Όταν μιλάμε για βία αυτόματα προβάλλει μπροστά μας η βία στα γήπεδα άσχετο αν τον τελευταίο καιρό λόγω κάποιων ανεγκέφαλων δημιουργήθηκαν βίαια επεισόδια τα οποία αμαύρωσαν τον πολιτισμό μας. Όταν λέμε βία εννοείται η χρήση σημαντική ή υλικής αλλά και πνευματικής είτε ηθικής δύναμης για την επιβολή της θέλησης σε άλλον ως έπραξαν οι αντιεξουσιαστές. Θα προσπαθήσω μέσα από την μακρόχρονη υπηρεσία μου στην αστυνομία να σχολιάσω τη βία, το φαινόμενο αυτό καθ’ αυτό, τα αίτια πού την προκαλούν και την εκτρέφουν καθώς τους τρόπους και μεθόδους αντιμετώπισης τους. Τα προβλήματα και οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες μήτε απόλυτες αλλά, ούτε και ικανοποιητικές.
Θα περιορισθώ σε μερικά αίτια. Εξέλειπεν ο παραδοσιακός τρόπος ζωής στο χωριό, στην μικρή πόλη, στη γειτονιά. Και όταν στην μικρή ηλικία δεν αναπτυχθούν οι αναστολές, το αίσθημα ευθύνης, η εντροπή, ο κίνδυνος να εκτραπεί ένας νέος είναι μεγάλος. Απόδειξη τούτου η ραγδαία αύξηση της παιδικής εγκληματικότητας. Όσο μεγαλώνουν οι πόλεις, άλλο τόσο αυξάνεται το έγκλημα, αύξηση της ποικιλόμορφης βίας, περισσότερο έγκλημα έχουμε. Είναι απόλυτα αποδεδειγμένο, όταν η βία κυριαρχεί, το έγκλημα απλώνεται και τότε επακολουθεί διάβρωση του κοινωνικού ιστού, ροκανίζονται τα θεμέλια του οικοδομήματος. Ο πολίτης νοιώθει ανασφάλεια, απογοήτευση, φοβία και ανίσχυρος μπροστά στον εγκληματία, αδιαφορεί, κλείνεται στο καβούκι του και σιωπά, και έτσι η αστυνόμευση γίνεται αναποτελεσματική.
Φίλοι μου, η ζωή το πανεπιστήμιο της κοινωνίας μας υποδεικνύει ότι είναι ανάγκη να αναπτυχθούν οι ανασταλτικοί παράγοντες, εφ’ όσον δεν μπορεί να γίνει στο οικογενειακό περιβάλλον, να ξεκινήσει από το σχολείο, να αναλάβει ενεργότερο ρόλο η εκκλησία, να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για τους νέους, να καταπολεμηθεί η ανεργία, η αστυφιλία, να περιορισθεί η έντονη ανισότητα , η πρόκληση του πλούτου, να αλλάξουν ακόμα τα πρότυπα, να παύσει ο καταναλωτισμός να δεσπόζει στη ζωή μας .
Στις πλείστες χώρες μη εξαιρουμένης της νήσου των …….αγίων Κύπρου οπότε σημειούται αύξηση της βίας η όποια άλλη μορφή βίας πρώτιστο μέλημα των αρμοδίων η αύξηση των ποινών. Ο νόμος φίλοι μου δεν επιτυγχάνει τον περιορισμό της βίας, ούτε οι τόσο εξουθενωτικές ποινικές κυρώσεις, μάθετε το, χρειάζεται σοβαρή μελέτη και προγραμματισμός από επιστήμονες.
Το 1980 ένας καθηγητής της εγκληματολογίας ο Kevin Parson σχεδίασε ένα μοντέλο όπου καταγράφεται η μαθηματική πρόοδος της απαιτούμενης βίας από τα όργανα του νόμου από την πρώτη επαφή του αστυνομικού οργάνου μέχρι τη στιγμή σύλληψης του παραβάτη. Το μοντέλο << Parson >> είναι γνωστό σαν << Parson continuum >> και αποτελεί βασικό μέρος της εκπαίδευσης των αστυνομικών σε πλείστες ευρωπαϊκές και άλλες χώρες όπως η Αγγλία, η Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ κτλ.
Σήμερα καλώ δημόσια τους αρμόδιους όπως εισάξουν το μοντέλο
<< Parson >> στο τόπο μας έτσι ώστε ο κάθε αστυνομικός να γνωρίζει μέχρι ποιου βαθμού φτάνει το χέρι του, αφ’ ετέρου ο κάθε πολίτης να γνωρίζει από ένα σημείο και πέραν αυτού δυνατόν να δεχθεί ενός βαθμού βία υπό αυστηράς προϋπόθεσης.
Και τώρα το κύριο θέμα μας, τα πρόσφατα βάρβαρα επεισόδια εις βάρος τηλεοπτικού σταθμού. Ντροπή, το άλας εμωράνθη σ’ αυτό το τόπο. Πού πάμε; Εκτροπή από την νομιμότητα, πρωτόγνωρη στα Κυπριακά δεδομένα. Οι ευθύνες, πρωτίστως ανήκουν στους διοργανωτές των επεισοδίων και την Κρατική ολιγωρία επιβολής του νόμου και της Τάξης. Πολλοί ή λίγοι σ’ αυτό το τόπο αγνοούν ότι οι καιροί σήμερα είναι από κάθε πλευρά χαλεποί και εκ των προτέρων καταδικασμένοι σε αποτυχία εάν το επίσημο Κράτος αν δεν προετοιμάσει τους πολίτες σε πνευματική αφύπνιση, αν θέλουμε ασφαλώς να επιζήσουμε στη γη των πατέρων μας, αν δεν σκύψουμε όλοι με σεβασμό στα γραπτά ορισμένων μεγάλων ηγετών μας, τότε είναι που θα μας πάρει ο << δαίμονας >>.
