Ο Χαράλαμπος Μερακλής αναφέρεται στον επιφανή Βρετανό διανοούμενο.
Γεννήθηκε το 1872 και πέθανε από γρίπη το 1970, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο που επιδρούσε στα μαθηματικά, τη λογική, γλωσσολογία, φιλοσοφία της γλώσσας, επιστημολογία, μεταφυσική, παρόλο που στα νιάτα του ήταν άθεος και αργότερα αγνωστικιστής.
Ήταν παιδί σπάνιο, αριστοκρατικής οικογένειας, και οι πολιτικές του παρεμβάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο άφησαν εποχή. Τα έργα του διαβάζονταν από μεγάλο κοινό γιατί διατύπωνε με σαφήνεια και καθαρότητα τις θέσεις και απόψεις του για τη μετάβαση από τον 19ο στον 20ό αιώνα.
Ο Ράσελ ήταν φανατικός ειρηνιστής και καταδίκασε με τα γραπτά του την απόφαση των Βρετανών να πείσουν τις ΗΠΑ να μπουν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση γι’ αυτή τη στάση του.
Έκανε 4 γάμους και είχε πλήθος ερωμένες. Έδωσε πάμπολλες μάχες για την ισότητα των δύο φύλων, για την ελευθερία της έκφρασης, την ειρήνη και τον αφοπλισμό, καθώς επίσης ενάντια στον πόλεμο της χιτλερικής Γερμανίας που απειλούσε να καταλάβει όλη την Ευρώπη και να καταλύσει τη δημοκρατία. Από νωρίς ενδιαφέρθηκε για τα πολιτικά ζητήματα, τις πολιτικές θεωρίες και τα αντίστοιχα συστήματα. Ταξίδεψε σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου (Κίνα, Ιαπωνία, Σοβιετική Ένωση). Ήταν οργανικός και δημόσιος διανοούμενος, με τεράστιο πολιτικό κύρος, και όλοι οι διανοούμενοι τον συμπαθούσαν γιατί δεν έκανε εκπτώσεις στις απόψεις του για να ακολουθήσει το ρεύμα. Παρά τα βαθιά του γεράματα, αυτός ο αριστοκράτης κατέβαινε στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Στα 95 του χρόνια, ο γηραιός στοχαστής πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Διεθνούς Δικαστηρίου Εγκλημάτων Πολέμου που σχετίζεται άμεσα με τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι Αμερικανοί στο Βιετνάμ. Τις λογοτεχνικές του αρετές τις εκτίμησε η Σουηδική Ακαδημία που του απένειμε το 1950 το Βραβείο Νόμπελ.
