Κλαούντιο Κολντεμπέλα – Μιλένα Μουτάφοβα: Η υπέροχη ζωή τους στην Ιταλία

Με φόντο το μαγευτικόΒαρέζε, το ερωτευμένο ζευγάρι μιλά στο περιοδικό HELLO! για την υπέροχη ζωή του στην Ιταλία και την αγάπη του για την Κύπρο και την Ελλάδα.

Από την Κύπρο στην πανέμορφη Ιταλία. Πώς προέκυψε η μετακόμιση;
Μιλένα: Τι άλλο; Μου έκλεψε την καρδιά ένας Ιταλός! Πρέπει να πω όμως, πως δεν ήταν καθόλου εύκολη για μένα αυτή η απόφαση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν με ενθουσίαζε η ιδέα ότι θα ερχόμουν να ζήσω σε μια τόσο όμορφη χώρα, όπως η Ιταλία. Όμως, 17 χρόνια στην Κύπρο είναι ένα σημαντικό διάστημα. Και τι ωραία χρόνια ήταν αυτά! Σχεδόν όλοι οι δικοί μου άνθρωποι, οι άνθρωποι που αγαπώ, όλοι μου οι φίλοι είναι εκεί. Την Κύπρο την αγαπώ και πάντα θα είναι η δεύτερη πατρίδα μου, το σπίτι μου.

Σε ποια περιοχή μένετε;
Κλαούντιο: Η ζωή μας μοιράζεται μεταξύ του Βαρέζε και του Τρεβίζο. Το Βαρέζε είναι μια καταπράσινη πόλη, βόρεια από το Μιλάνο, στις παρυφές των Άλπεων, κοντά στα σύνορα με την Ελβετία. Είναι η πόλη όπου εργάζομαι, ως γενικός διευθυντής της ομάδας Παλακανέστρο Βαρέζε. Το Τρεβίζο είναι μια ιστορική πόλη, πολύ κοντά στη Βενετία. Εκεί είναι το σπίτι μας.

Πώς έγινε η γνωριμία σας;
Μ.: Ήμουν σε διακοπές με φίλες μου, στην πανέμορφη Βενετία και εκεί γνωριστήκαμε με τον Κλαούντιο, καθώς έτυχε να βρεθούμε στην ίδια παρέα. Φαίνεται ότι κάπου εκεί τριγύρω βρισκόταν και ο θεός Έρως κι έριξε τα βέλη του! (Γέλια).

Τι σας γοήτευσε στον Κλαούντιο;
Μ.: Αν μου δινόταν η δυνατότητα να δημιουργήσω εγώ τον τέλειο άντρα, θα έφτιαχνα τον Κλαούντιο. Είναι ένας και μοναδικός! Είναι ο άντρας που φανταζόμουν πάντα ότι θα είχα δίπλα μου. Όπως λένε, βρήκα το άλλο μου μισό.

Η πρόταση γάμου ήταν κάτι που περιμένατε;
Μ.: Η πρόταση γάμου ήταν κάτι που ένιωθα ότι θα έρθει από την αρχή της γνωριμίας μας. Φαντάσου ότι την πρώτη φορά που με επισκέφθηκε στην Κύπρο, πριν από 5 χρόνια, μου έφερε για δώρο το φόρεμα που φόρεσα φέτος στο γάμο μας. Ένα κανονικό νυφικό! Τότε, η πρώτη μου σκέψη ήταν «μα πού θα το φορέσω αυτό;» Να, όμως, που κάτι ήξερε εκείνος! Η επίσημη πρόταση έγινε στα περσινά γενέθλιά μου, με ιδιαίτερο τρόπο. Ετοιμαζόμασταν να κοιμηθούμε, όταν ένιωσα κάτι να με ενοχλεί κάτω από το μαξιλάρι. Απορημένη, το σήκωσα και βρήκα ένα κουτάκι, που μέσα είχε ένα μονόπετρο. Γύρισα έκπληκτη και τον είδα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Αμέσως, του είπα «ναι, δέχομαι» και έπεσα στην αγκαλιά του, δακρυσμένη από χαρά.

Ποιο είναι το «συστατικό» που χρειάζεται να υπάρχει σε μια σχέση για μια ευτυχισμένη πορεία;
Μ.: Είναι ζωτικής σημασίας «συστατικό» να ταιριάζουν οι χαρακτήρες. Από εκεί και πέρα, είναι απαραίτητο να υπάρχει αγάπη, αλληλοσεβασμός και αλληλοκατανόηση και φυσικά, κοινό όραμα και σύγκλιση απόψεων για τη ζωή και τη σχέση.

