Ο Αδάμος Κόμπος εξηγεί τη σημασία των νέων λέξεων που μπήκαν στη ζωή μας μετά την εμφάνιση του κορωνοϊού.
Με την πανδημία του κορωνοϊού, που μπήκε για καλά στη ζωή μας, ακούμε καθημερινά διάφορους όρους που είναι νέοι στο συνηθισμένο μας λεξιλόγιο. Κάποιοι απ’ αυτούς, νομίζω είναι σχεδόν άγνωστοι στους περισσότερους συμπολίτες μας και ίσως να μην καταλαβαίνουν τη σημασία τους με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζουν την έννοιά τους. Έτσι θα ήθελα να προσπαθήσω να αναφέρω τη σημασία τους και ταυτόχρονα και την ετυμολογία τους, ως ακολούθως:
Πανδημία: Ετυμολογικά η λέξη αυτή αναλύεται στις πάν+δήμος που σημαίνει όλος ο δήμος, δηλαδή όλος ο λαός, όλος ο κόσμος. Στην πράξη από παλιά η λέξη αυτή αναφερόταν σε περιπτώσεις μαζικών ασθενειών, κυρίως λοιμωδών νόσων όπως είναι ο κορωνοϊός σήμερα.
Ιχνηλάτηση: Ετυμολογικά η λέξη αυτή αναλύεται στις ίχνος + ελαύνω. Το ίχνος είναι γνωστή λέξη και σημαίνει σημάδι, πάτημα (και με την κυπριακή διάλεκτο η «μαλαή»), ενώ το ρήμα ελαύνω σημαίνει προχωρώ, βαδίζω. Στην πράξη αναφέρεται στην αναζήτηση του ίχνους, δηλαδή του σημαδιού. Ειδικά για την περίπτωση της πανδημίας, που αντιμετωπίζουμε σήμερα, η λέξη ιχνηλάτηση αναφέρεται στην αναζήτηση της πορείας του ίχνους, δηλαδή του κορωνοϊού στην κοινότητα.
Συγχρωτισμός: Ετυμολογικά αυτή η σύνθετη λέξη αναλύεται στις σύν+χρώς. Το σύν σημαίνει μαζί από κοινού, ενώ το χρώς σημαίνει επιδερμίδα. Με τη λέξη συγχρωτισμός χαρακτηρίζουμε την πολύ στενή επαφή ενός ατόμου με άλλο, δηλαδή το άγγιγμα των δερμάτων τους.
Υποκείμενο νόσημα: Ετυμολογικά, η λέξη υποκείμενο, αναλύεται στις υπό +κείμενο, Μ’ αυτήν εννοούμε κάποιον ή κάποια που βρίσκεται υπό, δηλαδή αποκάτω. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως χρησιμοποιείται στην πανδημία, σημαίνει για τον ασθενή με κορωνοϊό που εκτός απ’ αυτόν βρίσκεται και κάτω από άλλο νόσημα ή νοσήματα (ασθένειες).