«Αντάν αρτζιέψαν οι κρυφοί ανέμοι τζι εφυσούσαν τζιαι που τες τέσσερεις μερκές του λόφου (του προεδρικού) τα νέφη εκουβαλούσαν». Καλά πλάκα κάνουμε. Ακόμη λίγο, για να ταιριάζει με το «εκουβαλούσαν», παρολίγον να έγραφα «χρυσά διαβατήρια επουλούσαν».
Μιας και έγινε αναφορά στους ανέμους της 9ης Ιουλίου του Βασίλη Μιχαηλίδη, που επελέγη ένεκα του ότι η απάντηση Αβέρωφ έλαβε χώρα ακριβώς την 9η Ιουλίου, να πούμε πως ο ΔΗΣΥ κινείται όπου φυσά ο άνεμος.
Αυτή πλέον δεν είναι παράταξη είναι μετεωρολογικό δελτίο και αφυπηρέτησε και ο διευθυντής της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας να τους εισηγηθεί πως να ντύνονται και πως να κυκλοφορούν (κι οπλοφορούν) ενόψει των έντονων καιρικών φαινομένων που ενέσκηψαν το κόμμα. Πως φτάσαμε ως εδώ;
Ο Νίκος Αναστασιάδης λες και αναζητούσε αφορμή (λες;) να πει και ευχαριστώ από πάνω στον Αβέρωφ Νεοφύτου για όσα φορτώθηκε από τη διακυβέρνηση του ιδίου και σχολιάζοντας αναφορές του Αβέρωφ, ελάλησε: «Δεν θέλω να ασχολούμαι με πικραμένους».
Αντιδρώντας ο Αβέρωφ Νεοφύτου απάντησε στον Νίκο Αναστασιάδη στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη, οι οποίοι δεν σχετίζονταν με τους στίχους που ακούει ο τέως Πρόεδρος στα σκυλάδικα της Αθήνας με τον επί 40 χρόνια φίλο του και Γενικό Εισαγγελέα κ. Γιώργο Σαββίδη και άλλους φίλους του όπως ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης ή και άλλοι.
Προτού, όμως καταγράψουμε όσα ανήρτησε , ο Αβέρωφ Νεοφύτου, να ενημερώσουμε τους αναγνώστες, πως στα νεύρα του επάνω ο Αβέρωφ άλλο έγραψε αλλά για τεχνικούς λόγους δεν αναρτήθηκε και έτσι παρέπεμψε στον Αναγνωστάκη.
Συγκεκριμένα, σχολιάζοντας τα περί πικραμένου, ο Αβέρωφ είχε γράψει: «Ο πεύκος κάμνει μάππουρους/ τζι τρεμιθκιά τρεμίθκια,/στραβάρα μες τα μάθκια σου/αν είπες μιαν αλήθκεια». Αντί του πιο πάνω λοιπόν, ο κ. Νεοφύρου ανήρτησε το εξής: «Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε… Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος, η ζημιά ήτανε στο ζύγι, πάντα φταίει κάποιος άλλος, Μανώλης Αναγνωστάκης». Υπέδειξε δε, απευθυνόμενος στον Νίκο Αναστασιάδη: «Πικραμένοι είναι οι χιλιάδες που σ’ εμπιστεύτηκαν κάποτε. Πικρό είναι το ποτήρι της διχοτόμησης, που κινδυνεύει να το πιεί όλος ο Ελληνισμός. Πικρό είναι το ψέμα με τον μπαμπούλα του ΑΚΕΛ. Πικρό θα είναι και το φως της ιστορίας, από το οποίο κανένα σκοτεινό πρόσωπο δεν μπορεί να ξεφύγει».
Εντάξει, ο Αβέρωφ το τερμάτισε γράφοντας και υπερβολές. «Σκοτεινό πρόσωπο» ο Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος δεν καταδεχόταν καν να ταξιδέψει ούτε καν με το αεροπλάνο της γραμμής και έκανε ωτοστόπ στο αεροδρόμιο και συμπωματικά σταματούσε Σαουδάραβας φίλος του να τον μεταφέρει; Ασχέτως αν (μέσω του Υπουργικού) ενέκρινε σε αυτόν και στην οικογένεια του 36 διαβατήρια. Και όσους παραπέμπουν το δικηγορικό γραφείο του κ. Αναστασιάδη, θα τους πω το χιλιοειπωμένο, πως είναι «πρώην δικηγορικό γραφείο» και μόλις που εξέδωσε καμιά εξηνταριά χρυσά διαβατήρια.
