Η παρέμβαση του εκάστοτε προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού κατά τη διάρκεια συνεδρίασης συλλογικού οργάνου του κόμματος αποτελούσε σημείο αναφοράς. Από τη συνεδρία της κοινοβουλευτικής ομάδας, μέχρι το Εκτελεστικό Γραφείο, το Πολιτικό Γραφείο ή ακόμη και το Ανώτατο Συμβούλιο ή το συνέδριο του κόμματος. Η συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΔΗΣΥ την περασμένη Πέμπτη αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους βετεράνους βουλευτές του κόμματος και αφετηρία προβληματισμού για άλλους, καθώς σε μεγάλο βαθμό αντιστράφηκαν οι ρόλοι.
Η συζήτηση αναλώθηκε κυρίως στο θέμα της πρόσκλησης της Ειρήνης Χαραλαμπίδου, ως προέδρου της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, προς τον Φαίδωνα Φαίδωνος, για να παρευρεθεί αύριο στη Βουλή για να συζητηθεί η χρήση ναρκωτικών στα σχολεία. Αφορμή αποτέλεσε επιστολή του Δημάρχου Πάφου προς την Πρόεδρο της Βουλής με αίτημα να συζητηθεί το θέμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόεδρος του ΔΗΣΥ δέχθηκε στην ουσία επίπληξη από αρκετούς βουλευτές του κόμματός της για τον τρόπο χειρισμού του ζητήματος. Πρώτον, επειδή επέδειξε υπερβολική ανοχή προς τον δήμαρχο Πάφου και δεν απάντησε άμεσα στις δημόσιες δηλώσεις του, και δεύτερον, επειδή φάνηκε να διευκολύνει, άθελά της, τη βουλεύτρια του ΑΚΕΛ να καλέσει τον Φαίδωνα Φαίδωνος στη Βουλή, δίνοντάς του πεδίο να ανοίξει νέα μέτωπα στο εσωτερικό του κόμματος.
Η εικόνα που παρουσίασε η συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας σόκαρε ακόμη και τους ίδιους τους βουλευτές του ΔΗΣΥ, αρκετοί εκ των οποίων τοποθετήθηκαν επικριτικά προς την Αννίτα Δημητρίου. Ιδίως για τους παλαιότερους, η εικόνα αυτή έμοιαζε ξένη προς τα δεδομένα του Δημοκρατικού Συναγερμού. Στην παρούσα κοινοβουλευτική ομάδα μπορεί να μην υπάρχουν βουλευτές που υπήρξαν στην εποχή του Γλαύκου Κληρίδη, αλλά υπάρχουν άτομα τα οποία συμμετείχαν σε συνεδριάσεις τόσο επί Νίκου Αναστασιάδη όσο και επί Αβέρωφ Νεοφύτου. Και αυτό ήταν αντικείμενο συζήτησης στα πηγαδάκια, καθώς ήταν η πρώτη φορά που έβλεπαν να αντιστρέφονται οι ρόλοι. Αντί ο πρόεδρος του κόμματος να καθορίζει γραμμή για την κοινοβουλευτική ομάδα, δεχόταν ο ίδιος κριτική.
Ο δήμαρχος Πάφου δεν είναι η πρώτη φορά που λειτουργεί προβοκατόρικα για την ηγεσία του ΔΗΣΥ, εγείροντας ζητήματα που εντείνουν την εσωστρέφεια είτε ανοίγοντας νέα μέτωπα. Οι τοποθετήσεις του στις συνεδριάσεις του Πολιτικού Γραφείου αποτελούν σταθερό σημείο σχολιασμού. Ενδεικτικά, το θέμα των διαγραφών συναγερμικών που στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη είχε τεθεί κατ’ επανάληψη από τον Φαίδωνα Φαίδωνος, με αποκορύφωμα τη συνεδρίαση του Πολιτικού Γραφείου περασμένου Ιουλίου, η οποία επανέφερε το θέμα στο προσκήνιο και τροχιοδρόμησε τις εξελίξεις που οδήγησαν στη διαγραφή μελών του κόμματος τα οποία συμμετέχουν στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Η κριτική, τα λάθη και οι κακές συμβουλές
Ο χειρισμός των δηλώσεων του δημάρχου Πάφου και της επιστολής του προς την Πρόεδρο της Βουλής αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η Πινδάρου, αυτοεγκλωβιζόμενη τις πλείστες φορές σε προβλήματα. Στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας τέθηκε ζήτημα καθυστερημένης αντίδρασης, που επέτρεψε στον Φαίδωνα Φαίδωνος να διαμορφώσει πολιτική ατμόσφαιρα, η οποία κατέληξε σε δημόσια αντιπαράθεση με την εμπλοκή του Γιάννη Γιωργούλα και του Μιχάλη Ιωαννίδη από το Συμβούλιο Παρακολούθησης Κυβερνητικού Έργου.
