Ο κύβος ερρίφθη! Οι δικηγόροι του Γενικού Ελεγκτή κατάθεσαν χθες την ένσταση στην αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα για παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Θα μπορούσε κάποιος να το δει ως μια απλή σύγκρουση δύο θεσμών. Με τον ένα εκ των δύο να φτάνει στα άκρα και να επιδιώκει την παύση του άλλου ισχυριζόμενος ότι επιδεικνύει ανάρμοστη συμπεριφορά. Υπό αυτό το πρίσμα, επίσης, θα μπορούσε κάποιος να προτάξει μιαν ουδέτερη στάση. Να αναμένει υπομονετικά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου. Αλήθεια, όμως, είναι δυνατόν να υπάρχει άνθρωπος σε αυτό τον τόπο, που να μην έχει παρακολουθήσει τη δράση, τις θέσεις και τη συμπεριφορά των αντιμαχόμενων πλευρών; Είναι δυνατόν, σε μια τέτοια σύγκρουση να παραμείνει κάποιος σε ουδέτερη στάση;

Δυστυχώς, δεν γίνεται. Τουλάχιστον, η συνείδηση αυτής της στήλης δεν επιτρέπει μια τέτοια άοσμη στάση. Και θα εξηγήσουμε τους λόγους. Πρώτον, από τη μια πλευρά, έχουμε μιαν Ελεγκτική Υπηρεσία, που υπό την ηγεσία του Οδυσσέα Μιχαηλίδη δεν καταγράφει επιτυχίες μόνο στο εσωτερικό με την αποκάλυψη σωρείας σκανδάλων και υποθέσεων κακοδιαχείρισης αλλά και σημαντικές διακρίσεις στο εξωτερικό.

Συγκεκριμένα, τον Απρίλιο του 2024, η Επιτροπή Ανάπτυξης Ικανοτήτων, φορέας του INTOSAI, σε επικοινωνία της με την Ελεγκτική Υπηρεσία, επισημαίνει ότι έχει διαπιστώσει την «εντυπωσιακή πρόοδο» της στον τομέα της μεθοδολογίας ελέγχου. Το 2022 η Υπηρεσία βραβεύτηκε διεθνώς για τη δράση της στον περιβαλλοντικό έλεγχο, με ειδικό βραβείο του INTOSAI.

Η Υπηρεσία έχει αναλάβει ενεργό διεθνή ρόλο την τελευταία δεκαετία, διοργανώνοντας διεθνή συνέδρια της ευρωπαϊκής κοινότητας των ΑΕΙ στην Κύπρο, με αποκορύφωμα την προγραμματιζόμενη σύνοδο της Επιτροπής Επαφών, της οποίας και προεδρεύει, τον ερχόμενο Οκτώβριο στην Πάφο.

Στις πρόσφατες εκθέσεις της GRECO και της Κομισιόν για το Κράτος Δικαίου, υπάρχουν μόνο θετικές αναφορές για την Υπηρεσία και καμία εισήγηση για αλλαγή, πλην της καταγραφής των προβλημάτων που δημιουργούν η Κυβέρνηση και ο Γενικός Εισαγγελέας, με τη μη απρόσκοπτη πρόσβαση στις πληροφορίες.

Από την άλλη, έχουμε μια Γενική Εισαγγελία, η οποία υπό την ηγεσία του Γιώργου Σαββίδη, έχει πλειστάκις προκαλέσει την οργή της κοινής γνώμης με διάφορες αποφάσεις. Αξίζει μόνο να υπενθυμίσουμε τις περιπτώσεις κατά τις οποίες διόρισαν ερευνητικές επιτροπές και ποινικούς ανακριτές και δεν διώχθηκε ή δεν καταδικάστηκε κανείς, παρά το ότι τα πορίσματα έδειχναν ποινικά ή άλλα αδικήματα: Υπόθεση χρυσών διαβατηρίων, όπου στη μοναδική περίπτωση η οποία δικάστηκε, οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν. Υπόθεση μαύρου βαν, υπόθεση Φυλακών και Κατσουνωτού, υπόθεση Θανάση Νικολάου.

