Προετοιμάζεται για τις βουλευτικές εκλογές, αλλά κοιτά ήδη προς τις προεδρικές του 2028, το ΑΚΕΛ. Στην Εζεκία Παπαϊωάννου μιλούν πλέον ανοικτά για τον στόχο επιστροφής του ΑΚΕΛ στη διακυβέρνηση και το πολιτικό σκηνικό φαίνεται να λειτουργεί ευνοϊκά υπό κάποιες προϋποθέσεις για το κόμμα της Αριστεράς. Το ρήγμα στο στρατόπεδο της Δεξιάς, με την απόσταση Προεδρικού – Πινδάρου ή Χριστοδουλίδη – Πινδάρου να διευρύνεται και κάθε πλευρά να κουβαλά τα δικά της προβλήματα και αδυναμίες, ενισχύει την προοπτική επιστροφής του ΑΚΕΛ στην εξουσία. Το κόμμα, βεβαίως, έχει να αντιμετωπίσει και τις δικές του αδυναμίες, δίνοντας τις μάχες του ώστε να εξέλθει από την πολιτική μοναξιά που βιώνει από το 2013 και εντεύθεν.

Αστάθμητος αλλά καθοριστικός παράγοντας στην εξίσωση είναι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης και το ΑΛΜΑ, ενώ σημασία έχει και η απόφαση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου για το πολιτικό της μέλλον. Όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό που θα επανακαθοριστεί και θα μοιράσει ενδεχομένως νέους ρόλους μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2026. Το αποτέλεσμα της κάλπης του ερχόμενου Μαΐου θα δείξει την κατεύθυνση της πορείας, καθώς η πολιτική ζωή θα εισέλθει σε τροχιά προεδρικών εκλογών. Ήδη για πολλούς κινείται σε αυτούς τους ρυθμούς.

«Είμαστε έτοιμοι και ώριμοι, μαθαίνοντας από τα λάθη και τις αδυναμίες μας, να βρεθούμε ξανά στη διακυβέρνηση, στο πλαίσιο μιας πλατιάς, προοδευτικής συμμαχίας που θα μπορεί να δώσει μια νέα προοπτική στη χώρα», δήλωσε στην εφημερίδα «Φ» της Κυριακής ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ Γιώργος Λουκαΐδης, εκφράζοντας ξεκάθαρα την πολιτική στόχευση του κόμματος, η οποία διατυπώνεται και από τον γ.γ. Στέφανο Στεφάνου.

Ο Γιώργος Λουκαΐδης έδωσε μάλιστα και το στίγμα αυτής της «προοδευτικής διακυβέρνησης», όπως ορίζεται από το κόμμα της Αριστεράς. Πρόκειται για διατύπωση που χρησιμοποιήθηκε και στις προεδρικές εκλογές του 2023 με την υποψηφιότητα Ανδρέα Μαυρογιάννη, η οποία, παρά την ήττα, θεωρείται ότι αποτέλεσε μια επιτυχή προεκλογική πορεία που έδωσε προοπτική συνέχειας.

«Μια διακυβέρνηση που θα αντιμετωπίσει την ακρίβεια και το αυξανόμενο κόστος ζωής, θα μειώσει τις ανισότητες, θα αποκαταστήσει το κράτος δικαίου απέναντι στο σύστημα διαφθοράς και συγκάλυψης, θα επαναφέρει μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική βασισμένη στο διεθνές δίκαιο και όχι στη μονοδιάστατη, δογματική πρόσδεση σε αμερικανονατοϊκές επιλογές που έφτασαν να στηρίζουν ακόμη και τη γενοκτονία στη Γάζα· μια διακυβέρνηση που θα ανακτήσει την αξιοπιστία της χώρας μας στο Κυπριακό, μακριά από ερασιτεχνισμούς, τυχοδιωκτισμούς και αμφισημίες», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, τα δεδομένα δεν είναι τόσο απλά. Το ΑΚΕΛ τα τελευταία χρόνια καταγράφει διαρκή μείωση της εκλογικής του δύναμης, ενώ δέχεται πιέσεις τόσο από το ΑΛΜΑ όσο και από το ΒΟΛΤ. Παράλληλα, προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ διαφορετικών εσωκομματικών σχολών: της περισσότερο αριστερής και της περισσότερο προοδευτικής.

