Ο τίτλος θα μπορούσε να ήταν «Τέσσερις κηδείες και τρεις γιορτές». Σε μια διασκευή της γνωστής βρετανικής ρομαντικής κομεντί «Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία». Πλην, όμως, επειδή όσο πλησιάζουμε στις βουλευτικές εκλογές της 24ης Μαΐου 2026, ενδέχεται οι κηδείες να αυξηθούν ακόμη περισσότερο, θα περιοριστούμε στον μπανάλ τίτλο «Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις». Όχι πως τα κόμματα για τα οποία επιλέγηκε η αναφορά των στίχων από τον «Ύμνο στην Ελευθερία» του μεγάλου Σολωμού, αντανακλούν κατ’ ελάχιστο την πραγματική δόξα της περήφανης Ελλάδας. Με μαθηματική ακρίβεια, όμως, σε επτά μήνες θα συνειδητοποιήσουν ότι στα αποτελέσματα της κάλπης θα καταγράφεται μια ατιμωτική κατρακύλα. Και μερικές κηδείες…
Οι δύο δημοσκοπήσεις του ΡΙΚ και του Ρεπόρτερ, που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, ήρθαν να επιβεβαιώσουν ουσιαστικά τα ευρήματα εκείνων που είχαν δει το φως της δημοσιότητας τους προηγούμενους μήνες. Είναι παραδεκτό πως οι δημοσκοπήσεις αποτελούν απλώς, μια εικόνα των τάσεων τη δεδομένη στιγμή, η οποία ενδέχεται να αλλάξει μέχρι τις εκλογές. Ωστόσο, όσοι παρακολουθούν για χρόνια τις έρευνες, γνωρίζουν πως όταν οι τάσεις επαναλαμβάνονται και είναι ταυτόσημες, τότε είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν ριζικά.
Όταν, λοιπόν, και οι δύο έρευνες εμφανίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα με ποσοστά κάτω από 20% (17% έκαστο στην έρευνα του ΡΙΚ και 18.3% ΔΗΣΥ – 17.6% ΑΚΕΛ στην έρευνα του Ρεπόρτερ) τότε καλά κάνουν και οι δύο (άλλοτε γίγαντες) να προετοιμάζονται για ένα ακόμη πατατράκ. Ακόμη και αν καταφέρουν να υπερβούν το σκαλί του 20%, πάλι για πατατράκ θα πρόκειται. Πάλι κλάματα θα υπάρξουν. Η μόνη διαφορά είναι πως αν τελικά δεν υπερβούν ούτε το όριο του 20%, που σίγουρα θα προκαλέσει περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα, τα κλάματα θα είναι σπαρακτικά.
Και αν αυτές οι «κηδείες», για να επιστρέψουμε στον εμπνευσμένο από την ταινία του Ρίτσαρντ Κέρτις τίτλο, δεν οδηγούν σε οριστικό αφανισμό τα δύο μεγάλα κόμματα, το ίδιο δεν ισχύει για τις άλλες δύο κηδείες οι οποίες προδιαγράφονται από τις δημοσκοπήσεις. ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ εμφανίζονται να πασχίζουν να εξασφαλίσουν το όριο εισόδου στη Βουλή.
Τραγικό σενάριο για το άλλοτε περήφανο κόμμα του Γιατρού. Όσο ζούσε ο ιδρυτής του, φρόντιζε να εμβολιάζει την ΕΔΕΚ και να τη διατηρεί ολοζώντανη. Έστω και στη βάση της γνωστής ρήσης «όλοι μας ερωτεύονται αλλά δεν μας παντρεύονται». Δυστυχώς, το κόμμα από τα χέρια Γιατρού βρέθηκε στα χέρια χειρουργών με μοναδική ιδιότητα τους ακρωτηριασμούς… Όσο για το κόμμα του Καρογιάν, η πορεία διαφαινόταν προδιαγεγραμμένη από καιρό. Το εκτυφλωτικό 6% του 2021, ήταν, για όσους μπορούσαν να διαβλέψουν πίσω από τους στιγμιαίους αριθμούς, δείγμα διάττοντος αστέρος.
Την ώρα που οι δημοσκοπήσεις προδιαγράφουν τουλάχιστον τέσσερις κηδείες, γίνεται αντιληπτό ότι τα ποσοστά τα οποία βλέπουν να εξανεμίζονται, κάπου άλλου θα προσγειωθούν. Και επειδή πρόκειται για πολλές χιλιάδες ψήφους, εννοείται ότι θα προσφέρουν σε μερικούς άλλους την ευκαιρία να γιορτάσουν.
ΕΛΑΜ, ΑΛΜΑ και το κόμμα του περιβόητου Φειδία, εμφανίζονται να είναι ανάμεσα σε αυτά. Για το ΕΛΑΜ θα ήταν ουτοπία να αναμένει οποιοσδήποτε τέτοια ριζική διαφοροποίηση μέχρι τις εκλογές ώστε να επιτρέψει σε κάποιους να στείλουν τις έρευνες στο πυρ το εξώτερον. Λίγο πάνω ή λίγο κάτω, δεν πρόκειται να επηρεάσει ουσιωδώς τη θέση του. Τρίτο κόμμα, πολύ κοντά πλέον στα δύο μεγάλα. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται και το οποίο χρήζει ξεχωριστής ανάλυσης.
Το Άλμα εμφανίζεται σταθερά στις έρευνες στην τέταρτη θέση. Το ζητούμενο είναι πόσο θα το επηρεάσουν τελικά οι μάχες που είχαν προκύψει εκ των έσω (Χασαπόπουλος κ.α.) και η γενική πολεμική που δέχεται από όλους τους άλλους. Ο στόχος του διψήφιου ποσοστού είναι προς το παρόν στη ζυγαριά. Ακόμη και με μονοψήφιο, όμως, ένα νέο κόμμα που θα έχει σεβαστή παρουσία στη Βουλή είναι αρκετός λόγος για να γιορτάσουν.
Το κόμμα του περιβόητου Φειδία εμφανίζεται σφήνα ανάμεσα στα άλλα. Μπορεί όχι στο μέγεθος που εμφανιζόταν ο ίδιος όταν εξελέγη ευρωβουλευτής αλλά σίγουρα σε ποσοστό εκπληκτικό. Που δείχνει ξεκάθαρα ότι ακόμη η οργή σημαντικής μερίδας της κοινωνίας είναι εξαιρετικά μεγάλη. Τόση ώστε το κάθε ορθολογικό πολιτικό επιχείρημα να εξαφανίζεται. Και να επικρατεί μόνο η ανάγκη να τιμωρηθούν τα παραδοσιακά κόμματα. Η τιμωρία, ωστόσο, μπορεί να υπάρξει με τρόπους που δεν θα αποβούν τελικά τιμωρία και για τον τόπο, μέσω μιας ενδεχόμενης εκλογής κι άλλων… Φειδίων.
H 24η Μαίου 2026, όλα δείχνουν ότι θα αποτελέσει ημερομηνία σταθμό για την πολιτική ζωή του τόπου. Σφραγίζοντας το τέλος μερικών κομμάτων. Προαναγγέλλοντας το επερχόμενο τέλος μερικών άλλων. Σηματοδοτώντας την αποκαθήλωση των παραδοσιακών γιγάντων.
Στις 25 Μαίου θα υπάρξει μια άλλη Κύπρος. Θα είναι άραγε καλύτερη; Μόνο αισιόδοξη δεν είναι η στήλη…
