Το σήριαλ των πιέσεων Τραμπ, πότε προς Ουκρανία και Ευρωπαϊκή Ένωση και πότε προς Ρωσία συνεχίζεται αμείωτο. Μόνο ο ίδιος γνωρίζει ποιόν τελικά θέλει να στριμώξει. Εγώ λέω αυτόν που η δικαίωση του έχει το ολιγότερο όφελος για τις ΗΠΑ και τους προσωπικούς του στόχους. Το αξιοσημείωτο είναι η απίστευτη εμμονή του στους στόχους που υιοθετεί. Αυτό αποκάλυψε μεταξύ άλλων σε πρόσφατη συνέντευξη της και η στενή του συνεργάτης, η Προσωπάρχης του Λευκού Οίκου.
Ενώ λοιπόν ο Πρόεδρος Τραμπ συνεχίζει απτόητος τις… ειρηνευτικές του πρωτοβουλίες, οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να τα βρουν μεταξύ τους σε σειρά κεφαλαιώδους σημασίας θέματα. Από το safe έως την υφαρπαγή των Ρωσικών καταθέσεων. Από την αντιμετώπιση του στεγαστικού έως το αγροτικό ζήτημα. Τα εκατοντάδες δις που απαιτούνται για τον αγροτικό τομέα και τα αντίστοιχα για το στεγαστικό, το οποίο έχει φθάσει στα άκρα, δαπανώνται στην Ουκρανία. Σε ένα πόλεμο που η Ε.Ε. δεν μπορεί να κερδίσει. Και αν η στάση των ηγετικών χωρών στηριζόταν σε θέσεις αρχών να πεις χαλάλι. Δυστυχώς όχι. Δεν στηρίζεται σε θέσεις αρχής. Στηρίζεται στα συμφέροντα 3 -4 ηγετικών κρατών και τις προσωπικές στοχεύσεις των τριών ηγετών του χάους. Γιατί αν στηριζόταν σε θέσεις αρχής, τότε ανάλογης στήριξης θα έπρεπε να τυγχάνει και η Κύπρος. Θύμα εισβολής και κατοχής εδώ και 51 ολόκληρα χρόνια.
Στην Κύπρο, η κυβέρνηση προωθεί με επιτυχία την ανάδειξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε αξιόπιστο διεθνή και περιφερειακό εταίρο και ενισχύει συνεχώς την κρατική οντότητα της χώρας μας. Σημαντικές επισκέψεις ηγετών χωρών στον τόπο μας και σύναψη μεγάλης σημασίας συμφωνιών, υπογραφή ΑΟΖ με Λίβανο, αναθέρμανση τριμερών και άλλων πολυμερών και διμερών συμφωνιών και σχημάτων. Εντατικοποίηση της αξιοποίησης της Ε.Ε. Πρωτοβουλίες οι οποίες πέραν από όσα θετικά έχω προαναφέρει δυσκολεύουν τους επεκτατικούς και αναθεωρητικούς τουρκικούς σχεδιασμούς στην περιοχή και κατ’ επέκταση στην Κύπρο. Στο Κυπριακό κρατά την πρωτοβουλία κινήσεων, η οποία σε συνδυασμό με τη διεθνή συγκυρία και την ήττα Τατάρ, επέτρεψε τις εξελίξεις τις οποίες βιώνουμε. Επί πρόσθετα κινήσεις, όπως η πρόσκληση για συνάντηση, από Νίκο Χριστοδουλίδη προς Ερντογάν θέτει επί τάπητος την ουσία του Κυπριακού. Δηλαδή, αναδεικνύει το γεγονός ότι η λύση του Κυπριακού περνά μέσα από τη συναίνεση της Τουρκίας, του πραγματικού ενόχου και εμποδίου για την λύση. Μια λύση που όπως προκύπτει και από το τελευταίο ανακοινωθέν της Τριμερούς συνάντησης στην Λευκωσία θα πρέπει να εδράζεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Στην Λευκωσία επίσης είχαμε την έγκριση του Κρατικού Προϋπολογισμού με ενισχυμένη πλειοψηφία. Ένα δεδομένο το οποίο έχει τη δική του σημασία ενόψει και των επικείμενων βουλευτικών εκλογών του 2026. Η σημασία της υπερψήφισης του συγκεκριμένου Προϋπολογισμού θα γίνει πιο εμφανής με την αναμενόμενη υπερψήφιση της Φορολογικής Μεταρρύθμισης. Αυτά τα δύο νομοθετήματα, ο τρόπος που συζητήθηκαν και διαμορφώθηκαν επηρεάζουν κατά την κρίση μου τις πολιτικές εξελίξεις. Τόσον σε σχέση με τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, όσον και ευρύτερα. Θα προσθέσω ακόμα ότι προς την ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η συζήτηση και κατάληξη του νομοσχεδίου για την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Τι εννοώ;
Εννοώ ότι ο τρόπος που διεξήχθησαν οι διαβουλεύσεις, οι συζητήσεις στις αρμόδιες Επιτροπές και η αναμενόμενη κατάληξη τους, θέτουν νέες γραμμές κίνησης στα πολιτικά δρώμενα. Μέσα από τις πιο πάνω διαδικασίες έχουν επισυμβεί, πάντα κατά την άποψη μου, τα εξής:
1. Ένα Κόμμα, το ΕΛΑΜ, έκανε πρόσθετα βήματα κανονικοποίησης.
