Μακάρι να είχαμε έναν Ολυμπιονίκη! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή, γι’ αυτό και οι αρχαίες πόλεις έριχναν ένα κομμάτι από τα τείχη τους, θέλοντας να δείξουν ότι με τέτοια παλληκάρια δεν χρειάζονται τα τείχη για να τους προστατεύουν!
Το να αποδέχεσαι, όμως, άκριτα τις όποιες απόψεις, δείχνει άγνοια, αμάθεια, απειρία και προχειρότητα. Όταν δεν ξέρεις, πάντα ρωτάς τους ειδήμονες και επαΐοντες επί του θέματος, τους ειδικούς επιστήμονες. Δεν μπορεί οποιοσδήποτε μη ειδικός να εκφράζει μια άποψη και εμείς να τη δεχόμαστε άκριτα αλλά και ασμένως. Για κάποια χρόνια με προσέγγιζαν κι εμένα κάποια άτομα, ασφαλώς με καλή θέληση και ευγένεια, με πολλή χαρά, αλλά που δεν έχουν σχέση με την Ιστορία, όπως και το άτομο που έγραψε αυτή την πληροφορία, ότι δηλαδή ο Ολυμπιονίκης Αριστείδης Κωνσταντινίδης καταγόταν από το Λευκόνοικο. Είναι απορίας άξιον από πού βρήκε αυτή την πληροφορία, γιατί εμείς ψάξαμε παντού και με ιστορικούς του Πανεπιστημίου Κύπρου και δεν υπάρχει πουθενά τέτοια πληροφορία…
Καταρχάς, το 1896 που έγιναν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες, στην Αθήνα σπούδαζαν δύο μεγάλες, εμβληματικές προσωπικότητες του Λευκονοίκου: Ο δάσκαλος Μάρκος Χαραλάμπους και ο γιατρός Μιχαήλ Παπαπέτρου. Αν υπήρχε οποιαδήποτε πληροφορία τότε, δεν θα το μάθαιναν αυτοί; Δεν θα το έγραφαν οι εφημερίδες; Αν όντως ήταν έτσι, γιατί δεν ακούσαμε ποτέ τίποτα; Δεν έπρεπε, εμείς που μεγαλώσαμε στο Λευκόνοικο και ενδιαφερόμαστε για την Ιστορία, να το ξέραμε από τα παιδικά μας χρόνια; Ποτέ δεν ακούστηκε κάτι τέτοιο.
Εξάλλου, ο π. Κυριάκος Ρήγας, ο αγαπημένος μας ιστορικός του Γυμνασίου Λευκονοίκου, μελέτησε σε Ελλάδα και Κύπρο ό,τι αρχείο υπήρχε και είχε σχέση με το Λευκόνοικο. Δεν βρήκε πουθενά κάτι τέτοιο.
Επιπλέον, προσωπικά για χρόνια μελετούσα τα αρχεία του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών για τις έρευνές μου, μάλιστα σε εποχές που φωτοτυπούσαμε ολόκληρους τόμους εφημερίδων. Δεν βρήκα τίποτα, όπως δεν βρήκα και σε έρευνές μου στην Ελλάδα, όταν έψαξα κι εκεί τις εφημερίδες στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, στο παλιό Καπνεργοστάσιο στον Κολωνό. Στη συνέχεια, ιστορικοί του Πανεπιστημίου Κύπρου έψαξαν σε όλα τα αρχεία που υπάρχουν και δεν βρήκαν τέτοια πληροφορία.
Μάλιστα, επικοινώνησα με τον σπουδαιότερο σήμερα μελετητή των γενεαλογικών δέντρων, τον Τρικωμίτη Γεώργιο Περικλή Αθανασιάδη, ο οποίος, με πάνω από πενήντα χρόνων μελέτες, με ενημέρωσε ότι ο Κωνσταντινίδης είναι απόγονος κάποιων από το Τρίκωμο που κατάφεραν επί Τουρκοκρατίας να φύγουν για την Ελλάδα. Μπορεί, λοιπόν, κάποιος να άκουσε για την κωμόπολη του Τρικώμου και να τη σύγχυσε με το κοντινό Λευκόνοικο… μια υπόθεση κάνω.
Όμως, η μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο ολυμπιονίκης κατάγεται από το Τρίκωμο έρχεται από τον Αριστείδη Κουδουνάρη ο οποίος στο «Βιογραφικό Λεξικό» του γράφει ξεκάθαρα ότι είναι γιος του Ανέστη Κωνσταντινίδη, εκλεκτού φιλολόγου, λογίου, λεξικογράφου και εκδότη στην Αθήνα και εγγονός του Περικλή από το Τρίκωμο. Μάλιστα, ο μ. Κουδουνάρης αναφέρει στις πηγές του πολύ έγκριτα ονόματα που δεν μπορούμε να τα αμφισβητήσουμε!
Φέτος, άλλαξαν τα πράγματα, και στην εκδήλωση που έκαναν οι κατεχόμενοι δήμοι, ο δήμος μας τίμησε τον Αριστείδη Κωνσταντινίδη ως Λευκονοικιάτη Ολυμπιονίκη, παρ’ όλο που κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι προσπάθησαν να το προλάβουν, συμβουλεύοντας την πλειοψηφία να μην προχωρήσουν σε αυτή τη βράβευση, αφού τίποτα δεν είναι σίγουρο. Θεωρώ ότι είναι ένα μεγάλο ατόπημα αυτό.
Επιλογικά, το θεωρώ μεγάλη ασέβεια και έλλειψη σοβαρότητας και παιδείας! Γι’ αυτό θεωρώ ως καθήκον μου να εκφράσω την αντίθεσή μου σε τέτοιες ενέργειες, μια που οι μεγαλύτεροι από μένα, οι καθηγητές μας, δεν μπορούν να μιλήσουν ή γιατί έφυγαν από τη ζωή ή γιατί δεν είναι σε θέση να παρέμβουν καταλυτικά. Δεν αξίζει αυτή η κατάσταση για έναν σοβαρό δήμο με τόσες πεπαιδευμένες προσωπικότητες, με πνευματικούς ανθρώπους που το κόσμησαν σε όλη τη διαδρομή του!
Φιλόλογος και τέως δήμαρχος Λευκονοίκου
