν τον απλό Κύπριο πολίτη και όλα αυτά που πρέπει να αλλάξουν. Και αυτός και μόνο αυτός μπορεί και πρέπει να είναι ο σκοπός αυτής της συνεργασίας: Η δραστική αλλαγή που ποθεί ο Κύπριος. Αυτή η διακυβέρνηση έχει αποτύχει σε όλους αυτούς τους τομείς. Οφείλουμε να συμβάλουμε όχι μόνο στην αλλαγή των προσώπων, αλλά κυρίως στην αλλαγή της πολιτικής στη διακυβέρνηση της χώρας και στη διαχείριση των προβλημάτων του λαού.
Συνεπώς, εμάς δεν μας ενδιαφέρει απλά να συνεργαστούμε με κάποιον υποψήφιο και μάλιστα έναντι ανταλλαγμάτων. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να συμφωνήσουμε με τον υποψήφιο και τα συνεργαζόμενα κόμματα για την αλλαγή της διακυβέρνησης, της διαχείρισης του Κυπριακού, αλλά και όλων των υπολοίπων ζωτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός μας.
Τι είναι αυτό που ενώνει τα τέσσερα κόμματα πέρα από τις διαφωνίες τους στους χειρισμούς του Αναστασιάδη στο Κυπριακό; Το ΔΗΚΟ δηλώνει ότι θέλει λύση ΔΔΟ με σωστό περιεχόμενο, ενώ ΕΔΕΚ και Αλληλεγγύη την αποκηρύσσουν ως ρατσιστική, πώς μπορεί να υπάρξει συνεργασία όταν δεν υπάρχει συμφωνία στη μορφή της λύσης;
Προτιμώ να μιλώ για όσα ενώνουν τα πέντε κόμματα και κινήματα, αφού αυτό το πλαίσιο ενότητας έχουμε ταχθεί να υπηρετούμε. Ελπίζουμε να μην καταλήξουμε να μιλάμε για όσα ενώνουν μόνο τα τέσσερα κόμματα και κινήματα. Είμαστε ακόμα αρκετά μακριά από το σημείο της κατάληξης σε συμφωνία. Για αυτό επιτρέψετέ μου να είμαι φειδωλός και όχι εξαντλητικός σε αυτό το σημείο. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι τα πέντε κόμματα ή κινήματα συμφωνούν στο Κυπριακό, όπου έχουν γίνει πάρα πολλά λάθη από την εννιάχρονη διαχείρισή του από τις ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ.
Συμφωνούμε ότι έγιναν πάρα πολλές υποχωρήσεις που δυστυχώς τις βρίσκουμε μπροστά μας καθημερινά. Θα θέλαμε να πούμε ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ονομασία της λύσης, αλλά κυρίως το περιεχόμενό της, όπως αυτό σκιαγραφείται στις διάφορες συγκλίσεις. Πρέπει να παραδεχθείτε ότι τα πέντε κόμματα ή κινήματα έχουν καταφέρει να διαφοροποιηθούν από την πολιτική ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, και να εφαρμόσουν έμπρακτες πολιτικές ανατροπής της κατηφορικής πορείας των υποχωρήσεων. Όμως, επαναλαμβάνω ότι αυτό το οποίο μας ενώνει, είναι η απόφασή μας να εργαστούμε όλοι και όλες για την απαλλαγή από την Κυβέρνηση Αναστασιάδη που έφερε με τις αποφάσεις της αρκετά δεινά στον τόπο μας.
Σε αυτό το σημείο συναντιόμαστε και αναζητούμε -τουλάχιστον, ως Κίνημα Οικολόγων–Συνεργασία Πολιτών- το πολιτικό πλαίσιο για να μπορέσουμε να προτείνουμε στην κοινωνία και στους Κύπριους μια πρόταση που να απαντά στις ανησυχίες, τις προσδοκίες και τα οράματά τους. Μια πρόταση απελευθέρωσης από την τουρκική κατοχή, αντιμετώπισης των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που μας έφερε η οικονομική κρίση και η ανεπιτυχής διαχείρισή της, που να αντιμετωπίζει τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και να προωθεί τη βιώσιμη πράσινη ανάπτυξη.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΑΘΟΔΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΛΛΟΥΣ
Τι είναι αυτό που ενώνει τους Οικολόγους με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, τον οποίο ουκ ολίγες φορές ο Αβέρωφ Νεοφύτου ευχαριστεί για την υπεύθυνη στάση του στη Βουλή στην ψήφιση των μνημονιακών νομοσχεδίων;
Δεν είναι θέμα προσώπου. Εμείς κατά καιρούς συμφωνούμε και διαφωνούμε, σχεδόν, με όλα τα κόμματα. Η χρονική περίοδος στην οποία αναφέρεστε αρχίζει από τα μέσα περίπου της διακυβέρνησης Χριστόφια, όταν εισήχθησαν σειρά από σκληρά μνημονιακά μέτρα. Εκείνη την περίοδο ήταν που «κουρεύτηκε» το κοινωνικό κράτος πρόνοιας. Εκείνη την εποχή ήμασταν στη Βουλή η παραφωνία, διαφωνώντας με όλα τα άλλα κόμματα. Αν πάλι αναφέρεστε στη μνημονιακή περίοδο -στην οποία φτάσαμε και λόγω των ανεύθυνων και αναποτελεσματικών χειρισμών της κυβέρνησης Χριστόφια- και τον ρόλο του ΔΗΚΟ (αλλά και άλλων κομμάτων) στη στήριξη των αντιλαϊκών πολιτικών της κυβέρνησης, είναι γεγονός ότι λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στη λήψη των αποφάσεών μας για τις προσεχείς προεδρικές εκλογές, με θετική όμως προσέγγιση. Και εξηγούμαι.
