Διαβάζουν εφημερίδες ή ενημερωτικές ιστοσελίδες όλοι οι βουλευτές μας; Ρίχνουν έστω καμιά ματιά σε πολιτικά – κοινωνικά – οικονομικά θέματα στα περιβόητα social media ή αρκούνται να κάνουν like στους λογαριασμούς με χιλιάδες ακόλουθους, για να αποσπάσουν την εύνοιά τους;
Ο Φιλελεύθερος έγραψε μερικές φορές για την εκνευριστική σκόπιμη καθυστέρηση του προέδρου της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ενέργειας – Εμπορίου – Βιομηχανίας να συζητήσει το νομοσχέδιο για το δικαίωμα του υπουργού να εκδίδει διάταγμα και να καθορίζει πλαφόν στο εμφιαλωμένο νερό ή σε άλλα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης τα οποία πωλούνται κάποτε, σε χώρους όπου δεν υπάρχει ανταγωνισμός και οι καταναλωτές πιάνονται όπως τους ποντικούς στη φάκα- σε τιμές έξι και εφτά φορές -και δέκα άμα λάχει- μεγαλύτερες από τη συνήθη τιμή.
Δεν είναι το σοβαρότερο μας πρόβλημα. Αλλά είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν και επιβαρύνουν τους καταναλωτές. Αφού η Κυβέρνηση παρέκαμψε τις αντιδράσεις προμηθευτών και πωλητών και κατέθεσε το νομοσχέδιο στη Βουλή τον Μάρτιο, ποιο κώλυμα είχε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου να βάλει το θέμα σε συζήτηση -είναι ένα πολύ απλό νομοσχέδιο- και μέσα σε μισή ώρα να ξεμπερδέψει και να το στείλει στην Ολομέλεια να παρθεί τελική απόφαση;
Συγνώμη, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κυριάκος Χατζηγιάννης «τραβά» με τους ισχυρούς του εμπορίου, της ενέργειας, της βιομηχανίας, της αγοράς και γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τους απλούς καταναλωτές.
Είχε μπόλικο χρόνο αν ήθελε να διασφαλίσει τη συζήτηση του νομοσχεδίου και την έγκρισή του. Ισχυρίζομαι πως δεν το έπραξε γιατί δεν ήθελε να κακοκαρδίσει επιχειρηματίες και εμπόρους. Στους οποίους δεν είναι λίγες οι φορές που έκατσε «σούζα» και υπερασπίστηκε δημόσια τα συμφέροντά τους.
Δεν φταίει όμως μόνο ο Χατζηγιάννης. Φταίνε και τα άλλα μέλη της κοινοβουλευτικής επιτροπής. Όφειλαν να επαναστατήσουν και να πιέσουν να συζητηθεί το νομοσχέδιο. Ακόμα και σε έκτακτη συνεδρία (και με διαδικτυακή συνεδρία, αν χρειαζόταν) για να προχωρήσει το θέμα. Για να δείξουν ότι σέβονται και τις ανάγκες των απλών κατοίκων.
Επιστρέφω στο αρχικό ερώτημα: Διαβάζουν εφημερίδες και ενημερωτικές ιστοσελίδες όλοι οι βουλευτές μας;
Για παράδειγμα, διάβασαν τα σχόλια αναγνωστών κάτω από το θέμα της Ελευθερίας Παϊζάνου την Κυριακή στον Φιλελεύθερο και το philenews, με τίτλο «Πλαφόν στο εμφιαλωμένο νερό: Στο κενό οι εκκλήσεις του Προέδρου και του υπουργού»;
Είτε τα διάβασαν, είτε δεν τα διάβασαν, τους βάζουμε εδώ μερικά, μπας και νιώσουν άβολα:
- «Ας βάλουν το πλαφόν παντού, σε όλα τα καταστήματα για το νερό, διά νόμου. Πόσο δύσκολο είναι;».
- «Βάλτε το πλαφόν κύριοι παντου εκτος αεροδρομιου, προσωρινα, μεχρι να έβρετε λυση για τα αεροδρόμια. Τουλαχιστο να γλυτωσει ο κοσμος να μεν αγοραζει την μπουκαλουα 2-3 ευρω στες παραλίες…»
- «Αν νομίζουν είναι ακριβά στα αεροδρόμια, ας περάσουν και από Πρωταρά-Αγία Νάπα. Αλλά τι τους νοιάζει τους βουλευτές; Πίνουν το Evian τους με λεμονάκι στα εξοχικά τους, δεν έχουν καμία έγνοια».
- «Για ένα τόσο απλό πραγμα είναι ανίκανοι να κανουν κάτι και ο κόσμος περιμένει μείωση επιτοκιων με τα παρακαλια στις τράπεζες. Άχρηστοι».
- «ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΥΣ! Μια τιμή στο νερό δεν μπορούν να αποφασίσουν 5 μήνες!!!».
- «Εδώ έχει κόστος 15 σεντς και πουλούν το 2μιση ευρώ!!! Και δεν σε αφήνουν να φέρεις δικό σου άμπα και κάνεις τρομοκρατική επίθεση»!
- «Οι ποθκιάντραποι».
- «Σκέψου, ένα πλαφόν στο νερό δεν μπορούν να επιβάλουν!!! Ανίκανοι».
- «Εν ικανοί μια χαρά. Απλά χρησιμοποιούν την “ικανότητα” τους υπέρ του μονοπωλείου του αεροδρομίου για να πιάννουν και τούτοι το κατιτίς τους μέσω φόρων».
- «Και περιμένουμε λύσεις στα προβλήματα του τόπου».
- «Οι προμηθευτές δε θα έπρεπε να ανησυχούν διότι η ζήτηση θα ανεβεί. Οι λιανοπώλες ανησυχούν για το κέρδος ανά μπουκάλι, αλλά οι πελάτες θα αγοράζουν περισσότερα, καθώς και άλλα είδη. Στο μεταξύ, στα αεροδρόμια μας δεν υπάρχει δωρεάν νερό, όπως σε πολλές άλλες χώρες, και καθώς δεν μπορεί ο επιβάτης να περάσει ένα μπουκαλάκι από τον έλεγχο, τον εκμεταλλεύονται στο μέγιστο. Και το βρίσκω απαράδεκτο που οι αισχροκερδούντες κόπτονται για τα φορολογικά εισοδήματα του κράτους».