Παράλληλα, το Γραφείο της Αννίτας Δημητρίου στη Βουλή φέρεται να διαχειρίστηκε το θέμα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αν και, σύμφωνα με πληροφορίες, οι υπηρεσίες της Βουλής είχαν εισηγηθεί να μην υπάρξει καμία απάντηση —καθώς ο δήμαρχος δεν έχει θεσμική αρμοδιότητα να ζητά συζήτηση του θέματος εντός του νομοθετικού σώματος— η επιστολή όχι μόνο απαντήθηκε, αλλά κοινοποιήθηκε και σε κοινοβουλευτικές επιτροπές, μεταξύ αυτών και στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η απάντηση κατέληγε με τη σημείωση ότι θα διαβιβαστεί στις αρμόδιες επιτροπές για αξιοποίηση. Η Ειρήνη Χαραλαμπίδου αξιοποίησε πλήρως αυτή την ευκαιρία, προσκαλώντας τον Δήμαρχο στη Βουλή και ανοίγοντας νέο μέτωπο στην Πινδάρου.
Η αυριανή παρουσία του Φαίδωνα Φαίδωνος αναμένεται να πυροδοτήσει νέες εντάσεις. Πιθανόν να επιτεθεί ευθέως κατά της ηγεσίας και της Αννίτας Δημητρίου, η οποία την Πέμπτη δήλωσε ότι κάθε καταγγελία πρέπει να είναι τεκμηριωμένη και να εξετάζεται με σοβαρότητα. «Οφείλουμε όλοι να λειτουργούμε στο πλαίσιο του κράτους δικαίου, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Συντάγματος και τους νόμους της Πολιτείας. Αυτό είναι το χρέος μας έναντι των πολιτών», ανέφερε ως σχόλιο στις δηλώσεις Φαίδωνα. Πέραν αυτού, τα όσα θα αναφέρει εντός και εκτός Βουλής ο δήμαρχος Πάφου, θα ανοίξουν και ένα νέο κύκλο συζήτησης που με τη σειρά του να δημιουργήσει νέους πονοκεφάλους.
Δεν ήταν όμως μόνο η περίπτωση Φαίδωνα που έδωσε λαβή για να δημιουργηθεί εσωκομματικό ζήτημα διαφωνίας στον ΔΗΣΥ το τελευταίο διάστημα. Είχε προηγηθεί τις προηγούμενες μέρες το θέμα της ευθανασίας με αφορμή την πρόταση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου και πάλι στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Ονούφριος Κουλάς βγήκε με μια έντονη δήλωση του να τοποθετηθεί κατά της ευθανασίας, τρεις μέρες πριν τη συνεδρία της Επιτροπής, ανοίγοντας μέτωπο και πάλι με την Ειρήνη Χαραλαμπίδου και δίνοντας λαβή για δημόσιες αντεγκλήσεις συναγερμικών για την τοποθέτηση του Ονούφριου Κουλά. Η οποία θα μπορούσε να αποφευχθεί και η όποια θέση του κόμματος να εκφραζόταν κατά τη διάρκεια της συνεδρίας της κοινοβουλευτικής επιτροπής, αποφεύγοντας ένα μέτωπο αντιπαράθεσης για ένα θέμα που διχάζει.
