Η αλήθεια είναι πως τα κόμματα διαβουλεύτηκαν περισσότερο με τους επιχειρηματίες ανάπτυξης γης και τους εργολάβους οικοδομών παρά με την Κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη διαμόρφωση ενός νέου νόμου για την κατ’ εξαίρεση παραχώρηση μειωμένου ΦΠΑ 5% για πρώτες κατοικίες, στο πλαίσιο κοινωνικής πολιτικής.


Η Κυβέρνηση λειτούργησε λίγο-πολύ ως απλός «μέσιντζερ», μεταφέροντας τις θέσεις της Βουλής στην Κομισιόν και τις θέσεις της Κομισιόν στη Βουλή. Υπήρξε μεν ένα νομοσχέδιο από την προηγούμενη Κυβέρνηση, αρκετά κοντά στις αξιώσεις της Κομισιόν, αλλά από τότε έγιναν μερικές τροποποιήσεις για να ικανοποιηθούν τα κόμματα και οι επαγγελματίες του κλάδου. Και αυτές τις αλλαγές τις συνέχισε και η νέα Κυβέρνηση.


Και σπαταλήθηκαν σχεδόν δύο χρόνια από την ημέρα που μας επισήμανε η Ευρ. Επιτροπή ότι το κράτος παραχωρούσε μειωμένο ΦΠΑ χωρίς κοινωνικά κριτήρια, χάνοντας πολλά εκατομμύρια που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για πραγματική κοινωνική πολιτική. Σε αυτά τα δύο χρόνια συνεχίστηκε η εφαρμογή του νομικού πλαισίου για το οποίο κίνησε διαδικασία επί παραβάσει εναντίον μας η Κομισιόν. Ως να μη συνέβαινε τίποτε. Και όχι μόνο αυτό: Αφού κωλυσιεργήσαμε όσο δεν παίρνει άλλο και συνεχίστηκε η απώλεια κρατικού χρήματος για να ικανοποιούνται στεγαστικές ανάγκες που δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση κοινωνικής πολιτικής (την στήριξη συγκεκριμένων στρωμάτων) σκεφτήκαμε ακόμα ένα κόλπο από αυτά στα οποία έχουμε πιστοποιητικό ευρεσιτεχνίας. Σκεφτήκαμε ως κόμματα και ως Βουλή -και συμφώνησε και ο… μέσιντζερ- να ξεχειλώσουμε τη λεγόμενη μεταβατική περίοδο εφαρμογής του νέου νόμου, ώστε να μην αδικηθούν όσοι προγραμμάτισαν ήδη την αγορά ή ανέγερση κύριας κατοικίας ή διαμερίσματος. Και ποια μεταβατική περίοδο προωθούν: Όλες οι κατοικίες για τις οποίες εκδόθηκαν πολεοδομικές άδειες (ακόμα κι αν είναι στα χαρτιά -των επιχειρηματιών- και δεν έχουν ανεγερθεί ή πωληθεί) να καλύπτονται από το σημερινό χαλαρό-γενναιόδωρο καθεστώς μειωμένου ΦΠΑ σε όλους και να συνεχίσουν να καλύπτονται μέχρι να λήξουν οι πολεοδομικές άδειες. Και η Βουλή θέλει να θεσπιστεί μέσω του νέου νόμου τριετής περίοδος ισχύος των πολεοδομικών αδειών. Δηλαδή το πάρτι με κρατικά διαφυγόντα έσοδα να συνεχιστεί για χρόνια.


Εν ολίγοις, ο στόχος τους ήταν να περιορίσουν όσο περισσότερο γίνεται τη χασούρα για τους επαγγελματίες ανάπτυξης γης, τους κατασκευαστές και άλλους επαγγελματίες του κλάδου, πελάτες των οποίων δεν είναι μόνο Κύπριοι και κοινοτικοί αλλά και χιλιάδες αλλοδαποί από τρίτες χώρες. Κι αντί να καταλήξουν σε ένα επιλέξιμο εμβαδόν για μικρομεσαία σπίτια και διαμερίσματα, κοντά στα 100-120 τ.μ., που θα επωφελούνται με το 5% αντί 19%, πηγαινοέρχονται στη Βουλή εδώ και σχεδόν δύο χρόνια ψάχνοντας τρόπο να ανεβάσουν το επιλέξιμο εμβαδόν στα 140, τα 150, τα 190 ή τα 200 τετραγωνικά, ανεξαρτήτως εισοδημάτων και περιουσίας. Και αυτό το ονομάζουν κοινωνική πολιτική, εν γνώσει τους ότι δεν αφορά ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Και εν γνώσει τους ότι τον μειωμένο ΦΠΑ θα επωφεληθούν και πάρα πολλοί υψηλόμισθοι αλλοδαποί σε εταιρείες που εδρεύουν στην Κύπρο στο πλαίσιο μιας νέας επενδυτικής πολιτικής, η οποία εν τέλει αυξάνει τη ζήτηση και τις τιμές, εις βάρος μεγάλου μέρους του κυπριακού πληθυσμού, που ούτε ψηλούς μισθούς απολαμβάνει, ούτε απαλλαγής από τον φόρο εισοδήματος, όπως οι υπάλληλοι π.χ. των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας.


Τα 110 τ.μ. που, όπως λέχθηκε χθες είναι το όριο που αποδέχεται η Κομισιόν για την επιβολή μειωμένου ΦΠΑ, είναι μια χαρά ικανοποιητικό, ιδιαίτερα για όσους -λόγω οικονομικής κατάστασης- θα καταφύγουν σε διαμέρισμα για κύρια κατοικία. Όποιος επιθυμεί περισσότερα τετραγωγικά, ας πληρώσει κάτι παραπάνω και στο κράτος, για τον ΦΠΑ, για το επιπλέον εμβαδόν. Κάτι που κατά την στήλη εξακολουθεί να μην είναι στοχευμένο κοινωνικό μέτρο, διότι ακόμα κι έτσι θα εξακολουθούν να επωφελούνται με μειωμένο ΦΠΑ -για την πλειοψηφία των τετραγωνικών- και όσοι επιλέγουν μεγάλα και ακριβά ακίνητα και δεν χρειάζονται την στήριξη του κράτους.


Παρά το νέο «όχι» που εισέπραξε η Βουλή από την Κομισιόν, ο Χάρης Γεωργιάδης είπε χθες ότι αν δοθεί η μάχη και δεν πειστεί η Κομισιόν (που είναι απλά ένας θεσμός της ΕΕ, όπως είπε), τότε η Βουλή πρέπει να ψηφίσει αυτό που θεωρεί σωστό και να οδηγήσει τη διαφορά κράτους και Ευρ. Επιτροπής στο δικαστήριο της ΕΕ! Δηλαδή, εμείς θα κάνουμε το δικό μας και ας πάει όπου θέλει η Κομισιόν. Ναι, να δεσμευτείτε όμως ότι θα πληρώσετε από την τσέπη σας το όποιο πρόστιμο μάς φορτώσει το δικαστήριο για τις αποφάσεις σας, κ. Γεωργιάδη και οι υπόλοιποι.