Ο Παντελής Μιχαηλίδης θεωρεί άδικο και παράνομο το «κούρεμα» καταθέσεων του 2013 ειδικά εάν συνδυαστεί με το «αμελέτητο», όπως το χαρακτηρίζει, σχέδιο-σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων.
Κύριε Υπουργέ ,
Τυγχάνω θύμα του απάνθρωπου «κουρέματος» και της δήθεν κροταφιαίας με πιστόλι απειλής. Δεν ανήκω ούτε σε κόμμα, ούτε σε ευνοημένη κοινωνική ομάδα, ούτε διαθέτω κάποιο μέσο για να τυγχάνω ευνοϊκής μεταχείρισης είτε σε τράπεζες, είτε σε κυβερνητικά σχέδια/αποφάσεις (π.χ. απαλλαγές από το «κούρεμα», φυγάδευση εκατομμυρίων την κλειστή περίοδο, διασπάθιση δημοσίου χρήματος σε βάρος του φορολογούμενου πολίτη, προνομιακός πλουτισμός ολίγων από τα τεράστια ποσά των διαβατηρίων, νομίζω περίπου τόσο ήταν το ποσό για το οποίο μπήκε η χώρα σε Μνημόνιο ). Ούτε βέβαια και χατηρικών διακανονισμών, όπως γνωρίζουμε όλοι από την πνιγηρή, πλέον, περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Ωστόσο, επειδή έχει πληγεί σοβαρά η οικονομική, κοινωνική κατάσταση της οικογένειας μου, καθώς και ο λιτός αλλά ικανοποιητικός και ασφαλής τρόπος διαβίωσης της έχω μια απορία, παράπονο και απαίτηση, ως πιο κάτω αναφέρω. Αφού εκπονήθηκε το περιλάλητο και διαβόητο Σχέδιο των Πολιτογραφήσεων, ασχέτως που κατέληξε και αφού σαν σχέδιο οικονομικής πολιτικής (οι κρατικές ενέργειες έχουν διαχρονική ισχύ ανεξάρτητα ποιοί κυβερνούν) ερωτώ:
1. Γιατί από τα 8–10 δισεκατομμύρια ευρώ δεν ελήφθη πρόνοια ένα σημαντικό ποσοστό να κατευθυνθεί προς τους «κουρεμένους», αδικηθέντες και καταστραφέντες πολίτες; Ήταν ένα σημαντικό έσοδο από το «πουθενά» για το κράτος, δίχως κανένα κόστος! Έτσι, όχι μόνο θα διορθωνόταν μια τεράστια αδικία αλλά θα υπήρχαν και σημαντικές θετικές οικονομικές επιπτώσεις στην οικονομία του τόπου.
2. Γιατί κοιτάξατε μόνο τα συμφέροντα 50-100 ατόμων και τον πλουτισμό τους που τελικά με την ανοχή κυβερνητικών παραγόντων έγιναν προνομιούχο αντικείμενο σκανδαλώδους ευνοιοκρατικής και παραγοντικής μεταχείρισης;
3. Γιατί, ενώ το κράτος είχε την ευκαιρία να διορθώσει ένα σημαντικό λάθος του σε βάρος πολιτών του γρήγορα και μάλιστα δίχως κόστος, δεν το έκανε και «επέτρεψε» να ευνοηθούν οι μασέλες ολίγων, όπως κατ’ εξακολούθηση γίνεται από το 1960;
4. Τέλος, γιατί δεν εκπονείτε ένα παρόμοιο σχέδιο με στόχο τη δίκαιη και γρήγορη αποζημίωση των πολιτών που πλήρωσαν βαρύτατο τίμημα για να κάθεστε εσείς όλοι στις «σημαντικές» καρέκλες σας; Παρακαλώ όπως έχω σύντομη απάντηση σας.