Διαβάζεις τις ομιλίες του Τατάρ και διερωτάσαι αν τα έχει τετρακόσια ο μελλοντικός εταίρος μας. Δεν γίνεται, όμως, να μην τα έχει και να είναι αρχηγός τόσων χιλιάδων ανθρώπων. Τώρα, θα μου πεις τόσοι και τόσοι κυβερνούν χώρες και είναι τρακοσιάρηδες. Τέλος πάντων.

Μιλούσε προχτές σε εκδήλωση στην λεγόμενη διοίκηση των δυνάμεων ασφαλείας και επέμενε να κάνει μαθήματα ιστορίας για να αποδείξει ότι ξέρει τι του γίνεται. Η Κύπρος ήταν πάντα οθωμανική, έλεγε, και «το δίδυμο Ελληνοκύπριοι-Ελλάδα σε καμιά περίοδο της ιστορίας δεν μπόρεσε να διοικήσει την Κύπρο και το νησί ουδέποτε στην ιστορία ήταν ελληνικό».

Επαναλαμβάνει κιόλας το μεγαλείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που «πήρε την Κύπρο από τους Ενετούς δίδοντας χιλιάδες πεσόντες», και οι Οθωμανοί διοίκησαν το νησί για 357 χρόνια. Άρα, το δικαιούνται οι Οθωμανοί! Τα λέει και σοβαρά – σοβαρά λες και ανακοινώνει καμιά πατέντα σε επιστημονικά συνέδρια. Ήθελα νάξερα, οι Τουρκοκύπριοι που τον ακούνε είναι περήφανοι για τον ηγέτη τους; Κι οι Ελληνοκύπριοι που τον ονειρεύονται για συνεταίρο τους ξέρουν τι τους γίνεται;

Μόνο και μόνο να σκεφτεί όποιος τα έχει τετρακόσια ότι ήταν εδώ οι Οθωμανοί 357 χρόνια, επιδίδονταν σε κάθε είδους καταπίεση εναντίον των Ελληνοκυπρίων, δυσβάστακτους φόρους, σφαγές, βιασμούς, αλλά αυτοί διατήρησαν την ελληνική τους ταυτότητα και τη θρησκεία τους.

Πώς στο καλό έγινε αυτό, βρε Τατάρ; Όχι μόνο οι Οθωμανοί, που ήταν οι πιο βάρβαροι από όλους, αλλά και πριν από αυτούς οι Φοίνικες, οι Ασσύριοι, οι Αιγύπτιοι, οι Πέρσες, οι Ρωμαίοι εποίκισαν την Κύπρο, αλλά οι Ελληνοκύπριοι διατήρησαν την εθνική τους ταυτότητα και τη θρησκεία τους. Γι΄ αυτό επιβίωσαν τόσες χιλιάδες χρόνια.

Αλλά, πού να καταλάβεις αν δεν έχεις ιστορία πολιτισμού πίσω σου κι έχεις ιστορία βαρβαρότητας. Πού να καταλάβεις τι σημαίνει να εντοπίζονται αρχαία ευρήματα πολιτισμού στην Κύπρο από την 9η χιλιετία προ Χριστού. Ότι μεταξύ του 13ου και του 11ου αιώνα π.Χ., η Κύπρος ήταν ένα από τα σπουδαία κέντρα του ελληνικού πολιτισμού όταν ήρθαν οι Μυκηναίοι-Αχαιοί, κι έφεραν τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους και από τότε καθόρισαν την ταυτότητα του νησιού, που δεν μπόρεσε κανένας κατακτητής να ξεριζώσει. (Τώρα, θα την ξεριζώσουμε μόνοι μας, όπως πάμε, αλλά άλλη ιστορία αυτό). Τι να πούμε για την ανάπτυξη ως μέρος του ελληνορθόδοξου κόσμου του Βυζαντίου από το 330 μέχρι το 1191 μ.Χ. πριν αρχίσουν να παρελαύνουν απ΄ εδώ οι Λεοντόκαρδοι, οι Ναϊτες, οι Φράγκοι, οι Λουζινιανοί, οι Ενετοί… Και μετά από αυτούς οι Οθωμανοί και οι Βρετανοί.

Να πάρει και να σηκώσει, δηλαδή. Τόσες χιλιάδες χρόνια άντεξε αυτός ο λαός να πεινάει, να βασανίζεται, να απαγχονίζεται αλλά να διατηρεί την ταυτότητα και τη θρησκεία του, για να ακούει τώρα τους ισλαμοφασίστες να του λένε πως «το νησί ουδέποτε στην ιστορία ήταν ελληνικό» και ήταν πάντα Οθωμανικό. Σιχτίρ, δηλαδή, για να το πω στη γλώσσα του.

Έχει κι άλλα να πει αυτός που θα γίνει συνεταίρος μας να ζήσουμε μαζί αγκαλιασμένοι; Έχει. Το 1878 όταν ήρθαν οι Βρετανοί, λέει, «ο ελληνικός πληθυσμός του νησιού, δεν ήταν καν 100 χιλιάδες, και έφτασε τις 400 χιλιάδες το 1960». Πόσες βλακείες να αραδιάσεις, Τατάρ; Η ιστορία είναι γραμμένη. Να σου πω τι γράφει; Ότι όσοι και να ήταν οι Ελληνοκύπριοι ήταν οι μόνοι γνήσιοι κάτοικοι του νησιού για χιλιάδες χρόνια πριν και μετά τους Οθωμανούς.

Γράφει ακόμα η ιστορία ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα δημιουργήθηκε από εποίκους. Όταν ήρθαν οι Οθωμανοί, το 1571, έφεραν 30.000 έποικους και τους έδωσαν εδάφη να δημιουργήσουν αποικίες. Και ο εποικισμός από μουσουλμάνους συνεχιζόταν ως το τέλος της οθωμανικής κατοχής. Κάποτε, εκείνη την περίοδο μπορεί να υπήρξαν κι εποχές που ήταν περισσότεροι από τους Χριστιανούς. Ωστόσο, είναι χιλιάδες που έφυγαν για την Ανατολία όταν ήρθαν οι Βρετανοί. Όπως και χιλιάδες που μετανάστευσαν αλλού ή αλλαξοπίστησαν επί οθωμανικής κατοχής, διότι δεν ήθελαν να υπηρετούν στον τουρκικό στρατό και να σκοτώνονται στους συνεχείς πολέμους των Οθωμανών.

Είπαμε να τα αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά, να δούμε τι θα κάνουμε για το μέλλον, αλλά όχι να μας βγάλουν και τις ρίζες και να σιωπούμε. Μόνο οι Ελληνοκύπριοι είχαν ρίζες κι άντεχαν χιλιάδες χρόνια, Τατάρ. Κατάλαβες;