Ο Π. Πέτρου γράφει για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Μας πληροφορεί ο ιστορικός Π. Παπαπολυβίου («Φ» 10/6/2017) ότι η φράση «πόρνη της Μεσογείου» δεν ειπώθηκε από τον Κ. Μητσοτάκη. Ο κ. Μητσοτάκης, βρισκόμενος στην Κύπρο το 1965, είπε: «Εγώ προσωπικώς ήμην και θα παραμείνω αδιαλλάκτως υπέρ της Ενώσεως. Πιστεύω δε ότι όλοι μας, τόσον εις την Ελλάδα όσον και εις την Κύπρον, είμεθα αδιαλλάκτως ενωτικοί».
Κανονικά, ο Γενικός Εισαγγελέας της τότε εποχής θα έπρεπε να είχε εκδώσει ένταλμα σύλληψης του κ. Μητσοτάκη και να τον οδηγήσει στα δικαστήρια για υποκίνηση πραξικοπήματος και κατάλυσης του συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Το άρθρο 185 του συντάγματος απαγορεύει την Ένωση της Κύπρου με οποιοδήποτε άλλο κράτος). Δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Γενικός Εισαγγελέας που δεν το έκανε, γιατί η λεγόμενη ελληνοχριστιανική παιδεία είχε τότε απόλυτα εμπεδώσε, ότι οι υπογραφές στα συντάγματα καμιά σημασία δεν είχαν, μπροστά στον πόθο του Έλληνα. Αν το έπραττε, θα είχε σίγουρα δολοφονηθεί, γιατί η νομιμότητα και η δημοκρατία ήταν τότε άγνωστες λέξεις. Είναι ντροπή, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Ο σεβασμός στη δημοκρατία εμπεδώθηκε το 1974 διά της μπότας του κατακτητή και όχι διά της εθνικής παιδείας.
Το πραξικόπημα έγινε το 1974 σύμφωνα με τον αδιάλλακτο πόθο του κ. Μητσοτάκη και ο Ελληνισμός επλήγη ανεπανόρθωτα. Σήμερα, ένα είναι σίγουρο: Η λεγόμενη ελληνοχριστιανική παιδεία καλά κρατεί. Υποχρεώνει τους σύγχρονους ιστορικούς να παραβλέπουν τα γεγονότα και να παρουσιάζουν τους υποκινητές πραξικοπημάτων ως φίλους του έθνους, προς τέρψιν των αφτιών αυτών που σχεδιάζουν την παιδεία, αλλά και την Ιστορία!
