Την ανησυχία του ΑΚΕΛ ότι η πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας η οποία θέτει ως κριτήριο για μετάβαση σε μια νέα Διάσκεψη τη διαδικαστική πρόταξη για προηγούμενη συμφωνία επί της ασφάλειας και του εδαφικού, πριν συζητηθεί οτιδήποτε άλλο, όχι μόνο τελικά μπορεί να αποδειχθεί ανέφικτη, αλλά αντίθετα να θεωρηθεί ως η αιτία κατάρρευσης της διαδικασίας των συνομιλιών, εκφράζει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ Γιώργος Λουκαΐδης.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επισημαίνει, θα ήταν καταστροφικό, καθώς αφενός θα παραμείνει η κατοχή και η διχοτόμηση και παράλληλα θα επιμεριστούν και ευθύνες στη δική μας πλευρά. «Ο ΠτΔ και γενικά το κυβερνητικό στρατόπεδο λένε ότι υπάρχει θετική αντιμετώπιση της δικής μας πρότασης. Κάτι όμως, που από τα όσα εμείς γνωρίζουμε, δεν επιβεβαιώνεται», τονίζει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ.
Κρούει μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου, ότι κάθε φορά που συνέβαινε κάτι ανάλογο στο παρελθόν και η δική μας πλευρά βρισκόταν αντιμέτωπη με τον καταλογισμό ευθύνης, η Τουρκία έβρισκε την ευκαιρία να θέσει σε εφαρμογή τους σχεδιασμούς της για δημιουργία τετελεσμένων. «Σε αυτή τη συγκυρία, τετελεσμένο που ενδεχομένως να δούμε να συμβαίνει, είτε στο Κυπριακό, είτε στα Κατεχόμενα, είτε ακόμα στην ΑΟΖ μας. Οπόταν είναι κάτι που πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία. Διότι θα είναι τραγικό», δηλώνει ο κ. Λουκαΐδης.
Την ίδια ώρα, απαντά και στην ενόχληση του Προέδρου για την κριτική του ΑΚΕΛ και τις αναφορές περί ίσων αποστάσεων για την ευθύνη διακοπής των συνομιλιών, υποδεικνύοντας ότι είναι οι πράξεις και ενέργειες του Προέδρου που δίνουν και την ανάλογη εικόνα προς τα έξω. «Το ΑΚΕΛ, δεν απεμπόλησε ποτέ το δικαίωμα της κριτικής απέναντί στον ΠτΔ. Δεν πρόκειται να αυτοφιμωθεί και δεν πρόκειται να αποδεχθεί να το φιμώσει κανένας», δηλώνει ο Γιώργος Λουκαΐδης, σημειώνοντας ότι η κριτική του ΑΚΕΛ δεν έχει ούτε αντιπολιτευτική, ούτε προεκλογική σκοπιμότητα.
Τι μπορούμε να αναμένουμε από τη συνάντηση στη Νέα Υόρκη του Προέδρου Αναστασιάδη και του Τ/κ ηγέτη με τον Γ.Γ. του ΟΗΕ;
Προσδοκούμε και ελπίζουμε ότι η συνάντηση θα επιτρέψει διάρρηξη του αδιεξόδου και συνέχιση της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Ελπίζουμε ότι το παράθυρο ευκαιρίας για λύση του Κυπριακού θα παραμείνει ανοικτό και θα συνεχιστεί η διαπραγματευτική διαδικασία, η μόνη διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε λύση, σε απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας και του λαού μας.