Η αποτύπωση εικόνας δυσαρέσκειας
Το σύνολο των πρόσφατων εξελίξεων αποτυπώνει, σύμφωνα με κομματικούς κύκλους, την ευρύτερη κατάσταση που επικρατεί στον ΔΗΣΥ. Η έλλειψη αποφασιστικότητας, η καθυστερημένη αντίδραση και τα αδύναμα πολιτικά αντανακλαστικά δημιουργούν μια εικόνα σύγχυσης που προκαλεί απογοήτευση. Το κόμμα, όπως επισημαίνεται, δείχνει να έχει απωλέσει τη στιβαρότητα του παρελθόντος. Η ατολμία δεν ήταν ποτέ χαρακτηριστικό γνώρισμα της ηγεσίας του ΔΗΣΥ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόσφατα, στο ζήτημα των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα και τις δηλώσεις του Ερσίν Τατάρ, η τοποθέτηση του κόμματος ήρθε ως απάντηση στον Αβέρωφ Νεοφύτου και όχι ως αυτόνομη παρέμβαση. «Ας βάλουμε μπροστά μια συλλογική εθνική στρατηγική ενός νέου Ελσίνκι, μέσα από ένα σύντομο ενδεχομένως μορατόριουμ αποφυγής από οποιαδήποτε πλευρά ενεργειών που δυσχεραίνουν το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας μας», είχε δηλώσει ο τέως πρόεδρος του κόμματος, προκαλώντας εσωκομματική μουρμούρα καθώς η δήλωση του δεν εξέφραζε την θέση του κόμματος και προκάλεσε σύγχυση.
Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ, με τηλεοπτική παρέμβασή της, διαφοροποιήθηκε από την τοποθέτηση του τέως προέδρου του κόμματος, ευθυγραμμιζόμενη περισσότερο με την επίσημη θέση της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη, σύμφωνα με την οποία η εκτελεστική εξουσία δεν παρεμβαίνει στη δικαστική. Είχε πει μάλιστα όταν ρωτήθηκε, πώς ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα πρέπει να δώσει περισσότερες εξηγήσεις για το τι εννοεί διότι, δήλωσε, «δεν είμαι σίγουρη τι εννοεί».
Ανησυχούν για το εκλογικό αποτέλεσμα των βουλευτικών του 2026
Η ανησυχία για τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2026 είναι διάχυτη στους συναγερμικούς κύκλους. Η εικόνα που παρουσιάζει το κόμμα μεταφράζεται ήδη σε απώλειες ψήφων. Στελέχη παρατηρούν αυξημένη διαρροή προς το ΕΛΑΜ, όχι μόνο σε επίπεδο ψηφοφόρων, αλλά και οργανωμένων μελών. Το ΕΛΑΜ εμφανίζεται ως η «άλλη δεξιά», κερδίζοντας έδαφος από την παραδοσιακή βάση του ΔΗΣΥ.
Την ίδια ώρα, η πιο δεξιά στροφή που επιχειρείται για αναχαίτιση αυτών των απωλειών προκαλεί νέες διαρροές από τη φιλελεύθερη πτέρυγα του κόμματος, οι οποίες δεν είναι ξεκάθαρο εάν καταλήγουν σε κάποιο άλλο κόμμα, αλλά σίγουρα μένουν μακριά από τον ΔΗΣΥ και σίγουρα το κόμμα δεν θα αποτελέσει επιλογή τους στις βουλευτικές εκλογές. Αυτή η κατάσταση καθιστά δύσκολη τη στελέχωση του ψηφοδελτίου με αριστίνδην υποψηφιότητες. Παρά τις προσεγγίσεις που έχουν γίνει, η μόνη «κλειδωμένη» περίπτωση φαίνεται να είναι του Δημήτρη Δημητρίου, πρώην Βοηθού Αρχηγού Αστυνομίας για τη Λευκωσία. Ωστόσο, η συνωνυμία του με τον βουλευτή του ΔΗΣΥ Δημήτρη Δημητρίου έφερε μουρμουρητά εντός του κόμματος και δημιούργησε υπόνοιες σκόπιμης σύγχυσης.
Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών θα κρίνει όχι μόνο τη δύναμη του ΔΗΣΥ στη νέα Βουλή, αλλά και τον συνολικό ρόλο του κόμματος στο πολιτικό σκηνικό. Ξεκινώντας από την Προεδρία της Βουλής και τις πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2024, κατέγραψε ποσοστό 24,8% —το χαμηλότερο από την ίδρυσή του. Ωστόσο, μέσα σε ένα σκηνικό πλήρους απορρύθμισης, όπως εκείνο των ευρωεκλογών, το αποτέλεσμα αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως επιτυχία. Σήμερα, όμως, τα δεδομένα είναι ακόμη πιο δύσκολα όσον αφορά το ευρύτερο πολιτικό σκηνικό. Τα πολλαπλά εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το κόμμα συμπιέζουν περαιτέρω τα ποσοστά του.
Στην παρούσα φάση, κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει με βεβαιότητα ποιο θα είναι το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα. Η διατήρηση, ή ακόμη και η αύξηση του ποσοστού των ευρωεκλογών, θα συνιστούσε ασφαλώς τεράστια επιτυχία για την ηγεσία του ΔΗΣΥ —ωστόσο, ένα τέτοιο σενάριο θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες.
Από εκεί και πέρα, είναι προφανές ότι ο στόχος επικεντρώνεται στη συγκράτηση των ποσοστών και στον περιορισμό των απωλειών. Κυκλοφορούν διάφορες εκτιμήσεις για το ποιο είναι το «φράγμα του φόβου» για την Αννίτα Δημητρίου. Ένα ποσοστό κάτω του 23% θεωρείται δύσκολα διαχειρίσιμο, ακόμη και εάν διατηρηθεί η πρωτιά. Μια περαιτέρω μείωση πιθανόν να οδηγήσει σε «νύχτα αξημέρωτη» για την ηγεσία και να προκαλέσει τσουνάμι εξελίξεων που ενδέχεται να συμπαρασύρει ολόκληρη την ηγετική πυραμίδα.
Το εκ των έσω «φάγωμα»
Οι πληγές που άνοιξαν λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές του 2023 δεν έχουν ακόμη κλείσει στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Ουδέποτε άλλωστε έγινε ένας ουσιαστικός διάλογος που θα εκτόνωνε την κατάσταση. Είναι γεγονός ότι η νυν ηγεσία κληρονόμησε αρκετά προβλήματα. Ωστόσο, η Αννίτα Δημητρίου ανέλαβε το 2023 με ποσοστό 70%, έχοντας τη στήριξη και την αποδοχή από όλες τις τάσεις εντός του κόμματος. Έλαβε ισχυρή εντολή και σημαντική πίστωση χρόνου, με αποστολή να επανασυγκολλήσει τα κομμάτια, να επαναφέρει την ομαλότητα και να ανοίξει νέα σελίδα στην ιστορία του ΔΗΣΥ.
«Μας δώσατε τα κλειδιά. Τώρα δώστε μας και τις ευκαιρίες να εργαστούμε», είχε δηλώσει ενώπιον του Ανωτάτου Συμβουλίου τον Μάρτιο του 2024, πριν τις ευρωεκλογές. Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ είχε και τα κλειδιά, και τις ευκαιρίες. Οι προσδοκίες ήταν ασφαλώς υψηλές και το βάρος της ευθύνης ιδιαίτερα μεγάλο. Ωστόσο, επέδειξε αδυναμίες, διέπραξε λάθη και προκάλεσε απογοήτευση, όχι μόνο πολιτικά αλλά και στο πεδίο των εσωκομματικών σχέσεων.
Είτε λόγω πίεσης, είτε λόγω αδυναμίας, είτε για άλλους λόγους, η πρόεδρος του ΔΗΣΥ φαίνεται να χάνει σταδιακά τη μεγάλη αποδοχή που απολάμβανε στον συναγερμικό κόσμο. Οι σχέσεις εντός της Πινδάρου είναι συχνά τεταμένες, ενώ η συνεννόηση εντός της ηγετικής ομάδας δεν είναι πάντα η βέλτιστη.
