Φανταστείτε έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο όπου το θέατρο ως πράξη έχει πάψει να υπάρχει κι ως μόνος επιζών επισκέπτεστε κάποιον χώρο- φάντασμα, όπου κάποτε η (ούτως ή άλλως τόσο εφήμερη) αυτή τέχνη μεσουρανούσε. Ανατριχιαστική σκέψη, έτσι; Ειδικά στην εποχή του κορωνοϊού που το θέατρο παγκοσμίως περνά μια ανεπανάληπτη κρίση.
Το Κρατικό Θέατρο της Στουτγάρδης στέλνει ένα «γράμμα αγάπης» στο θέατρο. Εκκινεί από αυτό που απομένει από μια θεατρική παράσταση και μετατρέπει τις εγκαταστάσεις του σ’ ένα είδος μουσείου, οι «στοιχειωμένες» αίθουσες του οποίου διατηρούν την ηχώ των στιγμών που προκαλούσαν στους θεατές έναν καταιγισμό συναισθημάτων και αντιδράσεων.
Η –δεν-τη-λες-και παράσταση με τίτλο «Black box. Θέατρο- φάντασμα για ένα άτομο» φέρει την υπογραφή του Στέφαν Κέγκι, βασικού στελέχους του πρωτοπόρου βερολινέζικου θεατρικού σχήματος Rimini Protokoll, γνωστού και στο κυπριακό κοινό. Ο Κέγκι μετατρέπει τον θεατή σε φορέα της πράξης με μια 90λεπτη ιδιωτική ηχητική περιήγηση στα προσωρινά «ερείπια» ενός τελετουργικού τόπου συνάντησης.
Με ακουστικά και γάντια μιας χρήσης, ο συμμετέχων περνά μέσα από τις κενές σειρές της πλατείας, τα παρασκήνια κι όλους τους άδειους χώρους του θεάτρου, παρασυρμένος στον λαβύρινθο μιας μηχανής φαντασίας. Ακούει φωνές ηθοποιών, σκηνοθετών και τεχνικών, μακιγιέζ και υποβολέων, οι οποίες συνθέτουν ένα site-specific ηχητικό θέμα. Ακολουθεί ένα μονοπάτι στις παρυφές της θεατρικής πράξης, στο παλίμψηστο της μνήμης αλλά και στο υποσυνείδητο της κοινωνίας. Παράλληλα, σε μια περίοδο κοινωνικής αποστασιοποίησης θέτει και το ερώτημα «πού είναι οι άλλοι;».
Οι Rimini Protokoll, προτείνουν εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες μορφές διαδραστικής τέχνης ως μέσο για την εξερεύνηση κοινωνικών, ψυχολογικών και πολιτικών ζητημάτων. Αν όλα αυτά σας ακούγονται οικεία είναι επειδή το 2017 πρότειναν στην Πάφο τη διαδρομή-παράσταση «Remote Pafos» στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, ενώ το 2018 παρουσίασαν σε διάφορες πόλεις το «Home Visit Europe» που αντιπαραβάλλει την αόριστη ιδέα της Ευρώπης με την ατομικότητα ενός ιδιωτικού διαμερίσματος.
Επηρεασμένες από (και στο ίδιο μήκος κύματος με) τις εξελικτικές, εναλλακτικές και διαδραστικές τους ιδέες για το μέλλον του θεάτρου ήταν και οι δύο πρόσφατες, πολύ προσωπικές προτάσεις της Λίας Χαράκη: το «Body Unmuted», μια ιδιωτική ψυχοακουστική εμπειρία στο Θέατρο Πόλης ΟΠΑΠ και το «Gold», ένα ελεγειακό ζωντανό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη δασκάλα της, Ναδίνα Λοϊζίδου, στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας.
