Ο Χαράλαμπος Μερακλής επισημαίνει τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από τις φυσικές αλλαγές.
Ο καθηγητής των Δημόσιων Υποθέσεων του Πανεπιστημίου του Τέξας, στο Άστιν, επισημαίνει στη μελέτη του για την κλιματική αλλαγή πως αυτή είναι που θα καθορίσει τον παρόντα αιώνα λόγω του γεγονότος ότι η διατάραξή της θα απαιτήσει περισσότερους πόρους από την παγκόσμια οικονομία και καλύτερες διεθνείς σχέσεις παρά τη σημερινή μόνιμη κρίση που υπάρχει σε διάφορους τομείς, επίπεδα και αξίες σε όλες τις χώρες.
Οι σημερινές μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες επιφάνειας του 1,2 βαθμούς Κελσίου είναι ψηλότερες και από εκείνες που υπήρχαν πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση. Η αύξηση της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου είναι εκείνη που θα επιφέρει τις επικίνδυνες κλιματικές αλλαγές και η ανθρωπότητα έχει μπροστά της 20 χρόνια για να σταματήσει αυτό το όριο. Εάν δεν επιτευχθεί αυτός ο περιορισμός των 2 βαθμών Κελσίου, θα έχουμε πιο συχνά ακραία φαινόμενα και καταιγίδες που θα ξεπερνούν τις 50 ίντσες βροχής που παρατηρήσαμε φέτος σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τα νέα μοτίβα καιρικών συνθηκών θα προκαλέσουν κοινωνικές και οικονομικές αναταραχές, καθώς επίσης και ακατοίκητες περιοχές λόγω ανόδου των ανερχόμενων θαλασσών και καταστροφής των γεωργικών εκτάσεων. Αυτές οι αμέτρητες μεταβολές θα επηρεάσουν και τη γεωπολιτική και το διεθνές σύστημα συνεργασίας και τις απαιτούμενες επιβαλλόμενες αλλαγές και τις συνεργασίες ανάμεσα στις διεθνείς δυνάμεις, τις τοπικές κυβερνήσεις, τις ιδιωτικές εταιρείες και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Τα 17 θερμότερα χρόνια έχουν καταγραφεί μετά το 2001 και η κλιματική επιστήμονας Katherine Hayhoe την έχει ονομάσει «παγκόσμια παραξενιά» λόγω της αλλαγής των εποχών, έλλειψης και αύξησης βροχών, ξηρασιών, δασικών πυρκαγιών, αύξησης επιπέδου θαλασσών, καταιγίδων, υψηλών παλιρροιών, εισροής αλμυρού νερού στα χωράφια, μόλυνση νερού στα χωράφια, μόλυνση πόσιμου νερού, τροπικών κυκλώνων και τυφώνων.
Αυτές οι μεταβολές θα επηρεάσουν και τη σημερινή παγκόσμια πολιτική και πολλές χώρες που έχουν μεγάλους πληθυσμούς και πλήττονται από τα αναφερόμενα φαινόμενα και που θα πρέπει να συνεργασθούν ποικιλότροπα για να διασώσουν τους πληθυσμούς τους και να ανασυγκροτήσουν καταστρεμμένες πόλεις και οικισμούς.
Το συνολικό κόστος των καταστροφών το 2017 στις ΗΠΑ άγγιξε τα 300 δισ. δολάρια ενώ η Κίνα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα με τις ευάλωτες παραλιακές της πόλεις από τις πλημμύρες. Επίσης στην Κίνα τα 25 τελευταία χρόνια έχουν εξαφανιστεί 28 χιλ. ποτάμια και η μεταφορά πόσιμου νερού από τον νότο προς τον βορρά έχει ήδη φθάσει τα 48 δισ. δολάρια. Πέραν τούτου για την αντιμετώπιση των πλημμύρων της, η Κίνα στις πόλεις εφάρμοσε το σύστημα «sponge cities» που το κόστος του θα ανέλθει σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.
Οι σημερινές μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες επιφάνειας του 1,2 βαθμούς Κελσίου είναι ψηλότερες και από εκείνες που υπήρχαν πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση. Η αύξηση της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου είναι εκείνη που θα επιφέρει τις επικίνδυνες κλιματικές αλλαγές και η ανθρωπότητα έχει μπροστά της 20 χρόνια για να σταματήσει αυτό το όριο. Εάν δεν επιτευχθεί αυτός ο περιορισμός των 2 βαθμών Κελσίου, θα έχουμε πιο συχνά ακραία φαινόμενα και καταιγίδες που θα ξεπερνούν τις 50 ίντσες βροχής που παρατηρήσαμε φέτος σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τα νέα μοτίβα καιρικών συνθηκών θα προκαλέσουν κοινωνικές και οικονομικές αναταραχές, καθώς επίσης και ακατοίκητες περιοχές λόγω ανόδου των ανερχόμενων θαλασσών και καταστροφής των γεωργικών εκτάσεων. Αυτές οι αμέτρητες μεταβολές θα επηρεάσουν και τη γεωπολιτική και το διεθνές σύστημα συνεργασίας και τις απαιτούμενες επιβαλλόμενες αλλαγές και τις συνεργασίες ανάμεσα στις διεθνείς δυνάμεις, τις τοπικές κυβερνήσεις, τις ιδιωτικές εταιρείες και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Τα 17 θερμότερα χρόνια έχουν καταγραφεί μετά το 2001 και η κλιματική επιστήμονας Katherine Hayhoe την έχει ονομάσει «παγκόσμια παραξενιά» λόγω της αλλαγής των εποχών, έλλειψης και αύξησης βροχών, ξηρασιών, δασικών πυρκαγιών, αύξησης επιπέδου θαλασσών, καταιγίδων, υψηλών παλιρροιών, εισροής αλμυρού νερού στα χωράφια, μόλυνση νερού στα χωράφια, μόλυνση πόσιμου νερού, τροπικών κυκλώνων και τυφώνων.
Αυτές οι μεταβολές θα επηρεάσουν και τη σημερινή παγκόσμια πολιτική και πολλές χώρες που έχουν μεγάλους πληθυσμούς και πλήττονται από τα αναφερόμενα φαινόμενα και που θα πρέπει να συνεργασθούν ποικιλότροπα για να διασώσουν τους πληθυσμούς τους και να ανασυγκροτήσουν καταστρεμμένες πόλεις και οικισμούς.
Το συνολικό κόστος των καταστροφών το 2017 στις ΗΠΑ άγγιξε τα 300 δισ. δολάρια ενώ η Κίνα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα με τις ευάλωτες παραλιακές της πόλεις από τις πλημμύρες. Επίσης στην Κίνα τα 25 τελευταία χρόνια έχουν εξαφανιστεί 28 χιλ. ποτάμια και η μεταφορά πόσιμου νερού από τον νότο προς τον βορρά έχει ήδη φθάσει τα 48 δισ. δολάρια. Πέραν τούτου για την αντιμετώπιση των πλημμύρων της, η Κίνα στις πόλεις εφάρμοσε το σύστημα «sponge cities» που το κόστος του θα ανέλθει σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.