Δεύτερον, η Ελεγκτική Υπηρεσία έχει στενή σχέση με την Αρχή κατά της Διαφθοράς. Μάλιστα, όπως επισημαίνουν οι δικηγόροι του Γενικού Ελεγκτή στην ένσταση την οποία καταχώρησαν χθες, βάσει του άρθρου 11 του νόμου που αφορά τη σύσταση της Ανεξάρτητης Αρχής κατά της Διαφθοράς (Ν.19(Ι)/2022), η Αρχή συνεργάζεται με τον Γενικό Ελεγκτή για την ανταλλαγή πληροφοριών και τη λήψη τεχνικής βοήθειας για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

Στην ένσταση επισημαίνεται επίσης, ότι το άρθρο 20 του περί της Προστασίας Προσώπων που Αναφέρουν Παραβάσεις του Ενωσιακού και Εθνικού Δικαίου Νόμου (Ν.6(I)/2022) ορίζει ότι οι καταγγέλλοντες ή οι μεταβιβάζοντες καταγγελία στην Αρχή, πρέπει να τυγχάνουν προστασίας. Προβλέπει, μάλιστα, πως όποιος προβαίνει σε αντίποινα (περιλαμβάνονται και απειλές και απόπειρες αντεκδίκησης) είναι ένοχος ποινικού αδικήματος.

Ενώ λοιπόν, από τη μια έχουμε στενή συνεργασία Ελεγκτικής Υπηρεσίας και Αρχής κατά της Διαφθοράς, από την άλλη μόλις προχθές γίναμε θεατές της σύγκρουσης της Αρχής με τη Νομική Υπηρεσία, εξαιτίας της άρνησης της δεύτερης να υιοθετήσει την καταγγελία της πρώτης κατά του Κατσουνωτού. Με άκρως επικίνδυνη προέκταση, μάλιστα, να παγιωθεί το περιβόητο «δικαίωμα της σιωπής» το οποίο επικαλέστηκε η Ν.Υ. για τον Κατσουνωτό και να βραχυκυκλωθεί πλήρως η εργασία της Αρχής.

Σε ένα περιβάλλον αποπνιχτικό εξαιτίας της μπόχας η οποία αναδύεται από τους απεχθείς υπονόμους ενός σαθρού κατεστημένου, που βύθισε σε βάλτο την μικρή αλλά λατρεμένη μας πατρίδα, πλέον, δεν έχουμε ενώπιον μας μια απλή σύγκρουση δύο αξιωματούχων.

Έχουμε ενώπιον μας, την μητέρα των μαχών. Και είναι μια μάχη, που αφορά όλη την κοινωνία. Είτε θα επικρατήσει η εντιμότητα, η ακεραιότητα και ο παθιασμένος αγώνας κατά της διαφθοράς, είτε θα επικρατήσουν οι δυνάμεις του κατεστημένου. Κάποιοι, που οι αποφάσεις τους εξοργίζουν την κοινή γνώμη και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις αξιώσεις του αξιώματός τους. Τουλάχιστον, στο επίπεδο το οποίο η κοινωνία προσδοκεί.

Θα επικρατήσει μια νοοτροπία αδιανόητη. Που επιτρέπει σε Προέδρους να διορίζουν υπουργούς τους, επικεφαλής του καθ’ ύλην αρμόδιου θεσμού να οδηγήσει στη δικαιοσύνη εκείνους που με τις πολιτικές τους αποφάσεις διέσυραν τον τόπο διεθνώς με ένα περιώνυμο σκάνδαλο.

Είτε θα επικρατήσει το φως και η ελπίδα, είτε θα βυθιστούμε στο σκοτάδι!