Ο Μάριος Χριστοφίδης θεωρεί πως η Κύπρος πρέπει να αναλάβει δράσεις και όχι απλά να καταγγέλλει την Τουρκία στα διεθνή φόρα, καθώς όπως λέει, «οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τα λόγια».

Με τις εξελίξεις στο Βαρώσι από τους Τούρκους το τραγούδι της Κερύνειας «Αχ Τζιερύνεια μάνα μου» πρέπει τώρα να τραγουδούμε «Αχ Βαρώσι μάνα μου» αντί «χώμα που περπάτησα και που νοσταλγώ». Οι Τούρκοι στο Βαρώσι  χρησιμοποιούν τη σαλαμοποίηση αρχίζοντας να κόβουν κομμάτι πρώτα με το άνοιγμα της παραλίας κοντά στη Δερύνεια, μετά η επίσκεψη Ερντογάν και Τατάρ, μετά το άνοιγμα της οδού Δημοκρατίας μέχρι τη λεωφόρο Κένεντι και τώρα το άνοιγμα της Χρυσής Ακτής, ποδηλατόδρομοι και ηλεκτροδότηση ορισμένων περιοχών. Σιγά-σιγά θα κόβουν και άλλα κομμάτια του βαρωσιώτικου σαλαμιού μέχρι το τελευταίο κομμάτι που θα είναι, φαίνεται, η πρόσκληση στους ιδιοκτήτες Βαρωσιώτες να επιστρέψουν υπό τ/κ διοίκηση και τότε θα αρχίσουν τα δράματα.

Οι Τούρκοι ανοίγουν τη Χρυσή Ακτή για τους Τ/κ και εμείς ανοίγουμε τα οδοφράγματα (σύνορα) για να εξυπηρετούμε τους Τ/κ και να χρηματοδοτούμε την Τουρκία στα σχέδια της. Το πρωί στο ΡΙΚ ο Δήμαρχος Αμμοχώστου μας είπε ως αντίδραση στις πράξεις των Τούρκων :

1. Στείλαμε επιστολή στο ΓΓ του ΟΗΕ καταγγέλλοντας τη Τουρκία.

2. Μιλήσαμε με τον ΥΠΕΞ μας και μας είπε ότι το θέμα θα αναφερθεί στη νέα σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ότι το ανέφερε στον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ που ανέλαβε να ενεργήσει προς Τουρκία και ότι ο Μητσοτάκης θα το συζητήσει με τον Ερντογάν στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ.

3. Θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο για το θέμα στις 18/06/21.

Οι Τούρκοι προχωρούν σε πράξεις και εμείς στέλλουμε επιστολές δεξιά και αριστερά και ενθουσιάζεται ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος ότι ο Μπάιντεν «ανησυχεί για τις εξελίξεις στην Αμμόχωστο». Όλες αυτές οι ενέργειες είναι χιλιοειπωμένες χωρίς κανένα αποτέλεσμα και για 47 χρόνια αποδεικνύονται κατά την κυπριακή διάλεκτο «μιλλοσφοντζιήσματα». Το Βαρώσι τουρκοποιείται και ο Εισαγγελέας «μελετά το θέμα για τις τελευταίες εξελίξεις «με νομικούς του εξωτερικού» οσάν τώρα οι Τούρκοι να ασχολούνται με το Βαρώσι αντί να συμβουλεύσει τον Πρόεδρο πως να προχωρήσει στο European Court of Justice για τη Τελωνειακή Ένωση Τουρκίας-ΕΕ και στο ΣΑ για τη Συνθήκη Εγγυήσεων. Οι αρμόδιοί μας είναι διπλωματικά ερασιτέχνες, ενώ οι Τούρκοι είναι αποδεδειγμένα διπλωματικά επαγγελματίες. Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Πότε θα καταλάβουμε ότι είμαστε μόνοι και να πάψουμε να ελπίζουμε για όλα στην ΕΕ διότι Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία με πολύ μεγάλα συμφέροντα με τη Τουρκία δεν θα συμφωνήσουν για κυρώσεις. Άρα, η ομοφωνία που χρειάζεται εντός ΕΕ είναι ουτοπία. Είναι καιρός να αρχίσουμε να ενεργούμε με πράξεις όπως η άμεση προσφυγή στo European Court of Justice στο Λουξεμβούργο για ακύρωση της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας-ΕΕ, αφού η Τουρκία δεν εφαρμόζει τις πρόνοιες σε όλα τα κράτη-μέλη. Επίσης, να καταγγείλουμε αμέσως τη Συνθήκη Εγγυήσεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για κατάργησή της αφού ουδεμία των εγγυητριών δυνάμεων δεν εξεπλήρωσε τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης.

«Actions speak louder than words» και αυτό πρέπει να ακολουθήσουμε. Δεν έχουμε τη πολυτέλεια να περιμένουμε και να αναβάλλουμε. Μόνο με πράξεις θα καταλάβει η Τουρκία και η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα ότι  επιτέλους «we mean business» και τέρμα τα καλά παιδιά. Δυστυχώς και αυτή τη φορά φαίνεται δεν θα τολμήσουμε για να μην χαλάσουμε το «καλό κλίμα» της επερχόμενης (εάν τελικά έλθει) δεύτερης Άτυπης/  Τυπικής. Αυτή είναι η Κύπρος.