Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου προχώρησε σε αποκαλυπτικές δηλώσεις για το μέλλον της χώρας του, αλλά και για τις σχέσεις με συμμάχους, φίλους και αντιπάλους – παλαιούς και νέους. Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ μίλησε μετά από καιρό με οικονομικούς όρους, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το Τελ Αβίβ όχι μόνο θα συνεχίσει τον πόλεμο, αλλά είναι έτοιμο να διευρύνει το εύρος της εμπλοκής του.
Τόνισε ότι το πλήγμα στην Ντόχα ήταν για το Ισραήλ μια επιβεβλημένη ενέργεια, χωρίς να συντρέχει λόγος κριτικής, ενώ παράλληλα υπογράμμισε ότι οι συνέπειες που προκύπτουν πέραν της στρατιωτικής διάστασης – μακριά από βόμβες, μαχητικά και ανταλλαγές πυρών – αποτελούν μέρος μιας εξίσωσης την οποία ο ίδιος και η κυβέρνησή του είναι αποφασισμένοι να διαχειριστούν, δίνοντας συγκεκριμένες απαντήσεις και λύσεις.
Η Σούπερ Σπάρτη και το Κατάρ
Ο Νετανιάχου έκανε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του σε οικονομικούς και όχι μόνο παράγοντες έναν παραλληλισμό που καθόλου δεν ξένισε το ακροατήριό του αλλά ακούστηκε μάλλον περίεργα σε εμάς… Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ απαριθμώντας τα μέσα με τα οποία επιχειρεί πολυεπίπεδα το Κατάρ να αντιδράσει στα χτυπήματα της περασμένης εβδομάδας σημείωσε πως η χώρα του θα «σπάσει και αυτό το φράγμα όπως η Σπάρτη ή για την ακρίβεια θα είμαστε μία Σούπερ Σπάρτη». Ο Νετανιάχου ο οποίος όπως και κάθε πολιτικός στη βραχύβια αλλά γεμάτη συγκρούσεις, εντάσεις και απίθανες διακυμάνσεις του Ισραήλ είναι σοβαρός γνώστης τόσο της σύγχρονης όσο και της αρχαίας ιστορίας και ποτέ η χρήση ή η αναγωγή σε κάποιο περιστατικό δεν είναι τυχαία ή ασύνδετη με τα όσα έχει καταστρώσει. Το γεγονός πως επέλεξε τη Σπάρτη ως παράδειγμα θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως δείχνει με απόλυτη ακρίβεια το τι σκέφτεται αλλά και κυρίως πως σκέφτεται την αντιπαράθεση όχι μόνο με τη «γειτονιά» αλλά και με την ευρωπαϊκή Δύση που έχει αρχίσει να πιέζει, δημιουργώντας ζητήματα…
Ο παραλληλισμός του Νετανιάχου δεν έχει να κάνει μόνο με την ξακουστή πολεμική αρτιότητα των Σπαρτιατών όσο κυρίως με την επιμονή της Σπάρτης να επιβάλλει τη βούληση – την ισχύ και τα θέλω της μέσα από ένα ετερογενές αλλά σε πολλές περιπτώσεις ετερογενές αμάλγαμα πυγμής και αυστηρής διπλωματίας. Για τον Νετανιάχου η αναγωγή στην αρχαία Σπάρτη μπορεί με μία «εύκολη» ανάγνωση να ερμηνευτεί και ως τόνωση για το ηθικό των ενόπλων δυνάμεων που μάχονται σε πολλά και διαφορετικά πεδία εδώ και σχεδόν 3 χρόνια αλλά είναι επί της ουσίας η ενσάρκωση του οράματός του. Είναι δεδομένο πως ο Μπενιαμίν Νετανιάχου γνωρίζει καλά πως η Σπάρτη ήταν η μεγάλη νικήτρια του Πελοποννησιακού Πολέμου όπως επίσης γνωρίζει άριστα πως η πολεμική της ισχύ ήταν κομβική για την επικράτηση απέναντι και στην Περσική αυτοκρατορία. Δεν θα πρέπει όμως να ξεγελά κανέναν ο συγκεκριμένος παραλληλισμός καθώς ο ίδιος ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ γνωρίζει επίσης άριστα πως είναι η Αθηναϊκή Δημοκρατία που τελικώς έμεινε ως υπόδειγμα πολιτεύματος αλλά και φάρος για τον Παγκόσμιο πολιτισμό και όχι το στρατιωτικό και αμιγώς πολεμικό Σπαρτιατικό μεγαλείο…
Τα επόμενα βήματα
Το Ισραήλ, ως συνήθως, μετά το «Μαύρο Σάββατο», δείχνει πως έχει «διαβάσει» τις εξελίξεις και είναι από δύσκολο ως απίθανο να βρεθεί και πάλι αιφνιδιασμένο από κάτι ή κάποιον ακραίο. Στον αντίποδα με εφαλτήριο την ημέρα στην οποία η χώρα μέτρησε τους περισσότερους νεκρούς της από το Ολοκαύτωμα, κάθε μήνα φαίνεται να φτάνει και ένα βήμα πιο κοντά στην εκπλήρωση ενός σχεδίου που ανεξάρτητα από το όνομά του θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για το Ισραήλ των επόμενων 20 (ίσως και πολύ περισσότερων) ετών.
Το Ισραήλ αυτό ο Νετανιάχου το θέλει μεγαλύτερο, στρατιωτικά και οικονομικά ισχυρότερο και δεδομένα «απαλλαγμένο» από εσωτερικές και εξωτερικές απειλές. Για να φτάσει σε αυτό αποδεδειγμένα δεν θα διστάσει να κάνει ακόμη και κινήσεις που πριν από 30 μήνες θα ισοδυναμούσαν με έναρξη πολέμου. Ο βομβαρδισμός της Τεχεράνης, τα πλήγματα σε Λίβανο, Συρία αλλά και η ισοπέδωση της Γάζας και μάλιστα όλα μαζί αν εμφανίζονταν ακόμη κι ως «άκρως απόρρητο» έγγραφο σε ένα αποκλειστικό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ έγκυρου δυτικού μέσου θα προκαλούσαν περισσότερο μειδίαμα από μελέτη…
