Σε διάστημα λίγων ωρών έπεσαν τρία μπαλκόνια. Το ένα συμπαρασύροντας άλλα δύο που βρίσκονταν στους πιο κάτω ορόφους, πράγμα που σημαίνει πως και εκείνα ήταν αποσαθρωμένα και ήταν θέμα χρόνου να πέσουν έτσι κι αλλιώς. Στο πρώτο μπαλκόνι βρίσκονταν τρία άτομα που βρέθηκαν στο έδαφος, ανάμεσα στα συντρίμμια, σοβαρά τραυματισμένοι. Την επομένη άλλο ένα μπαλκόνι έπεσε πάνω από καφετέρια, τραυματίζοντας τρεις θαμώνες. Στην πρώτη περίπτωση τα θύματα ήταν Νεπαλέζοι εργάτες και στη δεύτερη επίσης αλλοδαποί, αλλά τουρίστες. 

Τι μας λέει αυτό; Μας λέει πως υπάρχει πρόβλημα στον έλεγχο των οικοδομών. Μας λέει πως οι σεισμοί των τελευταίων ημερών, αν και μικρής έντασης, ίσως να επέτειναν ένα πρόβλημα που υπήρχε. Μας λέει πως μετά από κάποια χρόνια, τα κτίρια –ειδικά όσα δεν κτίστηκαν με καλά υλικά και σύμφωνα με πρότυπα ασφάλειας- γερνάνε και εγκυμονούν κινδύνους αν δεν τύχουν συντήρησης. 

Κι αν σε λίγες ώρες έπεσαν 4 μπαλκόνια, προφανώς δεν ήταν τα μόνα που έχουν πρόβλημα. Για αυτό, το γεγονός θα έπρεπε να είχε σημάνει συναγερμό σε πολλές υπηρεσίες, δημοτικές και κρατικές. Κλιμάκια των δημοτικών Αρχών θα έπρεπε να είναι έξω, από την επομένη κιόλας, να καταγράφουν την κατάσταση των κτηρίων. Αντ’ αυτού, έξω είδαμε έναν θυμωμένο δήμαρχο Πάφου (όπου διαδραματίστηκαν τα δύο συμβάντα) να επιθεωρεί τη μετακίνηση των μπάζων και να τα βάζει με το υπουργείο Εσωτερικών για την αποτυχημένη του πολιτική στο μεταναστευτικό. Λες κι αν πάψουν να έρχονται οι μετανάστες θα πάψουν και τα κτήρια να είναι επικίνδυνα. Παράλληλα δηλώνει έτοιμος να αρχίσει εξώσεις. Για να πάψουν, ίσως, οι Νεπαλέζοι να πέφτουν μαζί με τα μπαλκόνια μας μέσα στους δρόμους μας. 

Αλήθεια, την πτώση την προκάλεσαν οι μετανάστες; Αν πάψουν να έρχονται ή αν βρεθεί ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος διαχείρισης του προβλήματος (που πρέπει να βρεθεί), θα λυθεί ταυτόχρονα και το πρόβλημα των επικίνδυνων κτηρίων; Μήπως η κάθε Αρχή να κοιτάξει να κάνει επαρκώς αυτό που της αναλογεί και να πάψει να χρησιμοποιεί ως άλλοθι άλλα ζητήματα;

Σε χώρες όπου υπάρχουν γέφυρες, αν καταρρεύσει μία γέφυρα παραιτούνται μέχρι και υπουργοί γιατί νιώθουν (ή οι πολίτες τους κάνουν να νιώσουν) πως έχουν πολιτική ευθύνη για την κακή κατασκευή ή την κακή συντήρηση. Φυσικά, άλλο γέφυρες κι άλλο μπαλκόνια. Και πολύ περισσότερο, άλλο είναι να πέφτουν πάνω στο κεφάλι μας μπαλκόνια κι άλλο να πέφτουν ξένοι εργάτες μαζί με τα μπαλκόνια. Ωστόσο, κανένας δεν μας εγγυάται πως δεν θα πέσουν και πάνω στο κεφάλι μας.