Κατηγορούμενος που αθωώθηκε για υπόθεση κατοχής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια κάνναβης που εντοπίστηκε το 2016 και εκδικάστηκε το 2021, θα ξανακάτσει στο εδώλιο το 2024.
Το Εφετείο με μια πολυσέλιδη απόφασή του ακύρωσε την αθωωτική απόφαση με αρνητικά σχόλια για το πρωτόδικο δικαστήριο κάνοντας λόγο για ολίσθημα κατά την κρίση του. Η υπόθεση ήρθε στο φως στις 8/12/2016 όταν η ΥΚΑΝ είχε διενεργήσει έρευνα σε αγροικία στο Φρέναρος. Εντόπισε κάνναβη βάρους 96,41 γραμμαρίων καθώς και δύο πρόσωπα. Ο ένας είχε παραδεχθεί και καταδικάστηκε ενώ το δεύτερο πρόσωπο αρνήθηκε ανάμιξη και διενεργήθηκε ακρόαση όπου και αθωώθηκε.
Με έφεσή του ο Γενικός Εισαγγελέας υποστήριξε ότι εσφαλμένα το δικαστήριο τον αθώωσε, αφού είχε εντοπιστεί γενετικό του υλικό σε αρκετές συσκευασίες κάνναβης και σε τσάντα στην οποία είχαν τοποθετηθεί.
Το Εφετείο έκρινε ότι ο εντοπισμός γενετικού υλικού σε τόσες συσκευασίες κάνναβης, καθώς και στην τσάντα, ήταν επιπρόσθετα στοιχεία περιστατικής μαρτυρίας, τα οποία καθιστούσαν ακλόνητο το συμπέρασμα ότι ο εφεσίβλητος εμπλέκετο στην κατοχή των συσκευασιών κάνναβης. «Όλα τα σενάρια που είχαν προβληθεί, ήτοι του φταρνίσματος, της χειραψίας και του αθώου προγενέστερου αγγίγματος σε σακούλι εντός του αυτοκινήτου δεν ήταν καν προς συζήτηση αφού δεν αναδύετο κάτι σχετικό από την ολότητα της μαρτυρίας», αναφέρεται στην απόφαση.
Το Εφετείο διαφώνησε επίσης με την πρωτόδικη κατάληξη ότι ο εφεσίβλητος άγγιξε τα ναρκωτικά «ανεπίγνωστα ως προς τη μελλοντική τους χρήση από άλλο πρόσωπο». Το μοναδικό ασφαλές και εύλογο συμπέρασμα ήταν πως είχε πλήρη γνώση και για το είδος αλλά και για τον σκοπό τον οποίο προορίζοντο. Η υπάρχουσα περιστατική μαρτυρία, τονίζεται, δεν συμβιβάζεται με οποιαδήποτε άλλη λογική ερμηνεία ή συμπέρασμα.
Ούτε βέβαια συμφωνούμε με το επιχείρημα ότι πρόκειται για περίπτωση στην οποία ο κατηγορούμενος είχε απλή γνώση ως προς την κατοχή υπό άλλου προσώπου. Το γενετικό υλικό κατεδείκνυε εμπλοκή στην ίδια τη διαδικασία συσκευασίας των ναρκωτικών, ήτοι στην προετοιμασία τους για προμήθεια σε τρίτους, η κοινή άφιξη και ενασχόληση με αυτά επιβεβαίωνε τη συνεργασία των δύο και η διαφυγή του εφεσίβλητου με την προσπάθεια απόκρυψής του σφράγιζε το συμπέρασμα ότι μετείχε στην κατοχή της επίδικης ποσότητας.
Στη βάση όλων των πιο πάνω η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και αντικαθίσταται με απόφαση καταδικαστική, κρίνοντας τον Εφεσίβλητο ένοχο και στις δυο κατηγορίες, κατέληξε το Εφετείο.
Σημειώνεται ότι το Δικαστήριο τόνισε τέλος πως δόθηκε λανθασμένη ερμηνεία στην απάντηση του κατηγορούμενου όταν πιάστηκε από την ΥΚΑΝ ότι «ήρτα να δω τον φίλο μου», γεγονός που όπως αναφέρεται, συνιστά εσφαλμένη εφαρμογή των σχετικών νομολογιακών αρχών και σε όποιο βαθμό επηρέασε την κρίση του Δικαστηρίου κακώς έγινε δεκτή η δήλωση ως αποδεικνύουσα και το περιεχόμενό της, κάνοντας μάλιστα λόγο περί ολισθήματος.
