Διαβάζω και ακούω πολλές φορές από τα ΜΜΕ, κάθε μέρα, δηλώσεις αρχηγών πολιτικών κομμάτων ότι δεν δέχονται χρονοδιαγράμματα, ούτε επιδιαιτησία για γεφύρωση των διαφορών που παραμένουν στις συνομιλίες για λύση του Κυπριακού. 
Το θέμα «χρόνος» για τη λύση του Κυπριακού δεν απασχολεί επιτακτικά κανέναν. 

Κάθε φορά που ακούω αυτές τις σκέψεις βασανίζεται ο νους μου και ανατρέχει στο τελευταίο μου ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, στην πολυεθνική, πολυπολιτισμική πόλη του 1453 που υπήρξε πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το καμάρι του Ελληνισμού με πληθυσμό 500.000 και σε έκταση δεύτερη μετά το Πεκίνο και το Λονδίνο. Σήμερα κατοικείται από 20 εκατομμύρια Μωαμεθανούς της Τουρκίας. 

Ζούμε με τον καθημερινό εφιάλτη αν η Τουρκία αποφασίσει ανά πάσα στιγμή, με οποιοδήποτε πρόσχημα, να μας δημιουργήσει μικροστρατιωτικό επεισόδιο για να μας εμποδίσει στην ανάπτυξη των υδρογονανθράκων της ΑΟΖ μας. 
Η Κύπρος έχει εμβαδόν 3.572 τετραγωνικά μίλια ή 9.462 χιλιόμετρα και  πληθυσμό που δεν ξεπερνά το 1 εκατ. κατοίκους. Ο γίγαντας που λέγεται Τουρκία έχει έκταση 779.450 τετραγωνικά χιλιόμετρα και 80 εκατ. περίπου κατοίκους. Τα μεγέθη από μόνα τους είναι εφιαλτικά. 

Δήλωσα πολλές φορές σε άρθρα μου ότι επείγομαι για λύση του Κυπριακού γιατί το πέρασμα του χρόνου δεν είναι με το μέρος μας, για πολλούς και διάφορους λόγους. Θλίβομαι αφάνταστα γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ πώς θα είναι η Κύπρος αν και αυτή τη φορά ναυαγήσουν οι συνομιλίες. 

Είμαι 85 ετών, χαίρω άκρας υγείας, αλλά δεν ξέρω αν ο Θεός θα με καλέσει κοντά του προτού να δω μιαν επανενωμένη Κύπρο και προτού πάρω τα χωράφια μου που είναι εγκλωβισμένα στη Φόττα (χωριό κοντά στον Γερόλακκο και το Κιόνελλι) από τον Δεκέμβριο του 1963. Κανένας όμως δεν μιλά για τα θύματα και τους οικονομικά πληγέντες του 1963. Όλα ξεχάστηκαν γιατί ακολούθησαν χειρότερα γεγονότα το καλοκαίρι του 1974. 

Τα πιο πάνω δεν είναι αβάσιμοι φόβοι αλλά μια πιθανή πολιτική εξέλιξη που πολιορκεί τη νήσο μας. Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα στην εξέλιξη της γεωπολιτικής στον πλανήτη μας στη μακρόχρονη ιστορία του. Τίποτε δεν μένει στάσιμο και αυτή ακόμα η Γη κινείται. Μερικά παραδείγματα που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στον νου είναι: Η Ρωμαϊκή και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατέρρευσαν, η Σοβιετική Ένωση και η Γιουγκοσλαβία κατατεμαχίστηκαν και η Βρετανική Αυτοκρατορία διαλύθηκε.

Όσοι δεν δέχονται τον προβλεπόμενο συμβιβασμό που επιδιώκεται στις ενδοκυπριακές συνομιλίες, ισχυρίζονται ότι τα επικίνδυνα σενάρια που υποστηρίζουμε εμείς που θέλουμε λύση τώρα του Κυπριακού ζημιώνουν τον τόπο μας και τον λαό μας. Είμαστε «Ναιναίκηδες», έχουμε μειωμένη εθνικήν αντίσταση γιατί είναι δυνατό -όπως ισχυρίζονται- να δημιουργηθούν νέες διεθνείς συνθήκες που να μας βοηθήσουν, π.χ. στο να διαπραγματευτούμε από μια ισχυρότερη θέση όπως έντονα υποστήριξε ο παλαιός πρέσβης της Ελλάδας Μιχαήλ Δούντας που άφησε τη σφραγίδα του στην Κύπρο με τον γνωστόν απορριπτισμό του. Τώρα η Τουρκία πέρασε από τον Ετζεβίτ στον Ταγίπ Ερντογάν, έναν πανίσχυρο εθνικιστή δικτάτορα ο οποίος δηλώνει ότι θα εφαρμόσει τη θανατική ποινή και ότι αγνοεί τις προτροπές της Ε.Ε. επειδή, όπως λέγει, περιμένει την Ευρώπη εδώ και 54 χρόνια να του ανοίξει την πόρτα. 

Σε αντιστοιχία με τα πιο πάνω, τι πετύχαμε εμείς; Από την ΕΟΚΑ Β στο ΕΛΑΜ χωρίς οποιαδήποτε πρόοδο στη λύση του Κυπριακού.
Οι απορριπτικοί και οι φοβισμένοι κύκλοι υποστηρίζουν ότι το ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης θα είναι πολύ δαπανηρό, θα είναι ένα τρικέφαλο τέρας το οποίο οι Ε/κ θα κουβαλούν μόνιμα στους ώμους τους. Οι πολιτικοί αυτοί αγνοούν το γεγονός ότι σήμερα η χώρα μας κυβερνάται από ένα δικό της τρικέφαλο τερατουργικό μόρφωμα. Πρόσθετα ξοδεύουμε μαζί με πολλές άλλες φιλικές και «εχθρικές» χώρες τεράστια οικονομικά ποσά για τη συντήρηση του status quo. 

Ενώ όλοι σχεδόν οι πολιτικοί μας λεκτικά τουλάχιστον δέχονται τη ΔΔΟ, στην πράξη φοβούνται να λύσουν το Κυπριακό και να μοιραστούν την εξουσία με τους Τ/κ συμπατριώτες μας.

Μήπως χρειαζόμαστε έναν ηγέτη που να έχει ένα όραμα όπως του Αβραάμ Λίκολν ή του Νέλσον Μαντέλα ή ένα όνειρο όπως του μεγάλου οραματιστή Μάρτιν Λούθερ Κινγκ; 

*Λογιστής – ελεγκτής