Ο Λοΐζος Πίπης γράφει για την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και τις προσπάθειες για συμμαχία των κομμάτων της Αριστεράς.
Η κατάσταση στην Ελλάδα παρουσίαζε αποσύνθεση, και οι κοινωνικές αξίες κλονίζοντο. Το τέτοιο πολιτικό κλίμα δημιουργήθηκε λίγο πριν το 1989 και ολοένα συνεχιζόταν και στοίχειωνε. Πλησίαζε η εποχή των εκλογών. Είναι που άρχιζε η κάθαρση στο όλο σύστημα διακυβέρνησης επί ΠΑΣΟΚ. Είναι τότε που άρχισαν ζυμώσεις από διάφορους κύκλους για συμμαχίες ή για συμπράξεις. Μεταξύ πολλών πολιτών υπήρχε μια ελπίδα αλλά και πόθος για ένωση των Αριστερών Δυνάμεων. Ο Μίκης Θεοδωράκης τόσο το 1979 όσο και 1989 τέθηκε επικεφαλής της κίνησης για την ενότητα της Αριστεράς. Στον Αγώνα για κάθαρση τόνιζε πως «η διαφθορά έχει καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος του κρατικού μηχανισμού. Η διαφθορά εκπορεύεται από την κυβερνητική πολιτική. Όλοι οι Έλληνες οι οποίοι είναι εναντίον του ψέμματος, της διαφθοράς, της κλοπής ή όσοι μιλούν για εκκαθάριση του εθνικού μας βίου, όλοι αυτοί πρέπει να ψηφίσουν εναντίον της κυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ. Εάν το κυβερνητικό σχήμα πάρει άνω του 30% τότε όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να ντυθούμε στα μαύρα. Τούτο θα σημαίνει ότι η διαφθορά έχει επηρεάσει μεγάλες μάζες του λαού μας και θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να διορθωθεί το κακό. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι χειρότερη από την δεξιά, από τις μεταχουντικές κυβερνήσεις της δεξιάς».
Ο Λεωνίδας Κύρκος του Κ.Κ.Ε Εσωτερικού επιζητούσε την κάθαρση. «Με τη σημερινή πτωτική του ΠΑΣΟΚ, με τα πρόσωπα οδήγησαν στη σημερινή κρίση, δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία. Αν δεν συγκροτηθεί ένα κυβερνητικό σχήμα, ώστε να θέσει σε κίνηση τη διαδικασία της κάθαρσης, τότε ο κίνδυνος παραγραφής των σκανδάλων ελλοχεύει».
Από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε., Χαρίλαος Φλωράκης, έλεγε: «Το πρόβλημα δεν είναι αν θα γίνει κυβέρνηση, κυβέρνηση θα γίνει, αλλά το τι κυβέρνηση θα γίνει. Η Ν.Δ. είναι το κατ’ εξοχή αστικό κόμμα. Εμείς δεν μπορούμε να συγκυβερνήσουμε με ένα αστικό κόμμα. Εμείς δεν πιστεύουμε πως η Ν.Δ μπορεί να κάνει κάθαρση. Κι αν θέλετε, η Ν.Δ δεν θα βάλει αυτούς τους πρωτοκλασάτους φυλακή».
Ο Νίκος Κοτζιάς μέλος τότε της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε και αργότερα του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου», κυκλοφόρησε ένα βιβλίο το 1987 στο οποίο σημείωνε τα εξής: «Η Πολιτική ενότητα των Συμμαχιών Κ.Κ.Ε είναι πολιτικής στρατηγικής σημασίας και μακράς πνοής».
Σε άλλες σελίδες κατέγραφε τους στόχους του συνειδητού Προλεταριάτου.
-ο αριστερός συνασπισμός πρέπει να δημιουργηθεί.
Εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε κατάγγελλε: Τη δράση και παρουσία πρακτόρων της ΣΙΑ στην Ελλάδα.
-Την κυκλοφορία ΠΙΝΑΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΦΩΝ αξιωματικών των οποίων ζητούσαν την ανάκληση τους, τοποθετούντες άλλους, χουντοδεξιού στερεώματος.
-Τη συγκρότηση στρατιωτικού σώματος στελεχωμένου με Ιωαννιδικού στους Αμερικάνικους σχεδιασμούς.
Σημείωση: Τον Κοτζιά τον γνωρίσαμε εδώ στην Κύπρο ως μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας για λύση του Κυπριακού. Δυστυχώς, το έργο του προχωρούσε με επιτυχία το άφησε ημιτελές «τή επιμονή» Κύπριου πολιτικού!!!
Σε προεκλογική συγκέντρωση του Συνασπισμού, ο Μίμης Ανδρουλάκης τόνιζε: «Σε τούτο τον τόπο όλα έρχονται και παρέρχονται. Πολλά εμφανίζονται και ύστερα εξαφανίζονται. Με Μητσοτάκη, δεν θα το ξαναδείτε κι ούτε με Παπανδρέου. Με Συνασπισμό, τα φθαρμένα πρόσωπα, οι παλιοί μύθοι, τα χρεοκοπημένα ήθη, θα ανατραπούν».
Στην πορεία επιταχύνθησαν οι συνομιλίες μεταξύ αριστερών Δυνάμεων και διερευνήθησαν δυνατότητες εκλογικής συνεργασίας στη βάση μιάς πραγματικής σύγκλισης.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση καταβυθίζεται η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Η ασθένεια του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η ρήξη μεταξύ του οικογενειακού περιβάλλοντος και του ηγετικού, οδήγησαν την Ελλάδα σε αξιοθρήνητη πτώση! Αλήθεια ποιος δεν έβλεπε με ανησυχία το Αύριο;
