Τη διαφορετική αντίληψη του εθνικού συμφέροντος, που αποτελεί γνώμονα για την εξωτερική πολιτική ενός κράτους μέσα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «βλέπει» πίσω από την ασυμφωνία που επικράτησε μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών, για απαγόρευση στην έκδοση θεωρήσεων για Ρώσους πολίτες εντός της ΕΕ, η διεθνολόγος Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου.
Σε μία δεύτερη ανάγνωση των όσων διαδραματίστηκαν στη σημερινή άτυπη διάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών στην Πράγα, όπου χώρες που γειτνιάζουν με τη Ρωσία ζήτησαν τον πλήρη «εξοστρακισμό» των ρώσων επισκεπτών, ενώ άλλα κράτη – μέλη, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, μαζί και η Κύπρος, τάχθηκαν εναντίον, τονίζει στο philenews ότι το κυπριακό Υπουργείο Εξωτερικών σωστά τοποθετήθηκε λέγοντας πως τέτοιου είδους μέτρα πρέπει να στρέφονται εναντίον της κρατικής οντότητας που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και των προσώπων που είναι αρωγοί σε κάτι τέτοιο και όχι των απλών πολιτών.
«Το ενδιαφέρον σε αυτή την υπόθεση είναι ότι για ακόμη μια φορά διαφαίνεται η διάσταση της αντίληψης του εθνικού συμφέροντος, που αποτελεί γνώμονα για την εξωτερική πολιτική ενός κράτους, μέσα στους κόλπους της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι φαίνεται ξεκάθαρα ότι η ρωσική παρουσία μέσα σε χώρες που γειτνιάζουν με τη Ρωσία, όπως η Φινλανδία και η Πολωνία, ή σε χώρες όπου υπάρχουν ρωσικές μειονότητες που ενίοτε εξυπηρετούν την ατζέντα της Μόσχας και θεωρούνται λίγο ή πολύ ως Δούρειος Ίππος από τις αντίστοιχες εθνικές κυβερνήσεις, όπως οι Βαλτικές, εκλαμβάνεται ως απειλή ασφάλειας, η οποία και πρέπει να τύχει άμεσης διαχείρισης. Εξού και η πρόταση για απαγόρευση της βίζας», ανάφερε η κα Κουκκίδη-Προκοπίου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Κασουλίδης: Μέτρα κατά καθεστώτος Πούτιν, όχι κατά του λαού
- Aδύνατη ομοφωνία των «27» για βίζα σε Ρώσους πολίτες
Οικονομικά συμφέροντα, «εκδικητική Δύση» και αντιφρονούντες
Την ίδια ώρα γιατί άλλες χώρες απορρίπτουν το συγκεκριμενο αίτημα; Σε αυτό το ερώτημα η διεθνολόγος απαντά ως εξής: «Τα πιο πάνω δεν ισχύουν ως αντίληψη στη Γερμανία, στη Γαλλία ή ακόμη και στην Κύπρο. Υπάρχουν προφανείς οικονομικοί λόγοι, αλλά και επιπρόσθετα κι η πεποίθηση ότι η τιμωρία των Ρώσων πολιτών ενισχύει το αφήγημα του Πούτιν περί εκδικητικής Δύσης. Η αφαίρεση της βίζας αποκλείει, ταυτόχρονα, τη διαφυγή Ρώσων αντιφρονούντων από το αυταρχικό καθεστώς του Κρεμλίνου.»
Τι συνέπειες θα είχε μία τέτοια απόφαση;
«Παρόλες τις ταξιδιωτικές απαγορεύσεις που αφορούν πτήσεις από τη Ρωσία, οι πολίτες μέχρι σήμερα κατάφερναν να διαφεύγουν τέτοιου είδους μέτρων, με ταξίδια προς την κοντινή Φινλανδία ή στη φιλική Σερβία ή Τουρκία, οι οποίοι τους εξυπηρετούσαν ως διαμετακομιστικοί σταθμοί που τους βοηθούσαν να φτάσουν μετά σε άλλους προορισμούς», απάντησε η διεθνολόγος. «Αν η ΕΕ εφαρμόσει μια πολιτική α λα καρτ στο θέμα της βίζας, θα δούμε αυτό το φαινόμενο μετατόπισης των Ρώσων ταξιδιωτών σε ‘‘ευκολότερους’’ προορισμούς να εξαπλώνεται μέσα στους κόλπους της Ευρώπης, αφού θα γίνεται ενός είδους παζάρεμα – ‘‘shopping around!’’ Γι ‘αυτό και το επιχείρημα ότι πρέπει να ακολουθηθεί ενιαία πολιτική. Κάτι που μάλλον όμως δεν διαφαίνεται ως σοβαρή πιθανότητα. Ειδικά αν οι δύο μεγάλοι, Γερμανία και Γαλλία, αρνούνται να παίξουν μπάλα σε τέτοιου είδους γήπεδο. Μέσα στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη, ένας περαιτέρω ακρωτηριασμός ενός απαραίτητου ταξιδιωτικού κύματος θα δυσχέραινε τον τουρισμό, την οικονομία, την αγορά ακόμη παραπάνω», πρόσθεσε.