Κρίνετε ότι ήταν μια θετική εξέλιξη η πρόσκληση του Γ.Γ. στην προσπάθεια να κρατηθεί η διαδικασία ζωντανή και τι θα συμβουλεύατε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Θα ήταν λάθος θεωρείτε η επιμονή του Προέδρου για συζήτηση πρώτα του θέματος της Ασφάλειας και γιατί;
Ως ΑΚΕΛ καλωσορίσαμε την πρωτοβουλία του Γ.Γ., η οποία ελπίζουμε να καταλήξει σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Να αποτρέψει ένα οριστικό ναυάγιο στο Κυπριακό, κάτι το οποίο, ιδιαίτερα για την ελληνοκυπριακή πλευρά αλλά και για το σύνολο του κυπριακού λαού, είναι απευκταίο. Διότι ακόμα μια απόπειρα λύσης του Κυπριακού, θα έχει αποτύχει. Εμείς, από την αρχή ευχηθήκαμε όπως η πρόταση επί της διαδικασίας που είχε καταθέσει ο ΠτΔ να γίνει αποδεχτή. Την ίδια ώρα όμως που ευχηθήκαμε η πρόταση του ΠτΔ να γίνει αποδεχτή –η οποία αναφέρει όχι απλώς να ξεκινήσουμε με τα θέματα της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων, να συνεχίσουμε με το εδαφικό, αλλά και να ολοκληρωθεί η συζήτηση και να συμφωνηθούν αυτά προτού προχωρήσουμε στα υπόλοιπα τέσσερα κεφάλαια– εκφράσαμε και την έντονη ανησυχία μας.
Ανησυχία, μήπως αυτή η πρόταση στο τέλος της ημέρας όχι μόνο δεν αποδειχθεί εφικτή, κατά τρόπο που να επιτύχουμε κάμψη της τουρκικής αδιαλλαξίας, αλλά αντίθετα να οδηγήσει σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Να προκύψει ενδεχομένως κατάρρευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας και το χειρότερο, ενώ θα μας μείνει η κατοχή και η διχοτόμηση, να μας επιμεριστούν και από πάνω ευθύνες, γιατί αυτή η διαδικαστικού χαρακτήρα πρόταξη δεν θα γίνει κατανοητή. Ο ΠτΔ και γενικά το κυβερνητικό στρατόπεδο λένε ότι υπάρχει θετική αντιμετώπιση της δικής μας πρότασης από τον διεθνή παράγοντα. Κάτι όμως, που από τα όσα εμείς γνωρίζουμε, δεν επιβεβαιώνεται.
Ο ΠτΔ δείχνει ενοχλημένος από την κριτική που ασκείτε ως ΑΚΕΛ και για το γεγονός ότι τηρείτε ίσες αποστάσεις στο θέμα των ευθυνών, και αυτό επηρεάζει και την εικόνα που βγαίνει προς τα έξω. Πώς το σχολιάζετε;
Αυτό που δίνει ενδεχομένως σωστές ή λανθασμένες εντυπώσεις προς τα έξω, είναι οι πράξεις, οι ενέργειες και οι παραλείψεις του ΠτΔ ή του εκάστοτε Ελληνοκύπριου διαπραγματευτή, τις οποίες παρακολουθούν πολύ στενά οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία. Η εικόνα, κατά συνέπεια, που δίνει ο καθένας από εμάς, δεν κρίνεται από τους τρίτους, από τα όσα λένε οι άλλοι για εμάς, αλλά από τις πράξεις ή τις παραλείψεις μας. Το ίδιο συμβαίνει και σε αυτή την περίπτωση. Το ΑΚΕΛ, δεν απεμπόλησε ποτέ το δικαίωμα της κριτικής απέναντί στον ΠτΔ. Δεν πρόκειται να αυτοφιμωθεί και δεν πρόκειται να το φιμώσει κανένας.
Εκεί που ως ΑΚΕΛ είχαμε, ή έχουμε ανησυχίες κατά πόσο η μια ή η άλλη πολιτική εξυπηρετεί ή όχι, αυτό που εμείς κατανοούμε ως καλώς νοούμενο συμφέρον της πατρίδας μας, πρέπει ο καθένας να αντιληφθεί και να αποδεχτεί ότι το ΑΚΕΛ θα το εκφράζει με παρρησία. Τούτο, δεν είναι απλώς αναφαίρετο μας δικαίωμα αλλά είναι υποχρέωσή μας απέναντι στον λαό μας. Εάν λοιπόν το ΑΚΕΛ εξέφρασε ανησυχία από πράξεις ή παραλείψεις του ΠτΔ που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα, δεν το έχουμε κάνει και το έχουμε αποδείξει, από αντιπολιτευτική σκοπιμότητα ή από σκοπιμότητα που έχει να κάμει με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, αλλά γιατί έχουμε έγνοια, όπως εξήγησα προηγουμένως, ότι οι ενέργειες του Προέδρου, όχι μόνο δεν θα φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να φέρουν τα ακριβώς αντίθετα.
