Πέραν των 47 χιλιάδων ατόμων επισκέφθηκαν τη φετινή Γιορτή του Κρασιού στη Λεμεσό, η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 27 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 5 Οκτωβρίου, στον δημόσιο κήπο της πόλης.
Η φετινή γιορτή κατέγραψε νέο ρεκόρ επισκεψιμότητας, όπως ανέφερε ο Δήμος Λεμεσού, καθώς «περισσότεροι από 47.000 επισκέπτες απόλαυσαν φέτος μια γιορτή αναβαθμισμένη, με εξαιρετική οργάνωση, καλλιτεχνικό πρόγραμμα για όλα τα γούστα, παραδοσιακά εδέσματα, εκθέσεις, δραστηριότητες για παιδιά και παρουσία όλων των μεγάλων οινοποιείων της Κύπρου».
Κατά την τελετή λήξης, ο Δήμαρχος Λεμεσού Γιάννης Αρμεύτης ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως «για εννέα ολόκληρες μέρες προσφέραμε στους συμπολίτες μας και στους επισκέπτες της Λεμεσού μια διοργάνωση αντάξια της ιστορίας, της παράδοσης και της φήμης του κυπριακού κρασιού».
Είναι γεγονός ότι η Γιορτή του Κρασιού αποτελεί μια από τις παλαιότερες εκδηλώσεις στη χώρα, σήμα κατατεθέν της Λεμεσού, όπως επίσης και το Καρναβάλι. Μαζί με τη Γιορτή του Κατακλυσμού, η οποία είναι με τη σειρά της σήμα κατατεθέν της Λάρνακας, αποτελούν τις μεγαλύτερες και γνωστότερες εκδηλώσεις της χώρας, οι οποίες προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Μέχρι εδώ όλα καλά.
Πού εντοπίζεται το «πρόβλημα»; Παρά το γεγονός ότι οι εκδηλώσεις αυτές έχουν καθιερωθεί εδώ και χρόνια και κρίνονται επιτυχημένες, καθώς προσελκύουν χιλιάδες κόσμου, δεν έχουμε καταφέρει να τις «διεθνοποιήσουμε» και να προσελκύσουμε κόσμο από το εξωτερικό. Κάτι που έχουν καταφέρει άλλες χώρες με δικές τους εκδηλώσεις και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Το Oktoberfest στο Μόναχο της Γερμανίας αποτελεί γεγονός παγκόσμιου βεληνεκούς και προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες. Για το Καρναβάλι του Ρίο Ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία δεν χρειάζεται να πούμε κάτι ιδιαίτερο, αφού είναι γεγονός το οποίο αποτελεί σήμα κατατεθέν της χώρας, αντίστοιχο με την ποδοσφαιρική της ομάδα.
Να αναφέρουμε και ορισμένες άλλες εκδηλώσεις, οι οποίες μέσα στο χρόνο έχουν καθιερωθεί και καταστεί παγκόσμια γεγονότα, τα οποία από τη μια έχουν ταυτιστεί με τις πόλεις στις οποίες λαμβάνουν χώρα και από την άλλη προσελκύουν χιλιάδες κόσμου, ενισχύοντας το τουριστικό ρεύμα και συνάμα τα κρατικά ταμεία
-Το διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, έχει δώσει μια ιδιαίτερη αίγλη στη γαλλική πόλη.
-Το Dubai Shopping Festival, το οποίο είναι μεν σχετικά πρόσφατο, αλλά έχει καταφέρει να καθιερωθεί και να προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών.
-Το «La Tomatina». Ο επικός ντοματοπόλεμος που πραγματοποιείται κάθε χρόνο την τελευταία Τετάρτη του Αυγούστου στο μικρό χωριό Buñol στην Ισπανία. Χιλιάδες κόσμου μαζεύονται στην περιοχή για να παρακολουθήσουν την Tomatina, μια «μάχη» στην οποία οι συμμετέχοντες πετούν ώριμες ντομάτες ο ένας στον άλλο.
-Στην Παμπλόνα, επίσης της Ισπανίας, διεξάγεται το επικίνδυνο μεν, δημοφιλέστατο δε, φεστιβάλ με την κούρσα των ταύρων.
-«Όταν ανθίζουν οι κερασιές Sakura». Οι 7 ημέρες γιορτής της ιαπωνικής φύσης που πλημμυρίζει τουρίστες από όλον τον κόσμο. Μια μακρά παράδοση αιώνων παίρνει τη μορφή πολυήμερου εθνικού εορτασμού, καθώς όχι μόνον οι Ιάπωνες αλλά και άνθρωποι από όλο τον κόσμο συρρέουν σε ολόκληρη τη χώρα όπου οι κερασιές ανθίζουν χαρίζοντας ένα θέαμα απαράμιλλης ομορφιάς.
-Η Ημέρα των Νεκρών είναι κεντροαμερικανική εορτή στην οποία εορτάζεται η παροδική επιστροφή στη Γη των νεκρών συγγενών και των αγαπημένων. Εορτάζεται σε όλο το Μεξικό, ιδιαίτερα στις κεντρικές και νότιες περιοχές, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδόρ, καθώς και σε άλλες περιοχές του κόσμου από ανθρώπους κεντροαμερικανικης καταγωγής, στο τέλος του Οκτώβρη και στις αρχές Νοεμβρίου.
Γιατί αναφερόμαστε στα πιο πάνω; Γιατί οι χώρες αυτές έχουν καταφέρει να μετατρέψουν μια γιορτή, μια παράδοση, ένα φυσικό φαινόμενο, σε ένα παγκόσμιο γεγονός, το οποίο κάθε χρόνο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες. Η Γιορτή του Κρασιού δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι παρόμοιο;
