Ο καρδιολόγος δρ Νίκος Ερρίκου Ιωάννου διερωτάται γιατί αποκλείστηκε η Κύπρος από την πρόσκληση της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, κατά την οποία πρέσβεις 9 χωρών, για να τιμήσουν την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης αλλά και την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, απήγγειλαν φιλελληνικά ποιήματα των χωρών τους.
Είναι γνωστόν πως, όταν γίνεται επιμερισμός ευθυνών, οι διαρροές και «εξαφανίσεις» περισσεύουν. Ενώ, όταν μοιράζονται τιμές και δόξες συρρέουν εθελοντές και «νεοφώτιστοι».
Οι στίχοι της επικεφαλίδος ανήκουν στον Κύπριο ποιητή, Δημήτρη Λιπέρτη και εκφράζουν τον ασίγαστο πόθο της Κύπρου να ελευθερωθεί και να ενωθεί με την Μητέρα Ελλάδα.
Αυτό το ποίημα, ή «Η 9η Ιουλίου 1821 εν Λευκωσία της Κύπρου» του Βασίλη Μιχαηλίδη θα μπορούσαν ευπρόσωπα να εκπροσωπήσουν διά του Κυπρίου πρέσβη το χειμαζόμενο νησί, ΑΝ είχε προκριθεί από την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας μαζί με τους άλλους 7 Ευρωπαίους πρέσβεις που επελέγησαν να τιμήσουν τη μεγάλη επέτειο μ’ ένα ποίημα από την πατρίδα τους.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τα κριτήρια αποκλεισμού, αλλά, αρνούμαι να αποδεχθώ αδιαμαρτύρητα αυτή την αστοχία που στερεί την Κύπρο από ένα βήμα εκφράσεως σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο.
Επισημαίνω ότι η Κύπρος σύσσωμη συμμετείχε στην προετοιμασία και διεξαγωγή του Αγώνα, επλήρωσε βαρύ φόρο αίματος τότε και πρόσφατα στην τουρκική θηριωδία, ακόμη πασχίζει να ξεφύγει από την τουρκική κατοχή και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα τιμήσει με την παρουσία του την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
