Πολύ σωστά ο Τουφάν Ερχιουρμάν εξηγούσε σε δηλώσεις του χθες ότι η προσδοκία του από την αυριανή πρώτη συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη, είναι να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα λύσης.
«Διότι, δυστυχώς, το να πούμε ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή μια τέτοια ατμόσφαιρα θα ήταν υπερβολικά αισιόδοξο», είπε. «Με άλλα λόγια, αν πρόκειται να συζητήσουμε μια λύση, πρέπει πρώτα να υπάρξει μια τέτοια ατμόσφαιρα, ένα κλίμα». Λογικό. Ούτως ή άλλως, ούτε καν γνωρίζονται καλά – καλά να μπορούν να ανταλλάξουν δυο κουβέντες σαν άνθρωποι.
Πέραν, όμως, αυτού του λογικού προσδοκώμενου να θυμόμαστε, για να προσέχουμε, και πόσες φορές ξεκινούσαν διαπραγματεύσεις μέσα σε πάρα πολύ καλό κλίμα. Ειδικά στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Που ενθουσιάζεται εύκολα και μετατρέπει το πρόβλημα της κατοχής σε προσωπική υπόθεση. Πότε του Ταλάτ, πότε του Ακιντζί και τώρα του Ερχιουρμάν. Το καλό κλίμα, δηλαδή, είναι σημαντικό αλλά δεν είναι ποτέ αρκετό για να φέρει τη λύση.
Άλλωστε, η εμπειρία λέει ότι το κλίμα όσες φορές ήταν ευνοϊκό και δημιουργούσε προσδοκίες για λύση, αξιοποιήθηκε από την τουρκική πλευρά για να εδραιώνει κάθε φορά και βαθύτερα τα τετελεσμένα της κατοχής και του διαχωρισμού. Ως να είναι τόσο αφελής η πολιτική ηγεσία των Ελληνοκυπρίων, που στο όνομα του καλού κλίματος και προσδοκώντας ότι αυτό θα φέρει τη λύση, αφήνεται εκτεθειμένη σε προσφορές και εκπτώσεις. Όπως αυτούς που πέφτουν στις παγίδες της εποχής και δίνουν πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους σε απατεώνες και μετά τρέχουν να βρουν τα λεφτά τους που έκαναν φτερά.
Τώρα ο Ερχιουρμάν επαναλαμβάνει ότι για να δημιουργηθεί «μια ατμόσφαιρα, ένα κλίμα», μπορούν να γίνουν βήματα «για διευκόλυνση της ζωής των πολιτών» και για να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα για μια λύση που «θα κάνει την καθημερινή ζωή και των δύο λαών ευκολότερη». Παρότι την ίδια προσέγγιση είχε ακόμα και ο Ερσίν Τατάρ, που δεν έχανε ευκαιρία να καλεί τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη «να κάνουν βήματα για να διευκολύνουν τη ζωή των “δύο λαών”, σε ένα περιβάλλον μη λύσης» (27/3/2025), θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Ερχιουρμάν δεν εννοεί το ίδιο. Διότι αυτό που ήθελε ο Τατάρ ήταν να ξεκινήσει η συνεργασία μεταξύ των δύο κρατιδίων ως να μην υπάρχει η κατοχή, και μετά βλέπουμε για τη λύση. Αυτή θα ήταν η λύση, όμως.
Ας δεχτούμε, λοιπόν, τις συμβουλές των «δικών μας» ζηλωτών ότι ο Ερχιουρμάν δεν είναι αυτής της λύσης. Πώς γίνεται, όμως, να δημιουργηθεί κλίμα και ατμόσφαιρα που θα οδηγήσουν σε λύση, όταν τις μέρες που ανακοινώνεται η συνάντηση Χριστοδουλίδη – Ερχιουρμάν, οι Τούρκοι ηγέτες δεν κάνουν ούτε ένα σύντομο διάλειμμα στις κορώνες τους; Φροντίζουν να στείλουν μηνύματα. Πρώτα ο Ερντογάν, τη Δευτέρα, μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου του, επαναλάμβανε ότι η λύση του Κυπριακού μπορεί να προκύψει μόνο στη βάση της συνύπαρξης δύο κρατών. Η Άγκυρα, έλεγε, παραμένει προσηλωμένη στη γραμμή της για λύση δύο οντοτήτων με ισότιμη διεθνή αναγνώριση. Και την επόμενη μέρα, χθες, ο Χακάν Φιντάν υπενθύμιζε πως «η πιο ρεαλιστική λύση περνάει μέσα από τη συνύπαρξη δύο κρατών στο νησί».
Εμείς, όμως, επενδύουμε πάντα στο καλό κυπριακό κλίμα, που θα δημιουργήσει προσδοκίες. Από αυτές που ήρθαν κι έφυγαν εκατοντάδες φορές και ποτέ δεν μας δίδαξαν. Α, επενδύουμε και στην ανατροπή που θα φέρει ο Ερχιουρμάν στην τουρκική πολιτική. Ακόμα και αναλύσεις διαβάσαμε σε εφημερίδες, που υποστήριζαν ότι ο Ερχιουρμάν είναι πιο ξύπνιος ακόμα και από τον Ακιντζί, διότι φρόντισε να μην συγκρουστεί με τον Ερντογάν, όπως έκανε ο Ακιντζί κι έχασε το παιχνίδι. Κάτι κουραφέξαλα να αναρωτιέσαι τι στο καλό πίνουν! Έπεται συγκλονιστική συνέχεια, είναι σίγουρο.
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι από την πραγματική ζωή, όχι από τις φαντασιώσεις.
