Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση της Ιεράς Συνόδου για έκπτωση του Μητροπολίτη κ. Τυχικού από τον επισκοπικό θρόνο της Πάφου για τα γνωστά και πολλάκις δημοσιοποιημένα τρία παραπτώματα, αλλά και μια τοποθέτηση από το διαδίκτυο που έκανε ο ιερέας της Μητρόπολης Πάφου π. Δήμος Σερκελίδης ο οποίος κάλεσε ουσιαστικά σε αποτείχιση τους ιερείς, είναι καλό να τονίσουμε τα εξής:

  1. Δεν αποτελεί δικαίωμα κανενός εντός της Εκκλησίας, είτε να εισηγείται θέσεις, είτε να πράττει με έργα οτιδήποτε αντιβαίνει αποφάσεων Συνόδων, αλλά και πρακτικών που εφάρμοζε η Εκκλησία από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Π.χ. η Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών αιώνων δεχόταν στους κόλπους της χωρίς αναβαπτισμό πιστούς, που είχαν βαπτισθεί ενώ ανήκαν σε σχισματικές ομολογίες, όπως οι Δονατιστές, οι Ομοιουσιανοί αρειανόφρονες και άλλοι. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται σε όλες τις ορθόδοξες Εκκλησίες μέχρι σήμερα. Άρα δεν εφαρμόζεται αναβαπτισμός σε χριστιανούς άλλων δογμάτων οι οποίοι έλαβαν βάπτισμα στο όνομα της Αγίας Τριάδας.
  2. Εις ουδένα επιτρέπεται εντός Εκκλησίας να εφαρμόζει αυθαίρετα δική του Εκκλησιολογία. Η ενότητα της Εκκλησίας δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε έχει να κάνει με προσωπικές ηθικές αρετές. Για την Εκκλησία η «Ενότης» είναι δόγμα. Είναι θέμα Πίστεως και θεματοφύλακας είναι η Ιερά Σύνοδος. Δεν μπορεί να παρεκκλίνει κάποιος. Στοιχειώδεις γνώσεις Ιστορίας Δογμάτων και Εκκλησιαστικής μας Ιστορίας καταδεικνύουν ότι διασπαστικές κινήσεις εντός Εκκλησίας, υποδοχή αποτειχισμένων ή και υποδαύλιση σε αποτείχιση, φατριασμός κ.λπ. δεν γίνονταν ποτέ ανεκτές. «Η διαίρεση της Εκκλησίας είναι τόσο μεγάλη αμαρτία, που δεν μπορεί ούτε μαρτυρίου αίμα να την εξαλείψει», διακηρύσσει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο οποίος έλεγξε πολύ αυστηρά όσους υποστηρικτές του είχαν προσωρινά αποσχισθεί από την Εκκλησία (Ιωαννίτες) λόγω της δίωξής του από τον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης.
  3. Ο όποιος ιδιωτικός θεολογικός ζήλος και ενθουσιασμός, ακόμα κι αν γίνεται στο όνομα της Ορθοδοξίας, αυτό δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από σοβαρή απόκλιση από την ίδια την Εκκλησία του Χριστού. Τέτοιες αποκλίσεις από το Σώμα της Εκκλησίας, λαμβάνουν τον χαρακτήρα ενός ακραίου προτεσταντισμού, στον οποίο συναντούμε κάθε ναό και ξεχωριστή περί θεολογίας αντίληψη.
  4. Η Ορθοδοξία εκφράζεται μόνο Συνοδικά. Ποτέ ατομικά, όσο καλή διάθεση και ζήλο κι αν διαθέτει κάποιος χριστιανός. Αυτό ισχύει και για όσους διαθέτουν υπέρμετρο ζήλο για διαφύλαξη εσωστρεφώς της Ορθοδοξίας κι από την άλλη και για όσους στο όνομα ενός κακώς νοούμενου προοδευτισμού απορρίπτουν ως αναχρονιστικές τις πρακτικές που εφαρμόζει η Εκκλησία μας.

Η Ορθοδοξία πορεύεται στο σήμερα, με τον δυναμικό χαρακτήρα της Παράδοσης 2000 χρόνων. Την Εκκλησία, όπως είπε και ο ίδιος ο Χριστός, «και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. 16,18).

*Θεολόγος