ΤΑ Ηνωμένα Έθνη είναι ο προασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας των κρατών-μελών. Στην περίπτωση της Κύπρου, της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Διεθνής Οργανισμός, κανονικά θα έπρεπε να προστατεύσει την κυριαρχία και την ανεξαρτησία ενός κράτους-μέλους, το οποίο είναι ημικατεχόμενο. Ενός κράτους, που δέχεται συνεχώς επιθέσεις από την κατοχική Τουρκία. Αντίθετα, κρατά ίσες αποστάσεις, οι οποίες στην προκειμένη περίπτωση είναι υπέρ του κατακτητή και εναντίον του θύματος. Η κατοχική Τουρκία κάνει πάρτι στην κυπριακή ΑΟΖ, στη νεκρή ζώνη, κρατά παράνομα το 37% του νησιού και οι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών στο νησί εκδίδουν ανακοίνωση για το προσωρινό κλείσιμο κάποιων οδοφραγμάτων από την αναγνωρισμένη Κυβέρνηση με στόχο την προστασία όλων των πολιτών από ένα επικίνδυνο ιό, τον κορονοϊό. 
ΑΥΤΟ το ατόπημα είναι απαράδεκτο και θα πρέπει να υπάρξει έντονη αντίδραση από την Κυπριακή Δημοκρατία. Γιατί η ανοχή δημιουργεί προϋποθέσεις για περισσότερα και μεγαλύτερα ατοπήματα. Ευθύνη προφανώς έχει η εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στην Κυπριακή Δημοκρατία, Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, η οποία προφανώς και δεν είναι η πρώτη φορά που προβαίνει σε ενέργειες, που πόρρω απέχουν από τους όρους εντολής που διέπουν την αποστολή της. Αυτό θα έπρεπε να προκαλέσει την αντίδραση της Λευκωσίας, η οποία προφανώς και δεν επιθυμεί «σύγκρουση» με τα Ηνωμένα Έθνη. Δεν είναι, ωστόσο, με τα Ηνωμένα Έθνη που θα έλθει σε σύγκρουση αλλά με κάποιους αξιωματούχους του Οργανισμού, που παραβαίνουν βασικές αρχές. Άλλωστε, τα Ηνωμένα Έθνη είναι τα κράτη-μέλη τους και οι λαοί τους και όχι οι υπάλληλοι. Και η κ. Σπέχαρ είναι υπάλληλος, που πληρώνεται και από την ετήσια συνδρομή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό οφείλει να το γνωρίζει και να μην παρεμβαίνει σε θέματα που αφορούν την Κύπρο και ζητήματα τα οποία χειρίζεται το κυρίαρχο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΑΝΤΙ  να ασχολείται με τις αποφάσεις της Κυβέρνησης της Κύπρου, θα ήταν καλύτερα να επικεντρωθεί στις ενέργειες της κατοχικής Τουρκίας, η οποία και επιθετική είναι και προελαύνει. Αλλά με την Τουρκία, την κατοχική δύναμη, έχουν αναστολές να ασχοληθούν στο Διεθνή Οργανισμό. Οπότε ασχολούνται και επικριτικά μάλιστα με την αδύναμη πλευρά, που είναι το θύμα. 
ΟΙ… ισορροπίες που επιλέγουν να κρατούν οι γραφειοκράτες των Ηνωμένων Εθνών, είναι προδήλως υπέρ της κατοχικής δύναμης, της δύναμης που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ίδιου του Διεθνούς Οργανισμού. Είναι, όμως, αυτός ο ρόλος και η αποστολή του Διεθνούς Οργανισμού; Προφανώς και την απάντηση αυτή δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να την δώσει η κ. Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, η οποία το έχει ήδη αποδείξει. Την απάντηση θα τη δώσει ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες και όποιος άλλος αξιωματούχος του Διεθνούς Οργανισμού, είναι ταγμένος να υπηρετήσει τις αρχές που διέπουν τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Η κ. Σπέχαρ θα πρέπει να δώσει απαντήσεις για την αδράνεια της Δύναμης στις τουρκικές προκλητικές παράνομες ενέργειες.