Ο Μάριος εκφράζει την απογοήτευσή του από την αντιμετώπιση μέρους της κοινωνίας προς τα παιδιά-στρατιώτες που εξασφάλισαν θέση στα βρετανικά πανεπιστήμια.
Κύριε Πετρίδη, φίλοι βουλευτές και αγαπητοί συνάνθρωποι,
είμαι 19 χρονών, κάνω την εθνική μου υπηρεσία και έχω εξασφαλίσει θέση σε βρετανικό πανεπιστήμιο για το έτος 2020-21. Πήγα σε 7τάξεο σχολείο και δούλεψα εξαιρετικά δύσκολα για να εξασφαλίσω αυτή τη θέση. Δεν είμαι μέσα στους «elite» όπως μας αποκαλείτε. Αν ήταν αυτό αλήθεια δεν θα κλαίγαμε για λίγα χιλιάρικα. Η πραγματική αλήθεια είναι ότι ο πατέρας μου έχει κάνει τεράστιες θυσίες για να μου δοθεί ευκαιρία να σπουδάσω. Η οικογένειά μου δεν είναι πλούσια και ίσα ίσα τα βγάζουμε πέρα κάθε μήνα. Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν εξαιρετικά δύσκολες ως στρατιώτης στο στρατό. Μετά την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για αναβολή θητείας για εμάς τους κατόχους θέσεις πανεπιστημίων, ήμουν ευγνώμων για αυτή τη μοναδική ευκαιρία και ετοιμάστηκαν οι γονείς μου και εγώ για την αλλαγή.
Αλλά με το πέρασμα των εβδομάδων, βλέποντας διάφορα άρθρα και ακούγοντας τις φωνές όλων, πλέον νιώθω σαν να κατάφερα να ξεφύγω μετά από το έγκλημα του αιώνα. Εμείς οι απλοί μαθητές και στρατιώτες δεν έχουμε φταίξει καθόλου αλλά ο τρόπος που οι βουλευτές και κάποιοι πολίτες μας εκφράζουν και αποκαλούν είναι απολύτως αηδιαστικό και εξαιρετικά οδυνηρό και μας έχει κάνει να νιώθουμε απαίσια ακόμα κι αν δεν φταίμε. Εγώ προσωπικά έχω επηρεαστεί αφάνταστα από τα λόγια που έχουν πει κάποιοι για εμάς και με έχει κάνει να φοβάμαι να λέω ότι έχω θέση εξασφαλισμένη, επειδή ντρέπομαι πλέον, ενώ θα έπρεπε να ήταν κάτι που να έβλεπα με περηφάνια. Μπορεί να ξεχάσετε ότι είμαστε η μελλοντική γενιά σε αυτήν τη χώρα, μια γενιά που πρόκειται τώρα να μας αρνηθείτε το δικαίωμα σπουδών σε πανεπιστήμιο της επιλογής μας. Αντί να μας κοιτάζεται ως παιδιά και να βάζετε το μέλλον πρώτα, τώρα είμαστε αντικείμενα, που πετάτε εδώ και εκεί στη Βουλή σαν να είμαστε μια μπάλα. Μπερδεύετε με το μέλλον μας και τα προς το ζην μας. Και με αυτό που σκοπεύετε να κάνετε, η πλειοψηφία θα χάσει τη θέση τους στα πανεπιστήμια και θα μας αφήσετε να τελειώσουμε τη θητεία μας με κανένα μελλοντικό πλάνο στα χέρια μας. Δεν είμαστε η μπάλα σας, είμαστε μαθητές, μαθητές που δούλεψαν σκληρά για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους και με σκληρά εργαζόμενους γονείς να μας δίνουν αυτή τη δυνατότητα. Ο τρόπος που μας φέρεστε είναι απαράδεκτος και δεν αντέχω να ακούω πια αυτήν την κακοποίηση που λαμβάνουμε.
