Ο Νίκος Τινής απαντά στα όσα έγραψε για τον Μακάριο και τα 13 σημεία σε άρθρο του στον «Φ» ο Ανδρέας Παράσχος.
Πατρίδα δεν είναι εκεί που πηγαίνεις αλλά εκεί που επιστρέφεις. Πόλη μου η Αμμόχωστος.
Πέρασαν ολόκληρα 47 χρόνια από τις επάρατες ημέρες της 15ης και της 20ης Ιουλίου και της 14ης Αυγούστου του 1974. Πραξικόπημα-τουρκική εισβολή-διχασμός-Χούντα, προδοσία, θάνατος, προσφυγιά. Ηλικιωμένος πια ακόμη θεωρώ τον εαυτό μου ξένο στη Λάρνακα. Η πιθανότητα με την ΔΔΟ λάβαρο του αγώνα για δήθεν λευτεριά της πατρίδας μας και νέου μισεμού του Ελληνισμού της Κύπρου μου βαραίνουν την ψυχή.
Έτος 1963. Ο Μακάριος, κύριε Ανδρέα Παράσχο δεν έδωσε τα 13 σημεία τελεσιγραφικά στους Τ/κ, όπως ισχυρίζεστε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» ημ. Κυριακή 7 Μαρτίου 2021 επιχειρώντας ένα ανομολόγητο συνταγματικό πραξικόπημα. Τα 13 σημεία ήταν, που αργότερα η Βουλή ομόφωνα υποστηρίζει τις προτάσεις του Μακαρίου για τροποποίηση του Συντάγματος, θέμα προς συζήτηση για ομαλοποίηση λειτουργίας του κράτους.
Στις συνομιλίες που ακολούθησαν, Κληρίδη – Ντενκτάς, επίκεντρο τα 13 σημεία, που σχεδόν έφτασαν σε συμφωνία, εάν δεν υπήρχε η προδοσία του πραξικοπήματος, που κατά τον δημοσιογράφο Αλέκο Κωνσταντινίδη, ήταν στιγμιαίο (δεν γνωρίζω κ. Ανδρέα Παράσχο αν διατελέσατε μαθητής του) και της τουρκικής εισβολής.
1964. Συνέντευξη Ανδρέα Παπανδρέου στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» υποστήριζε σθεναρά τον Μακάριο, αναφέροντας ότι η Ελλάδα αρνείται διαταγές του ΝΑΤΟ για ρήξη με τον Αρχιεπίσκοπο, η δε Σοβιετική Ένωση πάντοτε πιστή και δίπλα στην Κύπρο. Η Μόσχα επιβεβαιώνει τη στάση της για αυτοδιάθεση στην Κύπρο. Λύση του κυπριακού προβλήματος μπορεί να εξευρεθεί μόνον διά του σεβασμού των αρχών του ΟΗΕ.
Γλαύκος Κληρίδης, πρόεδρος της Βουλής δήλωσε: «Δεν θα υποσκάψω το κύρος του Μακαρίου καθιστώντας την Κύπρο ευάλωτον στόχον».
ΑΖΙΖ Τουρκοκύπριος: Η εσωτερική ασφάλεια και διαρρύθμιση λειτουργίας του κράτους δεν είναι θέμα της Βρετανίας-Τουρκίας-Ελλάδας. Οι συνομιλίες πρέπει να ξεκινήσουν με την κατάργηση των εγγυήσεων και της Συνθήκης Εγκαταστάσεων εάν αυτά συμφωνηθούν πρώτα, η εσωτερική πτυχή του Κυπριακού δεν θα χρειαστεί η μία θετική ψήφος, ούτε η κυριαρχική ισότητα ή αριθμητική ισότητα. Η πολιτική ισότητα, ένας άνθρωπος μία ψήφος έχει δοθεί και υφίσταται από το ΕΔΑΔ στην απόφαση του ΑΖΙΖ περί «εκλέγειν και εκλέγεσθε» θεωρώντας την Κύπρο ένα ενιαίο κράτος και μετά ήλθε και η επικύρωση από την ΕΕ.
Υ.Γ. Δεν επιλέγει κανείς το χρώμα του δέρματός του όταν γεννηθεί. Όμως το αίμα όλων είναι πάντοτε κόκκινο, ο πόνος είναι ο ίδιος, επίσης και η χαρά.
