Ο Λοΐζος Πίπης, με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821, υπενθυμίζει λόγια που είπε ο Ιωάννης Μακρυγιάννης.
Ο Μακρυγιάννης τίμιος αγωνιστής της ελευθερίας της πατρίδας του, σαν σύγχρονος πολιτικός αναλύει τους λόγους που η Ελλάδα υπέφερε από σπαραγμό: Οι ξένοι–παράσιτα, που εισέρευσαν στην Ελλάδα (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), εξάρθρωσαν την πατρίδα και τη θρησκεία κι επεσώρευσαν συμφορές στην Ελλάδα. Η κάθε μια χώρα ήθελε να κάμει δικούς της οπαδούς.
«Η ιστορία», έλεγε, «θέλει να λέγεις και τα καλά και τα κακά, για να φωτίζονται οι μεταγενέστεροι όπου θα τη διαβάσουν για να μη πέφτουν σε λάθη».
«Οι ξένοι – απατεώνες», έλεγε ο Μακρυγιάννης, «αφάνισαν το έθνος» και κατάντησαν την Ελλάδα να κλονίζεται. Ποιοι αφάνισαν την Πατρίδα και την Εκκλησία;
Όπως ο ίδιος έλεγε, «τους δυστυχείς Έλληνες τους κατέστρεψαν οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι εφοδίασαν τα κάστρα των Τούρκων. Η Αγγλία τους ήθελε να τους κάμει Άγγλους, η Γαλλία Γάλλους, η Ρωσία Ρώσους και όποιος τους φάγει από τους τρεις».
«Πραγματικοί ανθρωποφάγοι, φθονήσατε τους Έλληνες κι εσπείρατε διχόνοια, φατρία, κατασκοπεία και καταντήσατε την Ελλάδα παλιόψαθα».
«Απατεώνες και κόλακες, μας λέγατε μυθολογίες και μας τυφλώνατε, για να χάνουμε τη Δικαιοσύνη. Μας εφάγατε ζωντανούς και υπερασπίζατε τους άτιμους. Η κακία σας μας φαρμάκωνε».
«Εσείς οι “φωτισμένοι” λέγατε σινιόρε τον Τούρκο γιατί φοβόσασταν να τον είπετε σουλτάνο».
«Μας γεμίσατε φατρίες. Ο ένας ήθελε τους Άγγλους, ο άλλος τους Γάλλους και ο άλλος τους Ρώσους».
«Μας κατακομματιάσετε τους ανθρώπους μας. Σκότωνε αδελφός τον αδελφό και κοίταγε ένας Έλληνας τον άλλο, όπως κοίταγαν τους Τούρκους. Εσείς κόλακες, και αχάριστοι, αγνοούσατε εκείνους που σας έτρεφαν και τασσόσασταν με το μέρος των Τούρκων. Ξενοφερμένοι ήσασταν παντού και μέσα σε όλα τα πράγματα της Ελλάδας».
Στο τέλος απευθύνεται ο Μακρυγιάννης προς τους συναγωνιστές του που παρασύρθηκαν από τους ξένους: «Κύριε Μαυροκορδάτε με τους Νόμους σου θα ήθελες να σκοτώσεις τον Καραϊσκάκη. Δεύτερος έρχεσαι εσύ Κωλέτη. Εσάς σας τιμήσαμε, σας δοξάσαμε σας κάμαμε εκλαμπρότατους, αντιπρόσωπους, εις τα δυνατά έθνη. Η εκλαμπρότητά σας, τι εκάματε σ’εμάς;».