Σας αρέσει η ζωή στην Ιταλία; Ζείτε «La dolce vita», όπως οι Ιταλοί;
Μ.: Αναπόφευκτα, έχει αλλάξει ριζικά στην Ιταλία ο τρόπος ζωής μου. Οι ρυθμοί εδώ είναι διαφορετικοί, πολύ πιο γρήγοροι. Υπάρχουν, επίσης, πολλές επιλογές για να εμπλουτίσεις την καθημερινότητά σου. Από απλές βόλτες στη φύση, ποδηλασία, η οποία είναι πολύ διαδεδομένη εδώ, μέχρι εκθέσεις, παραστάσεις, συναυλίες, έξοδοι για φαγητό ή απεριτίβ. Το τελευταίο, είναι αγαπημένη ιταλική συνήθεια, με κοκτέιλ και μπουφέ, την οποία οι Ιταλοί βλέπουν ως τακτική ευκαιρία για κοινωνική συνεύρεση και κουβέντα με την παρέα. Η περίφημη «Dolce Vita» είναι ακριβώς αυτό: να έχει κανείς την ευκαιρία να απολαμβάνει τη ζωή στο έπακρον. Υπήρχε κάποιος λόγος για να μην υιοθετήσω κι εγώ αυτόν τον τρόπο ζωής; (Χαμόγελο).

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας προορισμοί στην Ιταλία;
Μ.: Στη χώρα αυτή, κάθε γωνιά είναι μοναδική και έχει τη γοητεία της. Αρκεί να πάρεις το αυτοκίνητο και να οδηγήσεις προς μια οποιαδήποτε κατεύθυνση και να την αφήσεις να σε εκπλήξει. Τι να πρωτοαναφέρω; Την Τοσκάνη; Το Μιλάνο; το Αμάλφι; την Απουλία; τη Σαρδηνία; το Κόμο; τη Βενετία; τη Φλωρεντία; το Πορτοφίνο; το Φόρτε ντέι Μάρμι; Είναι μια λίστα χωρίς τέλος. Αν έπρεπε, οπωσδήποτε, να διαλέξουμε έναν προορισμό, αυτός δίχως άλλο, θα ήταν η Βενετία, η πόλη όπου γεννήθηκε ο έρωτάς μας.

Το φαγητό είναι κάτι που απολαμβάνετε ιδιαίτερα;
Μ.: Πάντα απολάμβανα το καλό φαγητό. Εδώ στην Ιταλία, όμως, έχω μάθει να δίνω μεγάλη σημασία στην πρώτη ύλη. Είναι το λεγόμενο slow food, δηλαδή φαγητό που χρειάζεται ελάχιστο μαγείρεμα, φτιαγμένο με υλικά της περιοχής όπου βρίσκεσαι, εποχικά, καθαρά από χημικά και ορμόνες και εξαιρετικής ποιότητας. Στην Ιταλία, το φαγητό είναι τρόπος ζωής. Όταν όμως πατήσω το πόδι μου στην Κύπρο -όλοι οι φίλοι μου το ξέρουν- το πρώτο πράγμα που θέλω να φάω είναι μια πίτα σουβλάκια – σεφταλιά, με ντομάτα, αγγουράκι και τασιή! (Γέλια).

Παρακολουθείτε μαθήματα σχεδιασμού φωτισμού εσωτερικών χώρων στο Μιλάνο. Είναι κάτι που πάντοτε σας ενδιέφερε;
Μ.: Τώρα πλέον, που μένω μόνιμα στην Ιταλία, κατάφερα να δρομολογήσω και ένα από τα όνειρά μου και αυτό είναι τα μαθήματα σχεδιασμού φωτισμού εσωτερικών χώρων (lighting design). Από μικρή, είχα τρέλα με το φωτισμό. Θυμάμαι στα 16 μου, όταν κάναμε ανακαίνιση στο σπίτι της οικογένειάς μου, είχα ζητήσει από τον μπαμπά μου να μην τοποθετηθεί φωτιστικό στο δωμάτιό μου, αλλά να μου βάλει πολλές πρίζες στους τοίχους για να μπορώ να βάζω τα φωτιστικά που ήθελα. Ευτυχώς, μου είχε αδυναμία και δεν μου χάλασε χατίρι, παρόλο που το έβρισκε παράλογο. Τα φώτα και ο φωτισμός, είναι κάτι μαγικό για μένα. Με το σωστό, ποιοτικό φωτισμό, μπορείς να μετατρέψεις και τον πιο απλό χώρο, σε ένα μικρό αριστουργηματικό περιβάλλον. Εκτός από την αισθητική πλευρά ή την ενεργειακή απόδοση, υπάρχει και η οπτική, που συντείνει στην ανθρώπινη υγεία, διάθεση και ψυχολογία.