Σε ένα τέτοιο σενάριο που θα μας επιμεριστεί ευθύνη, όπως το παρελθόν και η ιστορία του Κυπριακού αποδεικνύει, θα διευκολυνθούν πιθανοί σχεδιασμοί της Τουρκίας για την πρόκληση καινούργιων τετελεσμένων. Τετελεσμένα που σε αυτή τη συγκυρία ενδεχομένως να δούμε να συμβαίνουν, είτε στο Κυπριακό, είτε στα Κατεχόμενα, είτε ακόμα στην ΑΟΖ μας. Οπόταν είναι κάτι που πρέπει αποφευχθεί πάση θυσία. Διότι θα είναι τραγικό.
Η ΚΑΘΕ ΠΛΕΥΡΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον «Φ» ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου ήταν ξεκάθαρος. Δεν θα υπάρξει λύση χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Υπάρχουν προοπτικές προόδου με τέτοιες δηλώσεις και πώς αντιμετωπίζονται από τη δική μας πλευρά;
Νομίζω οι δημόσιες δηλώσεις θα πρέπει να μελετώνται προσεχτικά και να αναλύονται προσεχτικά, αλλά την ίδια ώρα, να μην λαμβάνονται και τοις μετρητοίς. Είτε θετικό χαρακτήρα έχουν, είτε αναφερόμαστε δηλαδή στη ρητορική λύσης που εκφράζει η Τουρκία και αναφέρομαι στην πρόσφατη επίσκεψη του κ. Τσαβούσογλου στα κατεχόμενα, είτε πρόκειται για δηλώσεις άτεγκτες, ή και ακραίες σε ό,τι αφορά επιμέρους πτυχές του Κυπριακού. Η κάθε πλευρά κρίνεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και απ’ εκεί θα πρέπει να κριθεί η στάση της τουρκικής πλευράς. Από τα όσα θα καταθέσει ή καταθέτει, στις συνομιλίες ως δικές της θέσεις. Θέλω να πω ότι οι δηλώσεις κατά την εδώ επίσκεψη του Τσαβούσογλου στα κατεχόμενα, επιβεβαιώνει τη διάθεση της τουρκικής πλευράς και αυτό πρέπει να το κρατήσουμε- να συζητήσει το κεφάλαιο Εγγυήσεις και Ασφάλεια, να συζητήσει όπως η ίδια λέει, διαφοροποίηση- εκσυγχρονισμό όπως ανέφερε ο κ. Τσαβούσογλου- του αναχρονιστικού συστήματος των Εγγυήσεων του 1960. Είπε και άλλα βέβαια. Ότι δεν πρέπει να αναμένουμε πλήρη κατάργηση του όσων προβλέπουν οι συνθήκες. Όλα αυτά, πρέπει να τα καταγράψουμε και να μας προβληματίσουν.
Ας κρατήσουμε ως θετικό γεγονός το ότι γίνεται μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση από πλευράς Τουρκίας, η οποία ασφαλώς δεν είναι ικανοποιητική, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από τις δημόσιες δηλώσεις. Το κυρίαρχο και το κύριο που εμείς τουλάχιστον πρέπει να επιδιώξουμε είναι όπως μια νέα διάσκεψη, να επιτρέψει, εάν όχι να συμπεριλάβει μετά βεβαιότητας, ουσιαστική συζήτηση του θέματος Ασφάλειας και Εγγυήσεων. Ώστε η Τουρκία να αναγκαστεί να πάρει οριστική, τελική θέση επί αυτού του ζητήματος, για να δούμε εάν όντως υπάρχει δυνατότητα, σε αυτό που οι ηγέτες συμφώνησαν. Σε ένα εναλλακτικό μοντέλο ασφάλειας, στο πλαίσιο μιας επανενωμένης πατρίδας, όπου η ασφάλεια της μια κοινότητας δεν θα απειλεί την ασφάλεια της άλλης και θα συνάδει με χώρα μέλος της Ε.Ε. και την εποχή που ζούμε.
