Ηυπόθεση που τέθηκε ενώπιον της Ανεξάρτητης Αρχής κατά της Διαφθοράς εντός της εβδομάδας, από τον βουλευτή του ΔΗΣΥ, Δημήτρη Δημητρίου, στη βάση δημοσιεύματος του δικτύου ερευνητικών δημοσιογράφων OCCRP, είναι αλήθεια ότι ξεσήκωσε συζητήσεις.
Εν ολίγοις, το ρεπορτάζ παρουσίαζε το ΑΚΕΛ να εκτελεί παραγγελιά του Κρεμλίνου κατά το 2016 και να προωθεί ψήφισμα στη Βουλή υπέρ της Ρωσίας για το ζήτημα της Κριμαίας (2014). Πρωταγωνιστικό ρόλο παρουσιάζεται να είχε ο κυπριοποιημένος λομπίστας Ντμίτρι Κοζλόφ, ο οποίος φερόταν να προωθεί τα συμφέροντα της ιδιαίτερής του πατρίδας. Μάλιστα, την ίδια χρονιά ο πατέρας του Σεργκέι, εμφανίζεται να έκανε ιδιωτική εισφορά στο ΑΚΕΛ ύψους 15.000 ευρώ.
Το δημοσίευμα εξ αρχής αντιμετωπίστηκε με καχυποψία. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι ήρθε στο φως στις 3 Φεβρουαρίου, δυο μόλις ημέρες πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Ασχέτως, αν σε δυτικές χώρες τέτοιες χρονικές συγκυρίες είναι αποδεκτές, εντούτοις, η κυπριακή καχυποψία και δημοσιογραφική παιδεία δεν είναι ιδιαίτερα δεκτική σε κάτι τέτοια.
Από εκεί και πέρα, η απόφαση του Δημητρίου να ζητήσει διερεύνηση του θέματος, προκάλεσε αντιδράσεις από πλευράς ΑΚΕΛ. Το κόμμα της αριστεράς έσπευσε να δηλώσει ότι η κίνηση του βουλευτή του ΔΗΣΥ αποτελεί προπέτασμα καπνού για να καλυφτεί η προ ολίγων ημερών επίδοση πειθαρχικού κατηγορητηρίου (από τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο) στο δικηγορικό γραφείο του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη.
Τέθηκαν κι άλλα ζητήματα. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ, Γιώργος Κουκουμάς, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Active περί τα μέσα της περασμένης εβδομάδας, θυμήθηκε τη στάση του τότε Υπουργού Εξωτερικών, Ιωάννη Κασουλίδη, για το θέμα της Κριμαίας, που κάθε άλλο παρά εναντίον της Ρωσίας ήταν. «Δηλαδή έλαβε χρήματα και ο κ. Κασουλίδης;» διερωτήθηκε.
Επεσήμανε, ακόμη, ότι ένας εκ των «ελεγχόμενων» στην όλη υπόθεση, απέκτησε κυπριακό διαβατήριο επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Επιπλέον, ανέφερε ότι ο Σεργκέι Κοζλόβ είναι κάτοικος Κύπρου εδώ και 25-30 χρόνια. Υπενθύμισε, μάλιστα, τοποθέτησή του πολιτογραφηθέντα επιχειρηματία, ο οποίος έχει δηλώσει πως έκανε εισφορές και σε άλλα κόμματα.
Βέβαια, αυτό το τελευταίο δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί με μια απλή έρευνα. Τα πλείστα κόμματα, δεν φρόντισαν να αναρτήσουν στις επίσημες ιστοσελίδες τους, τις καταστάσεις με τις ιδιωτικές εισφορές, όπως προνοεί ο νόμος (τρέχει έρευνα από την Ελεγκτική γι΄ αυτό το θέμα). Την ίδια στιγμή, όπως διαπιστώσαμε από μια δική μας έρευνα, πατέρας και υιός Κοζλόβ, παρουσιάζονται να είναι ή να ήταν αξιωματούχοι σε περίπου 20 εταιρείες. Κυκεώνας.
Όλη αυτή η ιστορία, λοιπόν, προκάλεσε μια έντονη δημόσια συζήτηση από την οποία προέκυψαν κι άλλα ζητήματα. Για κάποιους, ίσως δυσάρεστη. Άλλοι, πάλι, θα μπορούσαν να σχολιάσουν ότι τα δυο παραδοσιακά κόμματα είχαν μια ακόμη ευκαιρία να διασταυρώσουν τα ξίφη τους και να κάνουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια τους προς τέρψιν φανατικών υποστηρικτών τους.
Και όμως, δεν πρέπει να προσεγγίζεται υπό ένα τέτοιο πρίσμα το ζήτημα. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της πιθανολογούμενης έρευνας της Ανεξάρτητης Αρχής κατά της Διαφθοράς, αλλά και κατά πόσο το δημοσίευμα εμπεριείχε σκοτεινά κίνητρα ή όχι, ήδη εξυπηρετείται η κυπριακή κοινωνία.
Το θέμα προσθέτει στο δημόσιο διάλογο, οδηγεί σε κριτική και αυτοκριτική και υπηρετεί τη διαφάνεια. Άλλωστε, ακόμα και το θεωρητικά δακτυλοδεικτούμενο ΑΚΕΛ, δηλώνει πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και είναι υπέρ του ελέγχου, ακόμη κι αν αυτός αφορά το ίδιο το κόμμα.
Κοντολογίς, όλη αυτή η υπόθεση ό,τι κι αν κρύβει πίσω της, στην πραγματικότητα εξυπηρετεί την κυπριακή κοινωνία. Ο έλεγχος, η διαφάνεια και η δημόσια συζήτηση δεν έβλαψε ποτέ κανένα.
