Λίγα λόγια από τον δρα Αυγουστίνο (Ντίνο) Αυγουστή, αναπλ. καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού, για τη μεγάλη του αδελφή που ταξίδεψε για τη γειτονιά των Αγγέλων.
Η Ανδρούλλα, η μεγάλη μας αδελφή δεν είναι πια ανάμεσά μας. Ταξίδεψε για τη γειτονιά των Αγγέλων, τη μέρα που η εκκλησία μας εορτάζει την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Η Ανδρούλλα ήταν το πρωτότοκο παιδί της Καλλισθένης και του Χαράλαμπου και ευτύχησε με τον σύζυγό της Γιώργο (άνθρωπος μάλαμα) να αποκτήσουν δύο παιδιά, τέσσερα εγγόνια και ένα δισέγγονο.
Οκτώ παιδιά γέννησε η μάνα μας, μα ο Θεός της άρπαξε τα δύο πριν καλά-καλά καταλάβουν τον κόσμο γύρω τους. Τότε που τα πολλά παιδιά, παρά την αφόρητη φτώχεια, ήταν πραγματική ευλογία. Και μείναμε οι έξι και μεγαλώσουμε όμορφα, με χίλιες δυο στερήσεις, αλλά μεγαλώσαμε όμορφα.
Η Ανδρούλλα δεν ήταν μόνο η μεγάλη μας αδελφή. Ήταν και η δεύτερη μητέρα μας. Ειδικά για μένα, τον Βενιαμίν της οικογένειας. Στην αγκαλιά της ψέλλισα τις πρώτες μου λέξεις, στην αγκαλιά της και τα πρώτα νανουρίσματα. Αυτή με φρόντιζε όταν πήγα σχολείο, δημοτικό και γυμνάσιο, αυτή με αγκάλιαζε όταν είχα ανάγκη από ένα χάδι παρηγοριάς, αυτή έψαχνε να με βρει στα χαλάσματα του πολέμου, το 1974.
Η Ανδρούλλα ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, μια ανώνυμη και ταπεινή καθημερινή Ελληνίδα της Κύπρου, άνθρωπος της εθελούσιας προσφοράς, ένας από τους σημαντικότερους κρίκους στην αλυσίδα της ζωής και της κοινωνίας. Της κοινωνίας που διέπεται από Αρχές και υπερασπίζεται Αξίες.
Πέθαναν οι όμορφες στιγμές. Γεννήθηκαν οι αναμνήσεις. Ήμουν εκεί. Ήσουν εκεί, έγραψε ο Γιώργος, ο μεγάλος εγγονός της Ανδρούλλας στην κοινωνική δικτύωση. Ο Γιώργος που δεν έλειψε ούτε στιγμή από κοντά της και κυρίως δεν έλειψε τις 56 μέρες που νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Λεμεσού. Ο Γιώργος που την φρόντιζε όσο κανένας άλλος… Κι όταν υπάρχουν τέτοιοι Γιώργηδες εγγονοί, σίγουρα υπάρχει και ελπίδα!
Καλό παράδεισο Ανδρούλλα. Το δικαιούσαι τον Παράδεισο. Τον κατέκτησες με την ανιδιοτελή προσφορά σου, την ταπεινότητα, την ανιδιοτέλεια και τη σεμνότητα που σε διέκρινε σε όλη σου τη Ζωή. Χαιρετισμούς στους γονείς μας, στον αδελφό μας Τάκη και σε όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έφυγαν. Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση Ανδρούλλα μας.
Η αγκαλιά σου ήταν για μας κάστρο απόρθητο, το απάνεμο καταφύγιο της ελπίδας μας. Θα παραμείνεις για πάντα «φυλακισμένη» στην καρδιά μας, στην ψυχή μας, στο βιβλίο της ζωής μας…