Μιλάνε έτσι για τον άνθρωπο που εκσυγχρόνισε τη μαρίνα και το λιμάνι Λάρνακας, τον άνθρωπο που έφερε στην Κύπρο και χρησιμοποιείται ήδη το φυσικό αέριο; Τον άνθρωπο που κατασκεύασε στην Κύπρο το πρώτο τελεφερίκ; Τον άνθρωπο ο οποίος στην ευσπλαχνία του επάνω μονιμοποίησε τέσσερις γραμματείς (και ίσως άλλους φαρισαίους) του κόμματος; Τον άνθρωπο στον οποίο χρωστάμε την εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη στην προεδρία;
Αυτόν τον ευγενέστατο άνθρωπο, ο οποίος απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους τους προειδοποίησε να μην ρωτήσουν τον ρωτήσουν για τον Αλ Τζαζίρα του οποίου βίντεο για την πώληση διαβατηρίων (στο οποίο συμμετείχε και ο τότε πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Συλλούρης) τους είπε ότι θα τους πάρει ο δαίμονας; Τον άνθρωπο με το λεπτό χιούμορ, ο οποίος αναφερόμενος στο γυναικείο κίνημα του (πάλαι ποτέ) ΕΥΡΩΚΟ αναφέρθηκε σε Ευρω-κότες; Τον άνθρωπο που κούρεψε τις καταθέσεις των πλουσίων; Τον άνθρωπο που αντιστάθηκε όταν του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο; Τον άνθρωπο με τις δημοκρατικές ευαισθησίες ο οποίος νεαρός δικηγόρος ακόμη φέρεται να υπερασπίστηκε συλληφθέντες της ΕΟΚΑ Β’ οι οποίοι αντιστέκονταν στη δημοκρατία; Αλλά, αντί να τα σεβαστούν όλα αυτά, προσπαθούν να του βρουν ψεγάδια.
Μεταξύ μας, αυτός που δεν υπολόγιζα να έχει σχέση με την ποίηση είναι ο Νίκος Τορναρίτης και για να κάνω και την αυτοκριτική μου, νόμιζα πως στην καλύτερη των περιπτώσεων θα σχολίαζε την αντιπαράθεση Νίκαρου-Αβέρωφ με τους ακόλουθους σπουδαίους, βαθυστόχαστους και ποιοτικούς στίχους: «Αρνάκι άσπρο και παχύ της μάνας του καμάρι,/εβγήκε εις την εξοχή και στο χλωρό χορτάρι». Και για να μην θεωρηθεί πως το ποίημα δεν έχει βάθος, καταγράφω ακόμη τέσσερις στίχους: Χαντάκι βρέθηκε βαθύ/ ορμά σαν παλληκάρι/να το πηδήσει προσπαθεί/και σπάει το ποδάρι!
Ομως ο Νίκος Τορναρίτης επέλεξε ακόλουθους στίχους του Διονύσιου Σολωμού: «Η διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή· Καθενός χαμογελάει, πάρ’ το, λέγοντας, και συ». Μου θυμίζει το παλιό σύνθημα «έλα κι εσύ με τον ΔΗΣΥ». Πάντως, αν ο Νίκος Τορναρίτης χρησιμοποιούσε στίχους και στην προεκλογική περίοδο, θα συγκέντρωνε περισσότερους ψήφους από το ΑΚΕΛ, οι οποίοι, όπως μας είχε πει, τον στήριζαν. Λέτε εκεί να κατέληξαν κάποια από τα ποσοστά του ΑΚΕΛ;
Τελικά, στις δηλώσεις του Νίκου Ανασταδιάδη αντέδρασε και ο σύντροφος Στέφανος Στεφάνου, ο οποίος σχολιάζοντας τις αναφορές στον Άντρο Κυπριανού και στον Τουμάζο Τσιελεπή , επικαλέστηκε τον στίχο του του Αλκίνοου Ιωαννίδη «με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις». Και πριν κλείσω ας μου επιτραπεί να αφιερώσω στον ΔΗΣΥ τους ακόλουθους (παραφρασμένους) στίχους του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού:
Σαν μισούνται ανάμεσό τους,/δεν τους πρέπει η πρωτιά (στις εκλογές). Αυτά από τους πολιτικούς μας. Οι οποίοι δεν φέρνουν το νέο ήθος όπως ο Φειδίας Παναγιώτου, ο οποίος προσφάτως κάλεσε νεαρό να μασήσει αποτσίγαρο για 50 ευρώ. Αλλά, είναι κάποια πράγματα που δεν μαθαίνονται με το διάβασμα όπως η λειτουργία του ευρωκοινοβουλίου. Είναι θέμα χαρακτήρα, για να μην πω ανατροφής και θίξω και ανθρώπους που πιθανώς δεν ευθύνονται.