2. Πολιτικοί χώροι οι οποίοι στο παρελθόν έχουν συνεργαστεί κατ’ επανάληψη με θετικά αποτελέσματα, Κέντρο και Αριστερά, έχουν κτίσει πρόσθετα τείχη απόστασης. Έχουν διαρρήξει γέφυρες σε πολιτικό, κομματικό και προσωπικό επίπεδο.
3. Το μεγάλο Κόμμα της Δεξιάς, ο ΔΗ.ΣΥ, έχει βρεθεί μπροστά σε μια δυσκολία την οποία θα έπρεπε να υπερβεί, είτε με αρνητική προσέγγιση, είτε με θετική προσέγγιση. Τόσον στους Προϋπολογισμούς και τη Φορολογική Μεταρρύθμιση, όσον και στην Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση. Αυτό το δίλημμα είναι φυσιολογική απόρροια μιας πραγματικότητας. Ότι δεν είχε ουσιαστικές διαφωνίες στα υπό αναφορά νομοθετήματα, ούτε με την Κυβέρνηση, ούτε με τα συμπολιτευόμενα Κόμματα. Στη βάση αυτής της πραγματικότητας προσέγγισε τα υπο συζήτηση νομοσχέδια με θετική διάθεση.
Πέραν όμως της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας ζούμε και μαρτυρούμε και μια άνευ προηγουμένου κινητικότητα στην πορεία προς τις Βουλευτικές του 2026, η οποία χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα:
>Γενική δυστοκία στην εξεύρεση υποψηφίων.
>Σύγκρουση των παραδοσιακών Κομμάτων με νεοφανή σχήματα.
>Υιοθέτηση υποψηφίων σε διάφορους συνδυασμούς, οι οποίοι διαφωνούν κάθετα επι θεμάτων αρχής, με το σχήμα με το οποίο κατέρχονται.
>Μετακινήσεις (μετεγγραφές) από ένα χώρο σε άλλο, με μεγάλη άνεση, ως να μην συμβαίνει τίποτα. Χωρίς μάλιστα να δίνεται μια πολιτική ελάχιστη τεκμηρίωση αυτής της μετακίνησης.
- Αναταραχή και περαιτέρω κλονισμός των σχέσεων στον χώρο που έχει αποκληθεί ενδιάμεσος.
- Επιχειρηματολογία και προσεγγίσεις που περισσότερο εδράζονται στο θεσμικό, στο προσωπικό εγώ και τα θέλω, τα συναισθήματα και την ασάφεια. Ο πολιτικός λόγος, η πολιτική τεκμηρίωση και πρόταση υποχωρούν καθημερινά με ελάχιστες εξαιρέσεις.
- Τα σύγχρονα εργαλεία επικοινωνίας αντί να αποτελούν αγωγό μεταφοράς απόψεων και πολιτικών προτάσεων, έχουν γίνει αυτοσκοπός. Έχει μετατραπεί η απλή παρουσία στα ΜΚΔ, χωρίς πολιτικό λόγο, χωρίς ιδέες για λύσεις, σε πρόταση. Δηλαδή η χρήση του εργαλείου είναι η πρόταση!!
- Ορισμένοι αυτό που προβάλλουν δεν είναι προτάσεις και ιδέες, για να κτιστεί καλύτερα η πολιτική ζωή, η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου, αλλά προτάσεις χαλάσματος τελεία! Αρα, λένε στον κόσμο, ελάτε να χαλάσουμε από κοινού και μετά βλέπουμε.
- Πρωτοφανής, αδικαιολόγητος και αστήρικτος από κάθε άποψη αριθμός εκλογικών συνδυασμών.
- Σχεδόν αδύνατη η διάκριση των διαφορών μεταξύ πλείστων όσοι, εκλογικών συνδυασμών.
- Τα πρόσωπα υπερτερούν στην κρίση του κόσμου έναντι των πολιτικών σχημάτων στα οποία συμμετέχουν.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες έχουμε και πάλιν το παράπονο του Έρχιουρμαν για πρωτοβουλίες και κινήσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, τις οποίες αναλαμβάνει, ακριβώς με αυτήν την ιδιότητα. Του νόμιμα και δημοκρατικά εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του μόνου διεθνώς αναγνωρισμένου Κράτους στην Κύπρο.