Ολόκληρη η Ιταλία αποτελεί αριστούργημα αρχιτεκτονικής και διακόσμησης. Ποιοι είναι αγαπημένοι σας χώροι και τι θαυμάζετε σε αυτούς;
Μ.: Δεν ξέρω πραγματικά από πού να αρχίσω και τι να πρωτοαναφέρω για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Αυτή η χώρα ξεχειλίζει από θαυμάσια μέρη, υπέροχους χώρους, αγαπημένα σημεία. Θα πω λίγα μόνο από αυτά που έχω επισκεφθεί πρόσφατα, αρχίζοντας από την Piazza del Campo στη Σιένα, η πλατεία όπου δυο φορές το χρόνο γίνεται το περίφημο Πάλιο (Palio di Siena), η παραδοσιακή μεσαιωνική ιπποδρομία. Ακολούθως, το νησάκι Μουράνο της Βενετίας, διάσημο για τα ομώνυμα κρύσταλλα, η περιοχή Βαλ ντι Νότο στη Σικελία, με χαρακτηριστικά κτίρια της ύστερης εποχής του μπαρόκ, οι «Αγγλικοί Κήποι» στο βασιλικό ανάκτορο της Καζέρτα, το Κάστρο Μιραμάρε στην Τεργέστη και το ιστορικό κτίριο Fondaco dei Tedeschi, στη Βενετία, κοντά στη γέφυρα του Ριάλτο, προσφάτως ανακαινισμένο.

Τι είναι αυτό που σας προσφέρει το άθλημα της καλαθόσφαιρας ως παίκτη και ως μάνατζερ;
Κ.: Το άθλημα της καλαθόσφαιρας μπορεί να σου προσφέρει απίστευτα οφέλη και συναισθήματα. Καταρχήν, μαθαίνεις από μικρός να ζεις με κανόνες, να αθλείσαι και να είσαι ανταγωνιστικός. Μένεις για πάντα νέος, διότι είναι ένα παιχνίδι με το οποίο ασχολείσαι και παίζεις από παιδί. Είναι το ομαδικό πνεύμα, η συνεχής βελτίωση, η θέληση, η ικανότητα οριοθέτησης στόχων, η νοοτροπία του να δίνεις τα πάντα για την επίτευξή τους. Είναι ακόμη οι ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργούνται με τους συναθλητές σου, η κοινωνικοποίηση, η ανάπτυξη του αισθήματος της συνεργασίας, ενώ παράλληλα εξασκείς τη φαντασία σου, την τεχνική σου, την επιμονή σου. Είναι μια πυξίδα για την ίδια τη ζωή, ένας τρόπος ζωής. Αντικατοπτρίζεται στην καθημερινότητά σου, στη διατροφή σου, στο πώς προσέχεις τον εαυτό σου. Στη σημερινή μου δουλειά, έχω κρατήσει αυτούς τους κανόνες κι έχω μάθει να λειτουργώ με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσα όταν ήμουν παίκτης.

Έχετε πολύ στενούς δεσμούς με την Ελλάδα, αφού αγωνιστήκατε σε ελληνικές ομάδες και σας αγαπούν ιδιαίτερα εκεί. Έχετε καλές αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο;
Κ.: Οι δεσμοί μου με την Ελλάδα είναι πράγματι πολύ στενοί. Τα χρόνια που πέρασα σ’ αυτή την υπέροχη χώρα ήταν από τα καλύτερα στην καριέρα και τη ζωή μου. Από την περίοδο εκείνη, δεν κρατώ μόνο τις συγκινήσεις στο παρκέ, αλλά και τη σχέση με τους ανθρώπους, που πάντοτε με έκαναν να νιώθω σαν να βρίσκομαι στο σπίτι μου. Ακόμη και τώρα, που επισκέπτομαι την Ελλάδα τουλάχιστον τρεις φορές το χρόνο, ανυπομονώ να δω τους αγαπημένους μου φίλους και πάντα φεύγοντας παίρνω μαζί μου μια γεύση ελληνική σε ό,τι κάνω: από τη μουσική, το φαγητό, τους ανθρώπους. Αυτή τη γεύση την κουβαλώ μαζί μου στην Ιταλία κι έχω την ανάγκη να την κρατήσω, μέχρι να ξαναγυρίσω στην Ελλάδα.

Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με οτιδήποτε άλλο, εκτός από το μπάσκετ;
Κ.: Ασχολούμαι και με πολλά άλλα πράγματα. Η σημερινή μου ζωή δεν είναι μόνο μπάσκετ. Το αντικείμενό μου είναι το αθλητικό μάνατζμεντ και αυτό επεκτείνεται σε ζητήματα που αφορούν γενικότερα τον αθλητισμό. Παράλληλα, στο παρελθόν είχα δικό μου εστιατόριο, αλλά και διαφημιστική εταιρία. Το μπάσκετ, πάντως, είναι το πάθος μου και αισθάνομαι απίστευτα τυχερός που κατάφερα να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα. Εξακολουθώ να λατρεύω τη σχέση με τον αθλητισμό, την οργάνωση, τη διεύθυνση και δεν νιώθω ότι θα ήθελα να κάνω κάτι άλλο.

Ταξιδεύετε συχνά λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του Κλάουντιο; Έχετε αγαπήσει κι εσείς την καλαθόσφαιρα τώρα;
Μ.: Είναι γεγονός ότι ταξιδεύουμε πολύ συχνά. Συνεχώς, είμαστε με μια βαλίτσα στο χέρι. Είναι η φύση του αθλήματος. Πριν γνωρίσω τον Κλάουντιο, για να πω την αλήθεια, δεν είχα παρακολουθήσει ούτε έναν αγώνα μπάσκετ στη ζωή μου. Τώρα πλέον είμαι πωρωμένη, το βρίσκω ως το πιο συναρπαστικό άθλημα, ζω κάθε αγώνα της ομάδας έντονα, παρακολουθώ στατιστικές, σκορ και όλα τα σχετικά. Στο σπίτι μας, η τηλεόραση, σχεδόν πάντα, δείχνει κάποιον αγώνα μπάσκετ και κάθομαι και βλέπω με μεγάλο ενδιαφέρον και ευχαρίστηση.

Ποια είναι τα τρία απαραίτητα στοιχεία για ένα όμορφο ιταλικό δείπνο;
Κ.: Για μένα, το παν είναι τα συστατικά. Να είναι φρέσκα, ποιοτικά και πιστοποιημένα. Είναι κάτι, άλλωστε, που πλέον έχει γίνει μέρος της ιταλικής κουλτούρας. Μου αρέσει να αναζητώ τα καλύτερα συστατικά. Ένα δεύτερο στοιχείο, είναι το καλό κρασί. Το φαγητό πρέπει να συνοδεύεται από το κατάλληλο κρασί, αυτό που του ταιριάζει. Και για τρίτο στοιχείο, θα έλεγα τη φαντασία. Πρέπει, οπωσδήποτε, να υπάρχει φαντασία και δημιουργικότητα όταν βρίσκεσαι στην κουζίνα, να αυτοσχεδιάζεις και να βάζεις τη δική σου πινελιά στο γευστικό αποτέλεσμα.

Για ποια πράγματα νιώθετε ευγνώμονες;
Μ.: Νιώθω ευγνώμων που είχα την τύχη να συναντήσω πολλούς αξιόλογους και αληθινούς ανθρώπους στη ζωή μου, να τους έχω δίπλα μου και σήμερα να τους θεωρώ φίλους μου. Ευγνωμοσύνη αισθάνομαι και για το ότι είχα και έχω, τη δυνατότητα να ζήσω σε διάφορες χώρες και να ταξιδεύω πολύ, γιατί αυτό έχει διαφοροποιήσει τον τρόπο σκέψης, τη στάση ζωής, αλλά και την νοοτροπία μου. Και νιώθω, επίσης, ευγνώμων που έχω την υγεία μου και τον άντρα που αγαπώ δίπλα μου.
Κ.: Νιώθω ευγνώμων για το γεγονός ότι ξυπνώ κάθε πρωί με όρεξη και ενέργεια για να καταφέρω να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Ευτυχώς, μέχρι σήμερα εξακολουθώ να έχω όρεξη, όραμα και πάρα πολλά όνειρα. Το θεωρώ χάρισμα.

Περιοδικό Hello! τεύχος 123.