Ο Μ. Χριστοφιδης σχολιάζει τα απογοητευτικά αποτελέσματα της συνόδου των ΥΠΕΞ της ΕΕ και την ονειροπόλα διπλωματία Ελλάδας και Κύπρου.
Οι Έλληνες κυβερνώντες, διεθνολόγοι, καθηγητές διεθνών σχέσεων και γεωπολιτικής, παραπλανούσαν συνεχώς ότι η σύνοδος των ΥΠΕΞ της ΕΕ θα αποφάσιζε καταδίκη της Τουρκίας και κυρώσεις και μέτρα. Άνθρακες οι θησαυροί. Ούτε πληροφόρησαν τους Έλληνες και Κύπριους ότι η ατζέντα των ΥΠΕΞ ήταν: 1.Λιβανος, 2. Βενεζουέλα, 3. Λευκορωσία, 4. Αν. Μεσόγειος. Ούτε εξήγησαν στο κόσμο ότι χρειαζόταν πλειοψηφία. Αποτέλεσμα: Μηδέν. «Η Τουρκία πρέπει να αποφεύγει να πραγματοποιεί απειλές και κινήσεις που βλάπτουν τις γειτονικές της σχέσεις». Ανέκδοτο για την παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας, δηλαδή της ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Αυτή δεν είναι αλληλεγγύη της ΕΕ προς την Ελλάδα, αλλά κοροϊδία ολκής. Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ από τις Βρυξέλλες ανακοίνωνε ότι «τα αποτελέσματα της τηλεσυνδιάσκεψης των ΥΠΕΞ της ΕΕ ήταν παρά πολύ θετικά για τη χώρα μας». Τώρα πού τα βρήκε, ένας θεός μόνο ξέρει. Είναι απίστευτο πώς παραπλανούν τον ελληνικό λαό.
Αντί οι ΥΠΕΞ να αποφασίσουν για κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας προτίμησαν να ετοιμαστεί λίστα για κυρώσεις εναντίον της Λευκορωσίας. Η τηλεσυνδιάσκεψη ανάλωσε πολύ περισσότερο χρόνο για Λίβανο, Βενεζουέλα, Λευκορωσία, παρά για Ελλάδα που ζήτησε τη συνεδρία από τον Μπορέλ. Για την Ελλάδα η συνεδρία έκανε μια τρύπα στο νερό και αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα της μη αλληλεγγύης από τους εταίρους της στην ΕΕ. Η Αθήνα δεν πήρε τίποτα από αυτά που ανέμενε από τους ΥΠΕΞ διότι έβαλε το χεράκι της η Μέρκελ. Τώρα αποδεικνύεται ότι συνεχίζει η ΕΟΚ με το όνομα ΕΕ και ότι υπάρχουν τρεις Ευρώπες. Μια της Μέρκελ, μια του Μακρόν και μια των Ολλανδών.
Στην πρόταση της Ελλάδας για καθαρή καταδίκη της Τουρκίας προέβαλαν βέτο 6 χώρες μαζί και η μικρή Μάλτα. Αυτή είναι η «ενωμένη Ευρώπη». Όλες οι διπλωματικές προσπάθειες μηδέν, διότι όλοι φοβούνται την Τουρκία λόγω συμφερόντων. Οι κυβερνώντες στην Κύπρο και στην Ελλάδα ικανοποιούνται με τις γενικότητες του ΣΥΕ και τις δηλώσεις διαφόρων χωρών, χωρίς να παραδέχονται ότι αυτές είναι έπεα πτερόεντα, χωρίς καμία πρακτική αξία. Εμείς και η Ελλάδα ζούμε σε άλλον κόσμο, αλλιώς δεν εξηγείται η στάση και πολιτική και των δύο χωρών, που φανερά είναι ερασιτεχνική και ονειροπόλα.
Το Reis κάνει ό,τι θέλει στην ελληνική κυριαρχία, το ναυτικό παρακολουθεί και οι παπάδες ελπίζουν η Παναγία Σουμελά να κάνει το θαύμα της. Δεν θα το κάνει διότι θαύματα δεν γίνονται παρά μόνο για τους παπάδες και τους αφελείς. Η ζωή και η πραγματικότητα είναι διαφορετική από τις φαντασιώσεις. Επειγόντως ζητείται… προστάτης. Το 1922 με τη μικρασιατική καταστροφή η Κύπρος δεν έπαθε τίποτα διότι είχε προστάτη τη Μεγάλη Βρετανία, αλλιώτικα θα είχαμε στην Ελλάδα Νέα Κύπρο. Άρα απόλυτη η ανάγκη για προστάτη και θα πρέπει οι κυβερνώντες να το επιτύχουν ως επείγουσα ανάγκη. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για καθυστέρηση. Η βάρκα της ελπίδας πάει να βυθιστεί.