Αμφισβήτηση προκαλούν επίσης οι επιλογές των προσώπων που την πλαισιώνουν, καθώς συχνά εκτίθεται πολιτικά. Την μια ήταν πρόταση στο Εθνικό Συμβούλιο στην Γενεύη, παλαιότερα ήταν η επιστολή στον Πρόεδρο για μονομερή διάνοιξη οδοφραγμάτων. Τώρα ήταν η διαχείριση της υπόθεσης Φαίδωνα, προηγουμένως ήταν οι προτάσεις για το Υδατικό και η αναφορά για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Όλα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, άνοιξαν μέτωπα που έπρεπε να διαχειριστεί. Επιπλέον, γύρω της συγκεντρώθηκαν πρόσωπα που δεν γνωρίζουν επαρκώς την ιδιοσυγκρασία του συναγερμικού κόσμου. Όλα αυτά την καθιστούν «τρωτή», όπως λένε πολλοί, ενώ παρασκηνιακές ενέργειες φέρονται να στοχεύουν στην αποδυνάμωσή της και στην εκτόπισή της από το προσκήνιο ενόψει των προεδρικών του 2028 —μία εξέλιξη που εξυπηρετεί τόσο εσωκομματικούς όσο και εν δυνάμει εξωκομματικούς αντιπάλους.
Εύθραυστο σκηνικό και προειδοποιητικές βολές
Στους διαδρόμους του ΔΗΣΥ κυκλοφορούν διάφορα σενάρια για την «επόμενη μέρα». Ένα εκλογικό ναυάγιο δύσκολα θα αφήσει αλώβητη την υπόλοιπη ηγεσία και άρα αυτό βάζει πίεση για συλλογική ευθύνη. Ο Ευθύμιος Δίπλαρος, ως αναπληρωτής πρόεδρος, δύσκολα θα διατηρηθεί στην ηγετική πυραμίδα, πολλώ δε μάλλον να διεκδικήσει διαδοχή, εάν το κόμμα οδηγηθεί σε κρίση. Εκφράζει συχνά τη διαφωνία του στους χειρισμούς, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει καταθέσει και γραπτώς διαφορετική προσέγγιση. Παρ’ όλα αυτά, για τον ίδιο θα ήταν προτιμότερο η διαδοχή να προέλθει ομαλά το 2028, «εάν οι συνθήκες είναι τέτοιες», όπως ο ίδιος ανέφερε σε συνέντευξη του.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, σε πρόσφατο podcast, δήλωσε πως «ούτε μία στο εκατομμύριο» δεν υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψει στην ηγεσία. Ωστόσο, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα διεκδικήσει το χρίσμα για τις προεδρικές. Θα ήθελε όμως έναν «ξεδοντιασμένο» ΔΗΣΥ στις βουλευτικές εκλογές; Δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα ήταν προς συμφέρον του για να επιδιώξει κάτι τέτοιο. Στην εξίσωση μπαίνουν και τα όσα ανέφερε σε πρόσφατο podcast και ο Γιώργος Παμπορίδης, ο οποίος έμμεσα προειδοποίησε πώς εάν ο Αβέρωφ επιχειρήσει να επιστρέψει, θα βρει απέναντι του όλους όσους κράτησε σε απόσταση.
Ο Φαίδωνας Φαίδωνος αποτελεί επίσης πρόσωπο αναφοράς με τις συνεχείς δημόσιες παρεμβάσεις του. Η επανεμφάνισή του και η ατζέντα θεμάτων που προβάλλει τελευταία προκαλούν συζητήσεις, καθώς δεν θεωρείται τυχαία. Η επιλεκτική ευαισθησία του σε συγκεκριμένο θέμα, εγείρει υποψίες εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων. Κατά καιρούς, κυκλοφορούν σενάρια για πιθανή υποψηφιότητά του το 2028, γεγονός που πυροδοτεί και περαιτέρω συζητήσεις εντός του κόμματος.
