Ο Χαράλαμπος Μερακλής γράφει για την ανάγκη μεταρρύθμισης της Παιδείας στον τόπο μας όπου θα ξεφύγουμε από τα στενά πλαίσια της μετάδοσης της γνώσης και της δεξιότητας και θα στραφούμε στη δημιουργική ικανότητα και κριτική του παιδιού.
Διαχρονικά βγαίνουν στην επιφάνεια από επίσημα χείλη και μη οι τεράστιες αδυναμίες που παρατηρούνται στην Παιδεία μας παρά τις όποιες διαβαθμίσεις που έγινα σ’ αυτή κατά καιρούς.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό από πολιτικούς και λαό ότι θα πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα και σημασία στον τομέα της Παιδείας ξεφεύγοντας από τα στενά πλαίσια της επαγγελματικής αποκατάστασης γιατί η Παιδεία κατά τον Ακαδημαϊκό, πολιτικό, μηχανικό, αρθρογράφο και συγγραφέα, Θεοδόση Π. Τάσιο είναι «η εισπνοή του παρελθόντος και η εκπνοή μέλλοντος» γιατί μέσω αυτής θα δοθεί στην επόμενη γενιά ό,τι έχει κατορθώσει η ανθρωπότητα ούτως ώστε να γίνει και αυτή ευτυχισμένη και δημιουργική για το μέλλον.
Για να έχουμε μια ουσιαστική Παιδεία στον τόπο μας θα πρέπει να ξεφύγουμε από τα στενά πλαίσια της μετάδοσης της γνώσης και της δεξιότητας και να στραφούμε στη δημιουργική ικανότητα και κριτική του παιδιού επειδή η Παιδεία είναι: Γνώσεις, δεξιότητες, αισθητική καλλιέργεια, μύηση στο ήθος, ανάπτυξη ικανοτήτων για εργασία, συνεργασία και μεθοδικότητα όπου όλα αυτά τα μυστικά φέρνουν ευμάρεια και ευτυχία όχι μόνο στο άτομο αλλά και ουσιώδεις συνεισφορές στην κοινωνία που θα προέλθουν από την Οικονομία, Τεχνολογία, Επιστήμη, Διαπροσωπικών Σχέσεων, Τέχνη, Δικαιοσύνη κ.λπ.
Παρά το γεγονός η Παιδεία είναι μια από τις σοβαρότατες επενδύσεις, εντούτοις, διαχρονικά σκοντάφτει ανά πάσα στιγμή σε μεγάλο βαθμό σε αντιφάσεις που προέρχονται από κοντόφθαλμες πολιτικές κομμάτων, λαού και κυβερνητικής διαχείρισης παρά το γεγονός μια τέτοια ουσιώδη μεταρρύθμιση για να αποδώσει χρειάζεται άνω των 15 χρόνων.
Λόγω του γεγονότος το θέμα της Παιδείας περιλαμβάνει στους κόλπους του τεράστια αντικρουόμενα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά συμφέρονται με τεράστιες διαστάσεις θα πρέπει σαν λαός πολιτική ηγεσία παραγωγοί και κοινωνικοί εταίροι να σταθούμε ρωμαλέα απέναντι σ’ αυτές τις αντιφάσεις και προκλήσεις που ταλανίζουν την Παιδεία μας για να δοθούν ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματά της που μαστίζουν ποικιλότροπα την κυπριακή κοινωνία και φέρουν σ’ αυτήν αναρίθμητα: Οικονομικά – κοινωνικά – πολιτικά κόστη, υπανάπτυξη και αυξημένη αντικοινωνικότητα, δωροδοκίες, διαφθορά και όλα αυτά μας έχουν περικυκλώσει από παντού και έφεραν τα άνω κάτω σε όλα τα επίπεδα της κυπριακής κοινωνίας.
Αυτές όλες οι παθογένειες οφείλονται στο γεγονός ότι διαχρονικά δεν έχουμε δώσει την μέγιστη σημασία στην εκπαίδευση που αλλάζει μυαλά, σμιλιτεύει προσωπικότητες και δεξιότητες και αναπτύσσει αξίες, κοινωνική αλληλεγγύη, δημοκρατικούς δεσμούς, γνώση, πρόοδο, κοινωνικότητα, ευημερία, τέχνες, ορθολογισμό, κριτική κ.λπ.
Θα πρέπει ως Πολιτεία να αποφύγουμε όλα εκείνα τα προγράμματα μάθησης που δεν έχουν διδακτικό χαρακτήρα και προωθούνται μέσω διαδικτύου και φέρουν αμάθεια στη νεολαία.
Η σοβαρή μεταρρύθμιση σε όλα τα επίπεδα της Παιδείας να καταστεί γέφυρα μετάβασης από το ένα πεδίο στο άλλο και ένα νέο όραμα μετεξέλιξης της νεολαίας σε όλα τα μέτωπα και πεδία για ένα σοβαρό πολιτικό – οικονομικό – κοινωνικό μέλλον γι’ αυτή και του νησιού γενικότερα.