Ο παράγοντας Οδυσσέας Μιχαηλίδης

Στο πολιτικό παρασκήνιο και στα κομματικά πηγαδάκια αιωρείται το σενάριο συνεργασίας του ΑΚΕΛ με τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Το ενδεχόμενο αυτό δεν αποκλείεται να αποτυπωθεί στην πράξη, αλλά προς το παρόν μεσολαβεί ο ενδιάμεσος σταθμός των βουλευτικών εκλογών. Στον δρόμο προς τις κάλπες, ΑΚΕΛ και Οδυσσέας Μιχαηλίδης βρίσκονται αντιμέτωποι, με τον τέως Γενικό Ελεγκτή να λειτουργεί πλέον ως πολιτικός, αντλώντας ψήφους από τη δεξαμενή της κεντροαριστεράς, από την οποία χάνει δυνάμεις το ΑΚΕΛ.

Πέραν αυτού, καταγράφοντα και επιφυλάξεις για το πώς θα εξελιχθεί συνολικά η πολιτική προσπάθεια του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. «Ο κ. Μιχαηλίδης, μέσα από τις τοποθετήσεις του, αυτοπροσδιορίζεται στον χώρο της αντιπολίτευσης και απευθύνεται, όπως και εμείς, σε πολίτες που είναι δυσαρεστημένοι από την παρούσα διακυβέρνηση. Αναμένουμε το πλήρες πολιτικό πρόγραμμα και τα πρόσωπα που θα συγκροτούν το νέο σχήμα, ώστε να έχουμε σαφέστερη εικόνα για το ιδεολογικό του στίγμα και τις θέσεις του», σημείωσε ο Γιώργος Λουκαΐδης στη συνέντευξή του στον «Φ». Παράλληλα, τόνισε ότι καθοριστική σημασία έχει ποια άτομα θα πλαισιώσουν τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη.

Τι έγραψε η Αναστασία Μιχαηλίδου

Η φιλοσοφία πάνω στην οποία θέλει να κινηθεί το ΑΛΜΑ φαίνεται ότι θα επικεντρώνεται στη δημοφιλία που εξακολουθεί να απολαμβάνει ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης από την εποχή που ήταν Γενικός Ελεγκτής. Αυτό ενδέχεται να αποτελεί και τον τρόπο με τον οποίο ο περίγυρός του απαντά στην κριτική για τα πρόσωπα που τον πλαισιώνουν, με ορισμένα να τον έχουν ήδη φέρει σε δύσκολη θέση, όπως συνέβη με διοργάνωση εκδήλωσης στη Λεμεσό. Αντίστοιχα, ο ίδιος βρέθηκε σε αμηχανία λόγω διαδικτυακών παρεμβάσεων από πρόσωπα που του αποδίδονται ως συνεργάτες.

Ενδιαφέρον είχε η ανάρτηση της αδελφής του, Αναστασίας Μιχαηλίδου, η οποία σχολίασε δημοσίευμα του «Φ» για τη Δεξιά. «Για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, η συζήτηση που γίνεται από τους “αναλυτές” – σε μια χώρα με περισσότερους αναλυτές παρά ερευνητές δημοσιογράφους – ότι θα παίξει ρόλο μόνο το ψηφοδέλτιο, είναι παραπλανητική. Στην πραγματικότητα, τόσο για τα παλιά όσο και για τα νέα κόμματα, αυτό που θα καθορίσει το αποτέλεσμα είναι η ηγετική μορφή που εμπνέει, ενώνει και εκφράζει ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας», έγραψε, υπογραμμίζοντας την προσωποκεντρική φυσιογνωμία του ΑΛΜΑ, μέσω της οποία θα επιδιώκεται να αποκρύβονται και οι διαφορετικές τάσεις και θέσεις που εκφράζουν τόσο στο Κυπριακό όσο και στην εξωτερική πολιτική από άτομα που βρίσκονται στον πολιτικό του περίγυρο του ως στενοί συνεργάτες του.