Το εύθραυστο σκηνικό στον ΔΗΣΥ εξυπηρετεί ασφαλώς και τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Εφόσον η Πινδάρου βρίσκεται απέναντί του και η Αννίτα Δημητρίου αποτελεί πιθανή του αντίπαλο, τότε μια εκλογική αποδυνάμωση του ΔΗΣΥ μειώνει όχι μόνο τη δική της δυναμική, αλλά και κάθε άλλου κομματικού υποψηφίου. Επιπλέον, μπορεί να ερμηνευθεί ως αποδοκιμασία της στάσης της Πινδάρου για την επιλογή της να σταθεί απέναντι στην κυβέρνηση. Ένα εκλογικό ναυάγιο του ΔΗΣΥ μπορεί να ερμηνευθεί και υπό αυτό το πρίσμα και ότι ενδεχομένως μια συνεργασία της Πινδάρου με την Κυβέρνηση και τον Νίκο Χριστοδουλίδη θα είχε διαφορετικό αντίκτυπο στα ποσοστά του κόμματος.
Στην αντίπερα όχθη, εντός Πινδάρου εκφράζεται η άποψη ότι η απογοήτευση των ψηφοφόρων έχει να κάνει με την ισχνή αντιπολίτευση. Κάποιοι αποδίδουν τις απώλειες σε πιθανή υπονόμευση από το Προεδρικό και υπόγεια συνεργασία του με το ΕΛΑΜ, ως αντίποινα για τις διαγραφές των υπουργών που είναι μέλη του κόμματος. Μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες κυκλοφόρησε διαδικτυακά πληροφορία για συνάντηση πρώην υπουργών και κομματικών στελεχών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και άλλο κυβερνητικό αξιωματούχο σε γνωστή ταβέρνα της Λευκωσίας.
Σε κάθε περίπτωση, κανένα σενάριο δεν θα είχε βάση, εάν η Πινδάρου εξέπεμπε εικόνα πολιτικής υγείας, παρήγαγε θέσεις πολιτικής και αντιμετώπιζε με σοβαρότητα τα μεγάλα και μικρά ζητήματα. Κυρίως, αν ενέπνεε εμπιστοσύνη στον συναγερμικό κόσμο.
Αυτό που κυρίως συζητείται είναι η ευθύνη της ηγεσίας, η οποία δεν έχει κατορθώσει να διατηρήσει ισορροπίες με όλες τις εσωκομματικές τάσεις. Παλαιά στελέχη νιώθουν απομονωμένα και εκφράζουν απογοήτευση. Η αναποφασιστικότητα και η αναβλητικότητα σε κρίσιμα ζητήματα έχουν πλήξει την αξιοπιστία της ηγεσίας ακόμη και μεταξύ των πιο πιστών στελεχών. Πολλές ενέργειες αποπνέουν αντιφατικότητα.Ίσως φταίει και ο υπερβολικά υψηλός πήχης των προσδοκιών, αν και αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη προσωπική ευθύνη της ηγεσίας.
Η Αννίτα Δημητρίου καλείται, τους επόμενους μήνες, να βρει ισορροπίες, να προχωρήσει σε ουσιαστικές τομές και να επιδείξει αποφασιστικότητα αλλά και συλλογικότητα. Ένα από τα ζητήματα που προκαλεί εσωκομματική μουρμούρα είναι ότι τα συλλογικά όργανα δεν συνεδριάζουν τακτικά.
Ο ΔΗΣΥ έχει αντιμετωπίσει διαχρονικά πολλές προκλήσεις. Πάντοτε, όμως, έβρισκε τον τρόπο να στήνει γέφυρες συνεργασίας και να επανεντάσσει πρόσωπα που είχαν απομακρυνθεί. Το στοίχημα για την ηγεσία είναι αν θα μπορέσει να το πετύχει ξανά.
Ο ΔΗΣΥ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, όπου οι επόμενες κινήσεις της ηγεσίας θα κρίνουν όχι μόνο τη συνοχή του κόμματος, αλλά και τη μελλοντική του πολιτική επιρροή. Η ικανότητα προσαρμογής, η επιστροφή στις συλλογικές λειτουργίες και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στον συναγερμικό κόσμο είναι πλέον ζωτικής σημασίας.
