Σε άρθρο του στον Φιλελεύθερο, 1.3.2021, ο κ. Ανδρέας Βασιλείου απαριθμεί ένα κατεβατό λόγους για την καταστροφή της Κύπρου. Οι κυριότεροι όμως και απείρως σημαντικότεροι λόγοι της συμφοράς μας, δηλαδή η παράνομη και εγκληματική δράση της ΕΟΚΑ Β’ και το προδοτικό πραξικόπημα, είναι γι’ αυτόν ανύπαρκτοι. Και νομίζει ότι αποσιωπώντας τους μπορούμε να πάρουμε τα γραφόμενα του στα σοβαρά. Οποιοσδήποτε μιλά για λάθη που οδήγησαν στην καταστροφή της Κύπρου και βγάζει έξω το πραξικόπημα και την ΕΟΚΑ Β’ κακοποιεί βάναυσα την ιστορική αλήθεια.
Χωρίς την ΕΟΚΑ Β’ δεν θα δημιουργούνταν οι συνθήκες που οδήγησαν στο πραξικόπημα και χωρίς το πραξικόπημα η τουρκική εισβολή θα ήταν αδύνατη. Με το πραξικόπημα ανατράπηκε η νόμιμη και διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Κύπρου, καταλύθηκε η συνταγματική τάξη, εκδιώχθηκε ο διεθνούς κύρους πρόεδρος αρχιεπίσκοπος Μακάριος και η Τουρκία εκμεταλλευόμενη και την παγκόσμια κατακραυγή εναντίον της χούντας βρήκε την ουρανοκατέβατη ευκαιρία να εισβάλει. Εξαπάτησε την διεθνή κοινή γνώμη ισχυριζόμενη ότι πρόθεσή της ήταν να αποκαταστήσει τη συνταγματική τάξη σύμφωνα με το άρθρο 4 της Συνθήκης Εγγυήσεως, να εμποδίσει την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και να σώσει τους Τουρκοκυπρίους από δήθεν σφαγές. Γι’ αυτό, εκτός από την Ελλάδα καμιά άλλη χώρα δεν καταδίκασε τότε την Τουρκία για το έγκλημά της. Ο αρχιτέκτονας του πραξικοπήματος, παρανοϊκός δικτάτορας Δημήτριος Ιωαννίδης, και οι συνένοχοί του, Φαίδων Γκιζίκης, πρόεδρος της «Ελληνικής Δημοκρατίας», Γρηγόριος Μπονάνος, αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων και Ανδρέας Γαλατσάνος, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, όχι μόνο έδωσαν την αφορμή στην Τουρκία να επέμβει, αλλά και εμπόδισαν την πραξικοπηματική ηγεσία που εγκατέστησαν στην Κύπρο να πάρει στοιχειώδη μέτρα για την απόκρουση της εισβολής. Τα επάκτια πυροβολεία στην Κερύνεια αφέθηκαν κενά και οι Τούρκοι τις πρώτες ώρες πάτησαν το πόδι τους στην Κύπρο χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Τα γεγονότα βοούν, αλλά ο κ. Βασιλείου, αλλά και άλλοι, δεν έχουν αυτιά να ακούσουν ούτε μάτια για να δουν. Γράφει για ηγεσίες που καταβαράθρωσαν το Κυπριακό. Δεν θέλει να δει ότι παραμονές του πραξικοπήματος οι ενισχυμένες ενδοκυπριακές συνομιλίες είχαν πλησιάσει στο αίσιο τέρμα τους, όπως μαρτυρεί στο βιβλίο του «Κυπριακό 1972 – 1974: Η Τελευταία Ευκαιρία», σ. 272, ο εμπειρογνώμων σε συνταγματικά θέματα Μιχαήλ Δεκλερής, που μετείχε σ’ αυτές ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης. Χωρίς το πραξικόπημα το Κυπριακό θα είχε λυθεί από τότε και όλοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα ζούσαμε σήμερα ευτυχισμένοι σε μια ευημερούσα Κύπρο, ενώ και οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας δεν θα είχαν φτάσει στη σημερινή όξυνση.
Ο κ. Βασιλείου και πολλοί άλλοι προβάλλοντας μόνο υπαρκτά ή και ανύπαρκτα λάθη του Μακαρίου κρύβουν ή υποβαθμίζουν τις αβάσταχτες ευθύνες του Δημήτριου Ιωαννίδη και των άλλων πραξικοπηματιών για την τραγωδία της Κύπρου. Όμως, ακόμη και αν όλα όσα καταμαρτυρούν στον Μακάριο είναι αληθινά, που δεν είναι, ακόμη κι αν ο Μακάριος διέπραττε διπλάσια λάθη από αυτά που του αποδίδονται, η Κύπρος δεν θα καταστρεφόταν χωρίς το πραξικόπημα, το μεγαλύτερο έγκλημα και τη μεγαλύτερη προδοσία στην ελληνική Ιστορία.
*Φιλόλογος-ιστορικός, συγγραφέας
