Ο Δρ Νίκος Δανός Διδάκτωρ Ιατρικής Γερμανίας, σχολιάζει άρθρο του Γιώργου Καλλινίκου.
Είμαι τακτικός αναγνώστης των άρθρων του κ. Γιώργου Καλλινίκου στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος”. Άλλες φορές, τις πλείστες συμφωνώ με τα γραφόμενα του, ορισμένες φορές όμως διαφωνώ.
Στο άρθρο με τίτλο “Άλλο ΓΕΣΥ οραματιστήκαμε, κύριοι…”, όμως, συμφωνώ με τον τίτλο όχι όμως με το περιεχόμενο.
Το ΓΕΣΥ δεν είναι αυτό που περιμέναμε όλοι. Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Θα ασχοληθώ εδώ με την αιτία, το γιατί…
Φταίμε όλοι.. οι παροχείς (ιατροί), οι δικαιούχοι (ασθενείς) και ο παροχέας ΓΕΣΥ.
1. Παροχείς (ιατροί). Δυστυχώς ο Παγκύπριος Ιατρικός Σύμβουλος, δηλαδή εμείς όλοι οι γιατροί, δεν φερθήκαμε σωστά και όπως έπρεπε στον παροχέα (ΓΕΣΥ) διότι δεν συμφωνήσαμε με τη φιλοσοφία του ΓΕΣΥ και ζητούσαμε πολυασφαλιστικό σύστημα. Τούτο δεν το γεννήσαμε στο μυαλό μας αλλά μας το υποβάλαν οι πολιτικοί (δεν επιθυμώ να επεκταθώ σε λεπτομέρειες). Δυστυχώς, ούτε η Παθολογική Εταιρεία έπραξε το καθήκον της ορθά, παρόλο που γνωρίζουν πόσο σημαντική είναι η ειδική παθολογία. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι ειδικοί παθολόγοι χάσαμε και τα αυγά και το καλάθι, δηλαδή η ειδική παθολογία παίζει ρόλο μηδέν στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και δεν έχει καθόλου ρόλο στη δευτεροβάθμια περίθαλψη και ας είναι η ειδική παθολογία η μητέρα της ιατρικής. Τώρα ο ρόλος των ειδικών παθολόγων της πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι ο ίδιος με του γενικού ιατρού που έχει μόνο πέντε ή έξι χρόνια σπουδές και πολύ λιγότερες γνώσεις και εμπειρίες από τον ειδικό παθολόγο. Επίσης στο ΓΕΣΥ μπήκαν γιατροί ανεξαρτήτως σπουδών και ειδικότητας. Ποιοτικοί έλεγχοι μηδέν (μιλώ για την πρωτοβάθμια περίθαλψη).
2. Φταίνε βέβαια και οι ασθενείς-δικαιούχοι καθότι ζητούν τον ουρανό με τα άστρα. “Θέλω εξέταση μαγνητικής τομογραφίας γιατί έχω πονοκέφαλο, θέλω αναλύσεις που μου ζήτησε ο ενδοκρινολόγος μου, που δεν είναι στο ΓΕΣΥ, θέλω τα ακριβά φάρμακα διότι είναι καλύτερα, θέλω και αλοιφή να βρίσκεται σπίτι” κ.α. Φυσικά αρνούμαστε να τους εκπληρώνουμε τις επιθυμίες τους όταν ιατρικά δεν είναι αναγκαίες. Αποτέλεσμα την επόμενη μέρα έχουν φύγει από κοντά μου και μαζί και δέκα συγγενείς τους.
3. Το τρίτο και μεγάλο θέμα είναι το ΓΕΣΥ-παροχέας, ξεκίνησε μια μάχη περπατώντας ξυπόλητος στα αγκάθια, δεν ζήτησαν βοήθεια από γιατρούς που ήταν πρόθυμοι να τον καθοδηγήσουν και να τους βοηθήσουν. Διότι δεν είναι όλοι οι γιατροί καταχραστές του συστήματος. Ευτυχώς τον τελευταίο καιρό το ΓΕΣΥ το αντιλήφθηκε και ζητά βοήθεια από τους γιατρούς για να σταθεί στα ποδιά του.
Στο επόμενο μου άρθρο θα ασχοληθώ με τα υπόλοιπα θέματα, παράπονα ασθενών για τις λίστες αναμονής, παράπονα ειδικών γιατρών ότι βλέπουν λίγους ασθενείς κ.α., και πώς μπορούν οι ειδικοί παθολόγοι να έχουν τον ρόλο που τους αξίζει. Να λύνουν σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματα, οικονομικά κυρίως του ΓΕΣΥ και να μην υπάρχουν λίστες αναμονής.