«Καταθέσαμε διαδικαστική φόρμουλα»
Θεωρείτε ότι μετά την εξέλιξη αυτή, η σύγκλιση μιας νέας διεθνούς διάσκεψης είναι μονόδρομος; Διαφωνείτε με τη θέση του Προέδρου ότι θα πρέπει να υπάρξει η ανάλογη προετοιμασία πριν από μια διεθνή διάσκεψη;
Δεν θέλω να μιλούμε για μονόδρομους. Ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι το Κυπριακό θα λυθεί μόνο μέσα από τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Όπως ήδη είπα, δεν υπάρχει οποιοσδήποτε εναλλακτικός τρόπος για να πετύχουμε τη λύση και την επανένωση. Ξέρουμε επίσης ότι εάν καταρρεύσει η διαδικασία των διαπραγματεύσεων, που πάει πίσω σε βάθος χρόνου 9-10 ετών, ο πρώτος που θα ζημιώσει είναι η Κύπρος και ο λαός μας. Οπόταν, αυτό που ελπίζουμε, είναι η συνάντηση στη Νέα Υόρκη να επιτρέψει συνέχιση της διαπραγματευτικής διαδικασίας, στο πλαίσιο ακριβώς μιας διεθνούς διάσκεψης, που όπως έχω πει, είμαστε οι πρώτοι που λέγαμε ότι θα πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα, ώστε να έχει αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας.
Και σήμερα, τα ίδια λέμε ενώ από καιρό έχουμε καταθέσει στον ΠτΔ, πολύ συγκεκριμένη διαδικαστική φόρμουλα, η οποία πιστεύουμε θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυτό το αποτέλεσμα. Δηλαδή είτε να οδηγήσει σε ακτίνα συμφωνίας τις πλευρές, είτε αν δεν συνέβαινε το επιδιωκόμενο, τουλάχιστον να πετύχουμε να δοκιμαστούν οι θέσεις των πλευρών και ειδικότερα της τουρκικής πλευράς σε ό,τι αφορά βασικές πτυχές του Κυπριακού.
«Ο ΠτΔ έδειξε τις προτεραιότητές του»
Κατηγορείτε τον Πρόεδρο για προεκλογικές φουστανέλες. Απαντά κατηγορώντας σας για προεκλογικές μεταλλάξεις. Οι ενδιάμεσοι, σας κατηγορούν για προεκλογικά καβγαδάκια με στόχο τη συσπείρωση. Τι απαντάτε;
Απαντούμε και πάλι ότι ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του. Η δική μας πεποίθηση είναι ότι η στάση του ΠτΔ, όπως καταγράφεται μέσα από τις πράξεις του της τελευταίας περιόδου, δείχνει με ανάγλυφο τρόπο θα έλεγα, τι είναι που έχει θέσει ως προτεραιότητα. Τις επόμενες γενιές ή τις επόμενες προεδρικές. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Ο κάθε συμπολίτης μας είναι εύκολο να απαντήσει και το έχει κάνει πιστεύω, ως προς τα κίνητρα συγκεκριμένων πράξεων και ενεργειών του ΠτΔ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Ποια εξήγηση μπορεί να δώσει ο κάθε καλόπιστος κριτής, στο γεγονός ότι ο ΠτΔ, αντί να αναπέμψει το νόμο του ναζιστικού ΕΛΑΜ, ανέφερε το νόμο του δικού του κόμματος που ακύρωνε τον νόμο ΕΛΑΜ. Έχοντας πλήρη γνώση ότι κάτι τέτοιο ενδεχομένως να οδηγούσε σε διακοπή των διαπραγματεύσεων, δεδομένου ότι ο κ. Ακιντζί –πολύ κακώς–, για τον ίδιο λόγο είχε διακόψει την προηγούμενη φορά τις διαπραγματεύσεις. Επίσης, πώς μπορεί να εξηγηθεί, η επίθεση προς το ΑΚΕΛ ότι δήθεν τον πιέζουμε να δεχτεί όλα όσα θέλει η άλλη πλευρά, ότι του υποβάλλουμε να δεχτεί τα πάντα. Αυτά τα προσβλητικά, τα απευθύνει σε ένα κόμμα το οποίο ο ίδιος μέχρι χθες έλεγε ότι συμπεριφέρεται στο πλαίσιο της πατριωτικής ευθύνης. Πώς μπορεί να εξηγηθεί η δημόσια επίθεση στον ειδικό εκπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ –ανεξάρτητα εάν σωστά ή λάθος έπραξε ο εκπρόσωπος του ΓΓ. Με έναν τρόπο που ο ίδιος ο