Με αφορμή την έναρξη της συζήτησης στη Βουλή της δέσμης νομοσχεδίων με τα οποία εκσυγχρονίζεται το Οικογενειακό Δίκαιο φαίνεται να προκύπτουν ορισμένα ζητήματα. Όπως για παράδειγμα, αυτό που αφορά στα επίθετα που θα λαμβάνουν τα παιδιά των διαζευγμένων.
Σήμερα, το παιδί στην περίπτωση που χωρίζουν οι γονείς του λαμβάνει το επίθετο του πατέρα. Με το νέο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι ένα παιδί διαζευγμένων γονιών θα παίρνει και τα επίθετα και των δύο γονέων. Δηλαδή αν εγκριθεί αυτό, κάθε παιδί που θα φέρει διπλό επίθετο θα ξέρουμε ότι είναι παιδί διαζευγμένων γονιών. Αν αυτό δεν είναι στοχοποίηση, τότε τι άλλο μπορεί να σημαίνει στοχοποίηση. Δεν μπορούσε να βρεθεί άλλη φόρμουλα ώστε να μην στοχοποιείται ένα παιδί; Θα μπορούσαν οι δύο γονείς ν’ αποφασίζουν από κοινού για το επίθετο του παιδιού και στην περίπτωση που δεν θα συμφωνούσαν, τότε να αποφάσιζε το δικαστήριο, όπως γίνεται και σήμερα.
Είναι κατανοητή η προσπάθεια όπως το παιδί έχει τα επίθετα και των δυο γονιών του ώστε να μην νιώθει μονόπλευρα, αλλά αυτό γεννά άλλα πιο σοβαρά ζητήματα που θα πρέπει να εξεταστούν ώστε να μην δακτυλοδείχνεται ένα παιδί ότι προέρχεται από διαλυμένο γάμο.
Το άλλο που επίσης προκύπτει από την πρώτη εξέταση του σχετικού νομοσχεδίου, είναι αυτό σχετικά με τη φοίτηση ενός παιδιού όταν οι γονείς του χωρίσουν. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου προκειμένου να εκδικηθεί ένας γονέας τον άλλο, παίρνει το παιδί και πηγαίνει σε άλλη επαρχία (όπου είναι οι συγγενείς του) με αποτέλεσμα αυτό να ξεκόβεται από τους φίλους του, τους δασκάλους ή καθηγητές του, ενώ σε περίπτωση που φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο και αναγκαστεί να διακόψει τη φοίτησή του, τότε ενδεχομένως να νιώσει και μειονεκτικά.
Το άλλο που επίσης προκύπτει από την πρώτη εξέταση του σχετικού νομοσχεδίου, είναι αυτό σχετικά με τη φοίτηση ενός παιδιού όταν οι γονείς του χωρίσουν. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου προκειμένου να εκδικηθεί ένας γονέας τον άλλο, παίρνει το παιδί και πηγαίνει σε άλλη επαρχία (όπου είναι οι συγγενείς του) με αποτέλεσμα αυτό να ξεκόβεται από τους φίλους του, τους δασκάλους ή καθηγητές του, ενώ σε περίπτωση που φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο και αναγκαστεί να διακόψει τη φοίτησή του, τότε ενδεχομένως να νιώσει και μειονεκτικά.
Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι σε περίπτωση διαφωνίας των γονιών ως προς το σχολείο φοίτησης του παιδιού της, αυτό θα φοιτά σε σχολείο της εκπαιδευτικής περιφέρειας της διαμονής του, μέχρι τη λήψη απόφασης από το δικαστήριο. Σήμερα, όλοι γνωρίζουμε, ότι ένας μεγάλος αριθμός παιδιών δεν φοιτά στην εκπαιδευτική περιφέρεια της διαμονής του, επειδή οι γονείς το εγγράφουν εκεί που τους βολεύει. Είτε κοντά στον τόπο εργασίας των γονιών του ή των παππούδων του ώστε να τους βολεύει να το μεταφέρουν στο σχολείο.
Όλα αυτά θα πρέπει να εξεταστούν ξανά και να αποφασιστούν στη βάση των πραγματικών συμφερόντων των παιδιών. Είναι αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός του Οικογενειακού Δικαίου, να μην πληρώνουν τα παιδιά τον λογαριασμό από τον χωρισμό των γονιών, αλλά να βγαίνουν ότι το δυνατόν αλώβητα. Μπορούμε;