Ο Χαράλαμπος Μερακλής αναλύει την πορεία της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1960.
Ενώ φέτος συμπληρώθηκαν 60 χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανεξαρτησίας σ’ αυτούς δεν συμμετείχε ολόκληρος ο κυπριακός λαός λόγω του γεγονότος ότι η πατρίδα μας έχει οδηγηθεί από την ανεξαρτησία της μέχρι σήμερα σε πέτρινα χρόνια και δεν κατόρθωσε να γευτεί τους καρπούς της. Σ’ αυτά τα 60 χρόνια, ως λαός και πολιτικές ηγεσίες, σε αμφότερες τις πλευρές, δεν κάναμε την αυτοκριτική μας και να αναγνωρίσουμε τα αίτια της τραγωδίας που προήλθαν μέσα από υπεροψίες, εθνικισμούς, υποτίμηση της άλλης πλευράς, μονόπλευρη διαχείριση της εξουσίας από την ελληνοκυπριακή πλευρά, καθώς και τις συγκρούσεις ανάμεσά μας. Λόγω όλων αυτών δεν βλέπαμε την Κυπριακή Δημοκρατία σαν ενότητα.
Δυστυχώς ο πατριωτισμός και η αγάπη για τον τόπο εξευτελίστηκε τόσο πολύ από την τότε ηγεσία, τους μετέπειτα πολιτικούς, τις δημιουργηθείσες ελίτ πλούτου και άλλες ευνοούμενες ομάδες, με αποτέλεσμα ο λαός να σερνόταν στις πολιτικές εξελίξεις άβουλος. Σκοπός των ομάδων αυτών ήταν η πολιτική εκμετάλλευση και ο εύκολος πλουτισμός και τελικά η κατάρρευση του νόμιμου κράτους αντί η επαναφορά της νομιμότητας και της επανένωσης του νησιού που για 46 χρόνια βρίσκεται διαιρεμένο με το 37% του εδάφους του να είναι υπό τουρκική κατοχή. Έκαστη πλευρά αναπτύσσει τέτοιες πολιτικές, σχεδιασμούς, στόχους, τακτικισμούς και ρητορικές με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζουν τις συστάσεις του ΟΗΕ και της διεθνούς κοινότητας για Δικοινοτική Ομοσπονδία και πολιτική ισότητα μη επιτρέποντας έξοδο από το υφιστάμενο αδιέξοδο καθώς και ένα ιστορικό πατριωτικό συμβιβασμό.
Ήρθε η ώρα μετά τις πρόσφατες παροτρύνσεις του ΓΓ του ΟΗΕ και τους εκπροσώπους της ΕΕ, για ενεργή στήριξη των διαπραγματεύσεων για τελική διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος, αντί να πετροβολούμαστε να προετοιμαστούμε για σοβαρές συνομιλίες με στόχο την τελική κατάληξη. Θα πρέπει να γνωρίζουμε, ως εμπλεκόμενες πλευρές, πως το σκληρό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα λειτουργήσει και η ισορροπία δυνάμεων είναι τέτοια που καμιά πλευρά δεν θα επικρατήσει. Τα γεγονότα δείχνουν πως οδηγούμαστε σε νέα τάξη πραγμάτων στην περιοχή, που οδηγεί σε συμβιβασμούς.
Θα πρέπει να αποβάλουμε τις πατριωτικές κορόνες και ψευδαισθήσεις που δημιουργήθηκαν από το υφιστάμενο στάτους κβο, τον εκτοπισμό και τη διαχωριστική γραμμή των συρματοπλεγμάτων η οποία χωρίζει τις δυο κοινότητες στα δύο, με διαφορετικές εξουσίες και δομές σε οικονομία, ανάπτυξη και κοινωνία που οδηγούν στο να είμαστε για πάντα εχθροί και υποχείριοι στους ξένους.
Πολιτική ηγεσία και λαός, σε αμφότερες τις πλευρές, να μελετήσουμε σε βάθος την τραγική ιστορία του νησιού μας για να μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε σοβαρές διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς αντί να παραμένουμε στο μηδενισμό και στο χάος. Ενωμένοι και με κοινούς στόχους να βαδίσουμε μαζί στην ΕΕ και στον σύγχρονο κόσμο με κοινή πατρίδα.
Ο Άρνολντ Τόμπι (στο Study of History) τονίζει πως τα έθνη και κράτη επιβιώνουν όχι γιατί είναι εξυπνότερα και ισχυρότερα αλλά επειδή έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται στις νέες πραγματικότητες στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
