Το δημόσιο δέσμευσε χώρο για ανέγερση νηπιαγωγείου και δημοτικού σχολείου στη Λακατάμια αλλά στην πορεία τα τεμάχια που ανήκαν σε δύο από τους τρεις ιδιοκτήτες (εκ των οποίων ο ένας πρώην βουλευτής και ο άλλος πρώην δήμαρχος) αποδεσμεύθηκαν και παρέμεινε προς αξιοποίηση μόνο η γη ενός ιδιοκτήτη, ο οποίος δεν είχε πλάτες και ο οποίος κατήγγειλε το θέμα στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Ελέγχου η οποία εξέτασε το θέμα.

Σημειώνεται, πως όταν αποδεσμεύθηκαν τα τεμάχια των συγκεκριμένων ιδιοκτητών (πρώην βουλευτή και πρώην δημάρχου) ακολούθησε απόφαση ότι για την ανέγερση του σχολείου δεν ήταν απαραίτητη όλη η έκταση που είχε δεσμευθεί αρχικά, οπόταν δικαιολογείτο και η αποδέσμευση που προηγήθηκε.

Το τεμάχιο του συγκεκριμένου ιδιοκτήτη δεσμεύθηκε από το 1996 και ακόμη δεν αξιοποιήθηκε για ανέγερση των σχολείων αλλά ούτε και απαλλοτριώθηκε, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να το αξιοποιήσει.

Στην όλη υπόθεση υπάρχει και μια τραγική πτυχή, που αφορά ένα από τα μέλη της οικογένειας του ιδιοκτήτη της γης που δεσμεύθηκε. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, ένας από τους επηρεαζόμενους είχε τετραπληγικό παιδί και όταν αποφασίστηκε η ανέγερση του σχολείου και φάνηκε η προοπτική είσπραξης των χρημάτων της απαλλοτρίωσης, συνήψε δάνειο προκειμένου να μεταφέρει το παιδί του στο εξωτερικό για σκοπούς βελτίωσης της υγείας του. Τελικά, επειδή η απαλλοτρίωση δεν ολοκληρώθηκε, η οικογένεια δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στο δάνειο που συνήψε (ενόψει των χρημάτων που θα εισέπραττε με την απαλλοτρίωση) οπόταν ακίνητα του που είχαν υποθηκευθεί, εκποιήθηκαν.

Όπως ανέφερε ένας εκ των ιδιοκτητών, δεύτερο τεμάχιο της οικογένειας (άσχετο με το πιο πάνω υπό συζήτηση τεμάχιο) δεσμεύθηκε από το 1960 και παραμένει δεσμευμένο μέχρι και σήμερα. Τρίτο τεμάχιο της οικογένειας απαλλοτριώθηκε το 1996 και σε αυτό ανηγέρθη το Λύκειο Αγίου Γεωργίου στη Λακατάμια.

Τόσο ο πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου Ζαχαρίας Κουλίας όσο και τα μέλη της Επιτροπής, χαρακτήρισαν απαράδεκτο τον χειρισμό που έγινε.

Εξετάζεται τροποποίηση της νομοθεσίας ώστε όταν πωλούνται ακίνητα για σκοπούς εξυπηρέτησης του δημοσίου, να μην καταβάλλεται ο φόρος 20% που προνοείται από την ισχύουσα νομοθεσία.