ΠτΔ χαρακτήριζε επιζήμιο, όταν άλλοι μετέρχονταν τέτοιων μεθόδων δημόσιας επίθεσης στον κ. Άιντα. Ενεργώντας δηλαδή με μεθόδους που αποδοκίμαζε στο παρελθόν. Για να καταλήξει τελικά με αποστολή επιστολής στον ΓΓ, χωρίς να γράψει ούτε μια λέξη για τον κ. Άιντα. Για ποίους τα έλεγε αυτά; Δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση που τα έλεγε; Όλα αυτά δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά παρά ως μια σοβαρή αλλαγή προσέγγισης, που στοχεύει προφανώς στο να ικανοποιήσει, όπως είπε και ο κ. Σαμψών, τους ψηφοφόρους του κόμματος του, που παρουσιάζονται ή είναι δυσαρεστημένοι με την πολιτική του κ. Αναστασιάδη στο Κυπριακό.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, εδώ και καιρό έχουν μπει σε μια προεκλογική και προφανώς, ίσως κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι το ΑΚΕΛ, ήταν και θα παραμείνει συνεπές, ώστε αυτή η διαπραγματευτική διαδικασία να οδηγήσει σε λύση, απελευθέρωση, επανένωση αν το επιτρέψει η Τουρκία. Όποιος αμφισβητεί, είτε από την Κυβέρνηση, είτε από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης τις προθέσεις του ΑΚΕΛ, δεν έχει παρά να μας δοκιμάσει. Ειδικότερα ο Πρόεδρος, εάν νομίζει ότι το ΑΚΕΛ θα λειτουργήσει με τον ανάλογο τρόπο που ο ίδιος έδρασε στο παρελθόν. Εάν νομίζει ότι το ΑΚΕΛ θα εγκαταλείψει τη στάση στήριξης, ή θα λειτουργήσει με τρόπο που θα υπονομεύει τη διαπραγματευτική διαδικασία γιατί έτσι θα εξυπηρετούνται προεκλογικές του σκοπιμότητες, όπως άλλοι έπραξαν στο παρελθόν.
«Θέλουμε υποψήφιο Πρόεδρο λύσης»
Αυτή την εβδομάδα η Κεντρική Επιτροπή αποφασίζει για την εισήγησή της προς τις κομματικές ομάδες βάσης για τις προεδρικές εκλογές. Με ποια κριτήρια θα γίνει αυτή η εισήγηση;
Την ερχόμενη Τετάρτη είναι καθορισμένη σύνοδος της Κεντρικής Επιτροπής που θα καταλήξει σε εισήγηση- πρόταση προς τις κομματικές ομάδες βάσης. Αυτή η εισήγηση είναι υπό διαμόρφωση, οπόταν δεν έχω τη δυνατότητα και θα ήταν σοβαρό λάθος, να προλάβω τις όποιες αποφάσεις των σωμάτων. Είτε αφορούν το πρόσωπο ή πρόσωπα, είτε θα αφορά τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί στις κομματικές ομάδες βάσεις, διότι αυτά θα διαμορφωθούν από την Κεντρική Επιτροπή την ερχόμενη Τετάρτη. Αυτό το οποίο μπορώ να αναφερθώ είναι το πολιτικό πλαίσιο, το οποίο έχει προδιαγραφεί. Θέλουμε υποψήφιο Πρόεδρο λύσης, που θα διασφαλίζει μέσα από τις προγραμματικές του δηλώσεις, τη συνέπεια και τη σταθερότητα στο Κυπριακό. Μακριά από ακροβατισμούς αλλά και μακριά από ακρότητες στη διαχείριση του Κυπριακού. Θέλουμε υποψήφιο ο οποίος θα διαχειρίζεται τα θέματα της Οικονομίας με κοινωνική ευαισθησία. Υποψήφιο ο οποίος θα επιδιώκει να έχουμε μια δικαιότερη ανακατανομή του πλούτου που παράγεται, που θα προάγει μια πολιτική η οποία θα υπηρετεί το σύνολο και όχι τους ελάχιστους προνομιούχους. Θέλουμε υποψήφιο ο οποίος θα είναι και θα φαίνεται τίμιος, ώστε να μπορέσει να δώσει μάχες για την αναστήλωση των θεσμών, οι οποίοι υποφέρουν στα χέρια αυτής της κυβέρνησης και αναφέρομαι στα τελευταία παραδείγματα, Νεοκλέους, Ρίκκος Ερωτοκρίτου, τις συνεχιζόμενες επιθέσεις κατά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Για να μείνω στα παραδείγματα της τελευταίας περιόδου.
