Τον αγώνα που δίνουν για να παραμείνουν ζωντανοί περιγράφουν, σε συγκλονιστικές μαρτυρίες, πολίτες από το Ιράν και το Ισραήλ. Εκείνο που επικρατεί είναι το αίσθημα της απελπισίας και της αγωνίας για την επόμενη μέρα.
«Παγιδευμένοι», είναι η λέξη που χρησιμοποιούν οι Ιρανοί για να περιγράψουν αυτό που ζουν αυτή τη στιγμή που η χώρα τους βομβαρδίζεται από το Ισραήλ.
«Ολοι προσπαθούν να ξεφύγουν» από την Τεχεράνη «με τον έναν ή τον άλλον τρόπο», δήλωσε ένας κάτοικος στο BBC News Persian.
Πολλοί άνθρωποι που προσπάθησαν να φύγουν από την Τεχεράνη για απομακρυσμένες περιοχές, μακριά από οποιονδήποτε πιθανό ισραηλινό στόχο, δεν τα κατάφεραν λόγω της έντονης κυκλοφορίας.
«Η Τεχεράνη δεν είναι ασφαλής, προφανώς», λέει ένας κάτοικος. «Δεν λαμβάνουμε συναγερμούς ή προειδοποιήσεις από αξιωματούχους για ισραηλινές επιθέσεις. Απλώς ακούμε τις εκρήξεις και ελπίζουμε ότι το μέρος μας δεν θα πληγεί. Αλλά πού μπορούμε να πάμε; Πουθενά δεν νιώθουμε ασφαλείς», προσθέτει.
Ένας άνδρας που κατάφερε να φύγει από την Τεχεράνη τονίζει: «Δεν νομίζω ότι έχω επεξεργαστεί πλήρως ότι ζω σε μια ενεργή εμπόλεμη ζώνη και δεν είμαι σίγουρος πότε θα φτάσω στην αποδοχή. Αυτός δεν είναι ο πόλεμός μου. Δεν υποστηρίζω καμία από τις δύο πλευρές, απλώς θέλω να επιβιώσω μαζί με την οικογένειά μου».
Μια Ιρανή δηλώνει ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί εδώ και δύο νύχτες: «Έχω περάσει πραγματικά δύσκολες καταστάσεις». Μάλιστα αποκαλύπτεθ ότι η τρέχουσα κατάσταση της θυμίζει βομβαρδισμούς και καταφύγια κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ της δεκαετίας του 1980, όταν ήταν παιδί.
«Η διαφορά είναι ότι τότε, τουλάχιστον όταν γινόταν μια επίθεση, ακούγαμε τη σειρήνα αεροπορικής επιδρομής ή τουλάχιστον τις προειδοποιήσεις πριν συμβεί. Αλλά τώρα, κατά τη διάρκεια αυτού του βομβαρδισμού ή οποιασδήποτε αεροπορικής επιδρομής, δεν υπάρχουν σειρήνες ή προειδοποιήσεις».
Πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να φύγουν από την Τεχεράνη αλλά δεν μπορούν.
«Όλοι θέλαμε να πάμε σε μικρότερες πόλεις ή χωριά, οπουδήποτε μπορούμε να πάμε, αλλά ο καθένας μας έχει αγαπημένα πρόσωπα που δεν μπορούν να φύγουν και τα σκεφτόμαστε», λέει.
«Αυτό που βιώνουμε δεν είναι δίκαιο για κανέναν από εμάς, τον λαό του Ιράν. Όλοι προσπαθούμε να ξεπεράσουμε αυτές τις μέρες με φόβο, εξάντληση και πολύ άγχος, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο και επώδυνο», προσθέτει.
Ένας άλλος κάτοικος της ιρανικής πρωτεύουσας αναφέρει με τη σειρά του: «Δεν μπορώ απλώς να φύγω από την Τεχεράνη. Δεν μπορώ να αφήσω τους ηλικιωμένους γονείς μου που δεν μπορούν να ταξιδέψουν μακριά και να φύγω από την πόλη μόνος μου. Εκτός αυτού, πρέπει να εμφανιστώ στη δουλειά. Τι μπορώ να κάνω τώρα;»
Νεκροί, τραυματίες και συντρίμμια στο Ισραήλ
Το δικό τους δράμα ζουν και οι κάτοικοι του Ισραήλ που βλέπουν αγαπημένα πρόσωπα να χάνουν τη ζωή τους στις ιρανικές επιθέσεις και τα σπίτια τους να μετατρέπονται σε ερείπια.
Ο δικηγόρος Ράτζα Χατίμπ έχασε σχεδόν όλη την οικογένειά του σε ιρανικό βομβαρδισμό. Επέζησε μόνο ο ίδιος και η μικρότερη κόρη του.
Σε συνέντευξη στην πλατφόρμα N12, περιέγραψε πώς πληροφορήθηκε το θάνατό τους και το έντονο συναίσθημα απώλειας.
«Δεν εύχομαι αυτό το συναίσθημα σε κανέναν», λέει στο N12. «Συνέβη σε δευτερόλεπτα – δεν είχαν χρόνο να φτάσουν σε ασφαλές μέρος. Ήταν όλα τόσο ξαφνικά. Έχασα την οικογένειά μου σε μια στιγμή» προσθέτει.
Μια γυναίκα είπε ότι «ένιωσε τον αντίκτυπο» των επιθέσεων από το υπόγειό της, όπου βρισκόταν κρυμμένη.
«Βγήκαμε σιγά – σιγά επειδή φοβόμασταν», λέει στον ανταποκριτή του CNNi Τζέρεμι Ντάιαμοντ προσθέτοντας ότι «κτήρια έπεφταν καθώς περπατούσαμε».
«Μύριζε καπνό… Έπρεπε να καλύψω τη μύτη μου με το μπλουζάκι μου. Έπρεπε να περπατήσουμε στον δρόμο για να βεβαιωθούμε ότι δεν τον εισπνέαμε», προσθέτει.
«Αυτή είναι πραγματικά η χειρότερη βία που έχει αντιμετωπίσει το Τελ Αβίβ από πυραύλους τουλάχιστον από τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991, όταν η πόλη έγινε στόχος πυραύλων Scud», λέει ο ανταποκριτής του CNNi Τζέρεμι Ντάιαμοντ.
Ο διασώστης Όρι Λαζάροβιτς ο οποίος βρέθηκε στο Μπατ Γιαμ που επλήγη σε ιρανική επίθεση με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους έξι άτομα, δήλωσε στο BBC News: «Ξεκινήσαμε να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους, ενώ το κτήριο εξακολουθούσε να καιγεται από τη μία πλευρά. Κάποιοι έκλαιγαν και κάποιοι κρατούσαν μέλη των οικογενειών τους, είδα φόβο στα μάτια τους».
«Οι άνθρωποι βγήκαν έξω όλοι γκρίζοι, καλυμμένοι με αιθάλη, στάχτη και συντρίμμια και υποφέροντας από την εισπνοή καπνού», πρόσθεσε.
Μια γυναίκα που ζούσε σε ένα κτήριο δίπλα στη ζώνη έκρηξης καθόταν περιτριγυρισμένη από βαλίτσες.
«Είμαστε εδώ 24 χρόνια και τώρα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Συγκρατούμαι για να μην κλάψω», είπε στο BBC.
