Ο Πανίκος Νεοκλέους γράφει για αυταρχικά καθεστώτα.
Το έχω γράψει και σε προηγούμενα άρθρά μου και το επαναλαμβάνω και σήμερα: Είμαι εναντίον κάθε είδους αυταρχικών καθεστώτων.
Αν δεχτούμε την άποψη των Αμερικανών και των συμμάχων τους ότι ο Αλεξάντερ Λουκασένκο είναι ένας δικτάτορας, τότε τι να πούμε για τον Ερντογάν; Και αν ο Λουκασένκο είναι πράγματι ένας δικτάτορας, αυτός ποτέ δεν έχει ενοχλήσει γειτονικές χώρες, γι’ αυτό και η απομάκρυνση του ή όχι είναι εσωτερική υπόθεση του λαού της Λευκορωσίας.
Σε σύγκριση με τον Λουκασένκο, ο Ερντογάν είναι αποδεδειγμένο ότι εδώ και αρκετά χρόνια έχει επιβάλει μια από τις στυγνότερες δικτατορίες μέσα στη χώρα του και ταυτόχρονα έχει εξελιχθεί σε τρομοκράτη όχι μόνο στη βορειοδυτική περιοχή της Ασίας, αλλά και σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, ακόμα και στη Δυτική Αφρική.
Επιγραμματικά θα υπενθυμίσω δύο από τα σχετικά πρόσφατα παραδείγματα. Την εισβολή των Αμερικανών και των συμμάχων τους στη Λιβύη και στο Ιράκ. Με κύριο πρόσχημα την υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το πυρηνικό οπλοστάσιο (ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε αυτό) εισέβαλαν στις χώρες αυτές επιφέροντας την πλήρη διάλυση, τον όλεθρο και την καταστροφή στις χώρες αυτές. Παράλληλα με την πράξη τους αυτή, κατάφεραν να δημιουργήσουν τον ISIS με όλα τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα.
Οι Μοαμάρ Καντάφι και Σάνταμ Χουσεΐν μας είπαν ότι αποτελούσαν κίνδυνο για την ανθρωπότητα. Ίσως το ίδιο μας πούνε και για τον Λουκασένκο. Δεν μας λένε όμως τα ίδια και για τον αποδεδειγμένα διεθνή τρομοκράτη Ερντογάν.
Εν ονόματι της Δημοκρατίας και της προάσπισης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους είναι έτοιμοι να επιβάλουν κυρώσεις στη Λευκορωσία, ενώ την ίδια ώρα παρουσιάζονται διστακτικοί να επιβάλουν κυρώσεις στον εδώ και χρόνια αποδεδειγμένα δικτάτορα και διεθνή ταραξία και τρομοκράτη Ερντογάν.
Θα το επαναλάβω ξανά πριν κλείσω. Δεν είμαι υποστηρικτής του όποιου δικτατορικού καθεστώτος. Όμως την ίδια ώρα δεν αποδέχομαι τους στρουθοκαμηλισμούς και τα δύο μέτρα και δύο σταθμά.