Εάν αντιμετωπίσουμε τις προεδρικές εκλογές με μια διάθεση ρεβανσισμού και σεχταρισμού, τότε μόνο μια επιλογή μας μένει: η αυτόνομη κάθοδος. Μια τέτοια επιλογή όμως ποιον θα εξυπηρετήσει και ποιον θα διευκολύνει; Πρέπει να σκεφτούμε τις συνέπειες μιας τέτοιας επιλογής, οι οποίες μπορεί να είναι στην ακριβώς αντίθετη από τις προσδοκίες μας κατεύθυνση. Στο συγκεκριμένο κομμάτι που αφορά τις προεδρικές εκλογές, το τι θα συμφωνηθεί και σε τι θα υπάρχει διαφωνία θα φανεί από την εξέλιξη της συζήτησης με βάση το πολιτικό κείμενο το οποίο συντάσσουμε για να προτείνουμε. Είμαι σίγουρος, θα υπάρξουν και διαφωνίες ή διαφορετικές προσεγγίσεις. Η κατάληξη σε συμφωνία θα κριθεί από τον τρόπο που θα διαχειριστούμε τη διαφωνία.
Βασίστηκαν στα «θέλω» ή «δεν θέλω»
Πέραν των επίσημων συναντήσεων είναι γνωστό ότι έχουν γίνει διάφορες ανεπίσημες επαφές και γεύματα, είτε μεταξύ κομματικών ηγετών είτε με άλλα στελέχη των κομμάτων του ενδιάμεσου. Μήπως τελικά έχει δίκαιο ο Γιώργος Λιλλήκας όταν μιλά για σημαδεμένη τράπουλα;
Έγιναν όντως πολλά τους τελευταίους μήνες, χωρίς να σημαίνει ότι αυτά είναι όλα κακά. Για παράδειγμα όταν εμείς ζητούσαμε με επιστολή μου, ημερομηνίας 26 Αυγούστου του 2016, από τους αρχηγούς των υπολοίπων τεσσάρων κινημάτων να ξεκινήσουμε την προετοιμασία για τις προεδρικές εκλογές δεν σημαίνει ότι «σημαδεύαμε την τράπουλα». Απλά ζητούσαμε και προτείναμε την έγκαιρη προετοιμασία. Προτείναμε, όπως γνωρίζετε, να διευρυνθεί η μέχρι τότε συνεργασία στο Κυπριακό σε όλα τα θέματα της πολιτικής, να συνεργαζόμαστε στην καθημερινή πολιτική πρακτική και να αναζητούσαμε υποψήφιο πέραν των αρχηγών των πέντε κόμματων.
Ακόμα και πρόσφατα, όταν ανταλλάσσονταν δημόσια επιστολές μεταξύ των ηγετών των κομμάτων του «ενδιάμεσου» , εμείς ζητήσαμε τη συγκρότηση επιτροπών εργασίας μεταξύ των πέντε κομμάτων για αναζήτηση προγραμματικών συγκλίσεων και συνάντηση των πέντε αρχηγών προκειμένου να εξεταστεί η προοπτική της συνεργασίας των πέντε. Όταν έγινε η συνάντηση εν τέλει στις 24 Απριλίου ήταν καταδικασμένη να έχει την κατάληξη που είχε, γιατί δεν έγινε καμιά προετοιμασία για το αντίθετο. Αντί να στηριχθούν οι αποφάσεις σε προγραμματικές συγκλίσεις, βασίστηκαν σε δημοσκοπήσεις και στα «θέλω» ή «δεν θέλω» των ηγετών.
Φρίξος Δαλίτης