Γιατί όχι κομματική υποψηφιότητα;
Είναι αλήθεια ότι έχουμε καταλήξει, αφού έχουμε αναλύσει και διάφορα άλλα σενάρια, ότι στις δοσμένες συνθήκες, το επικρατέστερο σενάριο που θα δώσει αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας και υλοποίησης των πολιτικών στόχων που έχω αναφέρει είναι μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα, πέραν του χώρου της αριστεράς. Η οποία θα μπορέσει να απευθυνθεί και στα ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας με ένα αποτελεσματικότερο τρόπο. Γνωρίζουμε ότι οι εκλογές δεν κερδίζονται ούτε με 25%, ούτε με 35% διότι είναι προεδρικές εκλογές και χρειάζεται το 50% συν μία ψήφο. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε καλύτερα, με μια τέτοια επιλογή όπως έχω περιγράψει.
Όλες οι πληροφορίες δείχνουν τον Μάικ Σπανό ως το πρώτο φαβορί. Πόσο συνάδει με αυτά που θέσατε πιο πάνω, και δεύτερο, εάν το ΑΚΕΛ είναι στον δεύτερο γύρο, με ποιους θα επιδιώξει συνεργασία;
Σε ό,τι αφορά το πρώτο ερώτημα δεν θέλω να επιβεβαιώσω τις αναφορές σε σχέση με το όνομα του Μάικ Σπανού για λόγους σεβασμού των εσωτερικών διαδικασιών που ακόμα βρίσκονται σε εξέλιξη στο κόμμα. Θέλουμε και στην πράξη να σεβόμαστε τις καταστατικές αρχές και τις διαδικασίες που προβλέπονται, που θέλουν τους ΑΚΕΛιστές να είναι νοικοκύρηδες στο κόμμα τους. Εμείς δεν αποφασίζουμε διά βοής, ούτε από τα ΜΜΕ, ούτε η ηγεσία αποφασίζει και ανακοινώνει. Οπόταν δεν θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω την αναφορά για το συγκεκριμένο όνομα ή το οποιοδήποτε άλλο όνομα.
Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα, είναι πολύ νωρίς να ξεκινήσει κάποιος να κάνει υπολογισμούς και να μετρά αυτού του είδους τις συμμαχίες σε ό,τι αφορά τον δεύτερο γύρο. Έχουμε μακρύ δρόμο και νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε όλοι συγκρατημένοι. Είναι αλήθεια ότι κάποιοι έχουν κλείσει την πόρτα στην όποια πιθανή συνεργασία πρώτου γύρου πολύ νωρίς. Αυτό όμως που έχει σημασία, σε ό,τι αφορά τις προοπτικές και τις δυνατότητες που θα υπάρχουν στον δεύτερο γύρο, είναι κατά πόσο οι προσωπικότητες ή τα πρόσωπα που θα έχουν μείνει στον δεύτερο γύρο, θα είναι τέτοια που να μπορούν τελικά, με ή χωρίς αποφάσεις κομμάτων, να συγκεντρώσουν την πλειοψηφία. Επανέρχομαι στην προηγούμενη απάντηση, λέγοντας ότι μια προσωπικότητα, με τα πολιτικά χαρακτηριστικά που περιέγραψα, πιστεύουμε ότι θα έχει αυξημένες πιθανότητες να συγκεντρώσει στήριξη από την πλειοψηφία των συμπολιτών μας.
