Τι μαρτυρά που με τις απορρίψεις αφήσαμε να περάσουν 45 χρόνια που πλέον στη μισή κατεχόμενη Κύπρο τα πάντα έχουν μετατραπεί-μεταμορφωθεί και περιουσιακά και πληθυσμιακά, που η ανατροπή τους έχει γίνει πολύ πιο ανέφικτη, πολύ πιο ακατόρθωτη και που οι έποικοι τώρα έχουν γίνει πολύ περισσότερο από τους Τουρκοκύπριους και που πολλές χιλιάδες από αυτούς έχουν πεθάνει και έμειναν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους που πλέον το θέμα των εποίκων έχει αλλάξει μορφή, έχει γίνει πολύ πιο περίπλοκο και πολύ πιο αναστρέψιμο.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η επίτευξη λύσης είναι μονόδρομος, δεν υπάρχει άλλη επιλογή, η άλλη επιλογή είναι η διχοτόμηση. Δυστυχώς το πάνω χέρι για το είδος της λύσης το έχουν οι Τούρκοι, αυτοί κρατούν και το κρέας και το μαχαίρι, γι’ αυτό οι επιλογές που μένουν είναι η τουρκοβαρής λύση το λιγότερο κακό, ή μη λύση.
Και εδώ γεννιέται το ερώτημα. Ποιο είναι τελικά το αποτέλεσμα της μη λύσης και για ποιον μετρούν τα χρόνια που περνούν; Υπάρχει περίπτωση τα πολλά χρόνια να ανατρέψουν τη διχοτόμηση; Είναι φανερό και τραγικό ότι η απόρριψη σχεδίων λύσης μας οδηγεί στον δρόμο της μη λύσης που αυτό ευεργετεί, συμβάλλει, υποβοηθά στην τουρκοποίηση της μισής μας πατρίδας. Και μη βλέποντας την τραγικότητα αυτού του γεγονότος, ικανοποιούμεθα πως με μισή πατρίδα είμαστε κράτος και πως η τουρκοκρατούμενη μισή μας πατρίδα δεν είναι κράτος και είναι επαρχία της Τουρκίας, που αυτό είναι το ζητούμενό της, πρώτα η μισή και μετά η άλλη μισή.
Η αλήθεια μας λέγει ότι με την απόρριψή μας του σχεδίου Ανάν που απογοητεύσαμε τα Ηνωμένα Έθνη και όσους ενδιαφέρονταν και ασχολούνταν με το πρόβλημά μας και που με αυτό οπλίσαμε τους Τούρκους, τους δώσαμε παράσημο καλής θέλησης και που το έχουν ως κύριο όπλο προπαγάνδας και αυτοπροβολής. Είναι πλέον δύσκολο τα Ηνωμένα Έθνη ή κάποιος Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών να ενδιαφερθεί να μας φέρει σχέδιο λύσης. Είναι πολύ αδύνατο μετά από τις απορρίψεις μας του σχεδίου Κουεγιάρ, του σχεδίου Γκάλι και του σχεδίου Ανάν, να τολμήσει και τέταρτος Γ.Γ. να χαραμίσει χρόνο για να φέρει σχέδιο λύσης για να καταλήξει και αυτό στα απόβλητα.
Πρέπει να έλθουμε σε επαφή με την αλήθεια και την πραγματικότητα που μας λέγουν, για να μην τουρκοποιηθεί η μισή πατρίδα μας πρέπει, είναι απαραίτητο, αναγκαίο, η επίτευξη κάποιας συμφωνίας με τους Τουρκοκυπρίους. Μας λέγουν ότι η μη λύση είναι εμάς που αποδυναμώνει, εμάς ζημιώνει, ενώ τους Τούρκους τους ριζώνει. Μας λέγουν ότι πλέον δεν υπάρχει περίπτωση να πιέσει ή να αναγκάσει κανείς την Τουρκία να φύγει εκτός από κάποια συμφωνία που θα προκύψει. Μας λέγουν ότι με τα δεδομένα των 45 χρόνων και με τις προθέσεις που υπάρχουν δεν πρόκειται να έλθει σχέδιο λύσης που να μην είναι και αυτό χειρότερο των προηγούμενων και εδαφικά και πληθυσμιακά, διότι ο χρόνος δεν μετρά υπέρ μας.
Και ενώ η αλήθεια και η πραγματικότητα μάς μαρτυρούν τόσες δυσκολίες για επίτευξη λύσης για αποφυγή της διχοτόμησης, εμείς με τον πιο εύκολο τρόπο, άσοφα και απερίσκεπτα απορρίπτουμε σχέδια λύσεως που με αυτό συμβάλλουμε, συνδράμουμε στη συνέχιση και το ρίζωμα της διχοτόμησης, μάλιστα με τον μανδύα του υπέρμαχου πατριώτη. Είμαστε άξιοι της τύχης μας!