Η περίπτωση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου

Η Ειρήνη Χαραλαμπίδου δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της, κάτι που δεν αναμένεται να συμβεί σύντομα. Τον Σεπτέμβριο θα έχει συνάντηση με τον Στέφανο Στεφάνου για το ενδεχόμενο συνέχισης της συνεργασίας τους, κάτι που δεν θεωρείται εύκολο. Δεν είναι, ωστόσο, δεδομένο –όπως υποστηρίζουν αρκετοί– ότι θα μετακινηθεί στο ΑΛΜΑ. Οι αποφάσεις της έχουν βαρύτητα τόσο για τη μάχη των βουλευτικών όσο και για το αν θα μπορούσε να αποτελέσει γέφυρα προσέγγισης ΑΚΕΛ και Οδυσσέα Μιχαηλίδη ενόψει των προεδρικών.

Ο εμφύλιος της Δεξιάς

Τα προβλήματα στον χώρο της Δεξιάς είναι πολυεπίπεδα. Οι πληγές του «εμφυλίου» από τις προεδρικές εκλογές παραμένουν ανοιχτές. Μια κυβέρνηση της κεντροδεξιάς με τον ΔΗΣΥ στην αντιπολίτευση έχουν δημιουργήσει ένα στρεβλό σκηνικό που η Πινδάρου δυσκολεύεται να διαχειριστεί.

Οι σχέσεις Νίκου Χριστοδουλίδη και Αννίτας Δημητρίου ουδέποτε υπήρξαν αρμονικές, με την καχυποψία να κυριαρχεί, παρά τις εκάστοτε προσπάθειες βελτίωσης. Η πολιτική απόσταση μεταξύ Προεδρικού και Πινδάρου διευρύνεται, με υπόγεια μάχη επικράτησης. Παράλληλα, η κυβέρνηση δέχεται έντονη κριτική, όχι μόνο για τις πυρκαγιές αλλά και για άλλα ζητήματα πολιτικής. Ο ΔΗΣΥ παραμένει εγκλωβισμένος σε εσωστρέφεια, με αμφισβήτηση της ηγεσίας και συνεχή μάχη στρατοπέδων.

Αυτή η κατάσταση ευνοεί την άνοδο της ακροδεξιάς, με το ΕΛΑΜ να επιδιώκει να κεφαλαιοποιήσει. Διαρροές, έστω μικρές, φαίνεται να καταγράφονται και προς το ΑΛΜΑ, ενώ πιέσεις ασκούνται και από άλλες πρωτοβουλίες, όπως η πρόθεση του Χριστόφορου Τορναρίτη να ιδρύσει κόμμα. Παράλληλα, προσωπικές φιλοδοξίες ενόψει προεδρικών εκλογών περιπλέκουν το τοπίο. Συνεπώς, διαμορφώνεται ένα έντονα ρευστό πολιτικό σκηνικό για τις προεδρικές εκλογές με την Δεξιά κατακερματισμένη και με το ενδεχόμενο πολλών υποψηφίων προερχόμενων από τον ίδιο ιδεολογικοπολιτικό χώρο. Νίκος Χριστοδουλίδης, Αννίτα Δημητρίου, Αβέρωφ Νεοφύτου, Φαίδωνας Φαίδωνος ή και άλλοι, θα είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πρωταγωνιστές στη μάχη του 2028. Υπό αυτά τα δεδομένα είναι ορατό το σενάριο, η Δεξιά, όχι απλά να χάσει την εξουσία, αλλά και να μην έχει υποψήφιο που να την εκφράζει, στο β’ γύρο των προεδρικών εκλογών. Με δεδομένο αυτό, αναμένονται με ενδιαφέρον, οι όποιες κινήσεις θα γίνουν από την επομένη ή ίσως και από την νύκτα των βουλευτικών εκλογών.